Your personal death wish

_____Nath był lekarzem. Doktorem. PhD. Nie jedynym w ich gronie, ale tym najbardziej medycznym. Za każdym razem, gdy Leo patrzył na nowe odkrycia swojego kolegi i faceta, który prawdopodobnie pieprzy jego przyrodnią siostrę, mógł tylko odetchnąć z ulgą, że coś go przy nich zatrzymało. Posiadanie zajebiście dobrego chirurga to nie coś co można znaleźć od ręki. Zwłaszcza takiego, który bierze sobie własną przysięgę Hipokratesa jako nonsens wmuszony na nim przez kraj i moralność. Na ustach informatora pojawił się mały uśmiech, gdy szedł po schodach do swojej sypialni. Przypomniał sobie jak zabawny jest fakt, że człowiek, który zaszył penisa w gardle ojcu Nicolasa, właśnie sprawdza czy przez przypadek nie złamał sobie nogi z całkiem sporą dozą grzeczności i lekarskiego fachu. Jak bardzo taka wiedza zmieniłaby zachowanie małego Hiszpana? Blondyn bardzo chętnie zobaczyłby to przedstawienie, ale nie teraz. Później. Może jak otworzy się na Nath’a, który jednak był spokojnym i rzeczowym członkiem grupy. Akurat on nie uderzy jego zabawki bez zgody pisemnej wysłanej 7 dni wcześniej.
_____Wyciągnął z szafki stertę ubrań, układając bieliznę, spodnie kolorowe spodnie dresowe i pasującą do tego bluzę. Bądźmy szczerzy, większość czasu spędzi w łóżku lub wyglądając uroczo dla jego oczu, nie zamierzał ubierać go w spódniczki, gdy nie miał konkretnej zabawy z tyłu głowy. To tylko marnowanie zabawnych reakcji. Na teraz to chciał mieć to wszystko za sobą i iść spać. Dorzucił do sterty rzeczy jeszcze czarne wysokie skarpetki, żeby nie chodził na boso po wiekowej drewnianej posadzce wartej więcej niż życie siostry Nicolasa. No i jeszcze potem mógł brudnymi nogami wskoczyć do łóżka. Ta myśl i wizja podnosiła lekko ciśnienie Leo, ale zrobił większy wdech i zszedł do łazienki, gdzie stając w drzwiach od razu dostał raport. Zaskoczony uniósł lekko brwi wpatrując się w scenę przed nim i spojrzenie Nath’a, który bardzo chciał mieć to za sobą.  
– Thanks for your consultation, doc. – zaśmiał się I podszedł bliżej. – You can go to your research.
– Very funny. – odpowiedział uprzednio klikając językiem. -  You need to let me out, you know that. Besides.. – wzrok brytyjczyka przejechał po całym Nicolasie, od głowy po stopę, na której się zatrzymał. – You don’t have a bandage here, right? This ankle need to be immobilized.
– Okay.
_____Leo westchnął i położył na kolanach Nico ubrania bez zbędnego uprzedzenia czy czułości. W tym czasie doktorek wyszedł z łazienki i stał już przy drzwiach czekając, aż wrota zostaną otworzone. Nie odezwał się więc słowem do swojej zabawki po prostu wracając do drzwi i otwierając je wypuścił Nath’a, ze znudzonym wyrazem twarzy. Wiedział, że przejdzie się do najbliższej łazienki i wyciągnie spod umywalki apteczkę. Nawet w takim wielkim domu, z ich dość morderczymi zapędami – leki i środki do zatamowania krwawienia są prawie wszędzie. Jedna z rzeczy, którą chciał wprowadzić Gregory jako udogodnienie i podwyższenie standardów bezpieczeństwa, bo każdy z nich potrafił zająć się raną postrzałową, ale potrzebował do tego rzeczy. Teraz? Były wszędzie.
_____Nie wrócił do Nicolasa, żeby go podglądać, jak się przebiera. Nie czuł potrzeby, wolał poczekać koło drzwi, wziąć od Nath’a bandaże i pójść spać. Tak też się stało. Chwilę później dobiegło pukanie, otworzył drzwi, przejął białe jałowe zawiniątko i zamknął drzwi. Wszedł do łazienki i widząc ubranego w miarę chłopaka w pierwszej chwili chce do niego rzucić bandaż, ale się powstrzymuje. Przed chwilą rzucił z całej siły butelką w małe ciałko przed nim. Jeśli teraz chociażby się zamachnął, czuł, że Hiszpan mógł zwyczajnie skulić się zamiast złapać co mu podaje. Westchnął z lekką irytacją i podszedł bliżej łapiąc za nadgarstek i wciskając na siłę biały bandaż.
– Załóż i przyjdź do łóżka. Zmarnowałem za dużo czasu. – puścił nadgarstek chłopaka. – Posprzątasz potem. Pamiętasz, że miałeś mi grzać łóżko?
_____Spytał z lekkim prychnięciem. Tak, miał lepszy humor, zdecydowanie. Głównie dlatego, że jego zabawka była czysta, trochę posiniaczona, ale to było mu obojętne. Nie złamał nic, nie zniszczył na stałe – można więc powiedzie, że szkoda pomijalna. Nie czekając co takiego zamierza zrobić Nicolas, wyszedł i skierował się po schodach na górę, gdzie patrząc na pościel i mając z tyłu głowy fakt, że leżał w tym ktoś zupełnie brudny – zdjął wszystkie poszewki składając je i kładąc na ziemi, aby później zabrać. Teraz, pozbył się swojego odzienia pozostawiając je na fotelu i łapiąc za piżamę, walnął się do łóżka w zimną pościel. Czy czekał aż jego zabawka pojawi się? Nie. Zmarnował już wystarczająco dużo na tym całym zdarzeniu więc zasnął, wiedząc, że zostanie obudzony o wyznaczonym czasie.
_____Tak też się stało. Otworzył oczy, wyłączył cichy sygnał, który rozbrzmiewał z zegarka w szafce nocnej. Wyciągnął go, wyłączył, wrzucił z powrotem na swoje miejsce i zamknął szafkę. Spojrzał w bok, gdzie na brzegu łóżka, prawie z niego spadając, spał Nicolas. Nie obudził się na dość nieznany mu cichy dźwięk, a Leo także nie zamierzał mu przeszkadzać. Robi to co do niego należało – grzeje mu pościel. Niepostrzeżenie opuścił ciepłą kołdrę i zszedł na dół kierując się prosto do swojego stanowiska, gdzie usiadł w fotelu, a koło biurka już czekała na niego kolejka klientów. Nieodebrane połączenia od ludzi, którzy pewnie potrzebowali jego pomocy ASAP, maile od innych zwyroli, którzy chcieliby kupić sobie człowieka. Zapoznał się, ze wszystkim co do niego chcieli, pogrążając się w pracy przez co nie zauważył, że w salonie zjawiła się Anna ze śniadaniem. Widząc jak bardzo skupiony jest Leo, podchodziła coraz bliżej i bliżej aż stanęła przed samym biurkiem z uśmiechem konstruując w głowie mały żarcik. Gdy jednak głowa blondyna odwraca się i spogląda na nią z pytającym spojrzeniem, musi pozbyć się planu.
– Przyniosłam śniadanie
– Widzę. – odpowiedział i widząc, jak ciemnowłosa ociąga się, żeby je zwyczajnie położyć, westchnął. – Słucham.
– Co z nim? – kiwnęła głową do góry, w kierunku sypialni Leo, gdzie powinien znajdować się chłopak. – Jak donosić mu jedzenie? Poprzednia zabawka dostawała tutaj, ale on jeszcze nie może wychodzić, prawda?
_____To pytanie trafiło do niego, w końcu Nicoś nie zasłużył w żadnym stopniu, żeby wyjść z jego sypialni. Właściwie to powinien go przykuć do kaloryfera i zostawić tak na kilka dni. Odsunął się od klawiatury, opierając ciężarem ciała w fotelu i obracając w stronę Anny z zamyślonej wyrazem twarzy. Niemka nie odzywała się, czekając aż dostanie odpowiedź.
– Zaniesiesz mu je. – powiedział z uśmiechem zaskakując także siebie. – Nie musisz z nim rozmawiać, zostawisz na drzwiami na podłodze i tyle.
– Czyli zwyczajnie położyć za drzwiami. Okay.

_____Praca przy komputerze o dziwo nie ciągnęła mu się nie wiadomo jak długo. Wykonał coraz to kolejne zadania pamiętając z tyłu głowy, że przygotowują wszystkie składniki do kolejnego wielkiego skoku, chociaż tym razem na pewno nie pojawią się w gazetą i TV na całym świecie. Głównie za sprawą tego, że wszystko toczy się w świecie polityków. Kiedy więc wszystkie klocki zaczęły spadać na swoje miejsce, a on pozostał z czasem pod ręką zanim nadejdzie jego przerwa – przejrzał maile pozostawione mu przez niezautoryzowanych klientów. Tych, którzy przyszli do niego sami, bez zaproszenia, bez poprzednich koneksji do nikogo innego, o kim wiedział. Wśród mnóstwa nudnych zadań znalazł jedno, które mu się spodobało. Pewien młody haker z drugiego końca świata chciał znać sposób za idealne zabezpieczenie danych wojskowych. Kim byłby Leo, jak nie sobą, gdyby przepuścił coś takiego koło nosa? Znalazł więc swoje nowe zajęcie i osobę do konwersacji, aż wybiła jego godzina i uśmiechnięty odszedł do monitora. Wiedział, że Anna pozostawiła tacę za drzwiami i dopiero teraz pomyślał o tym, że nie wie co takiego robił większość dnia Nicolas. Kiedy go zostawił – spał. Na pewno powinien wstać i się czymś zająć, a w głębi serca miał nadzieję, że nie demolowaniem otoczenia lub podcinaniem sobie żył. Otworzył więc drzwi i usłyszał szmer telewizji, która mówiła coś o gotowaniu. Zamknął jedyną drogę ucieczki, a jego spojrzenie powędrowało do pustej tacy. ”Dobry chłopiec” przeszło mu przez głowę i skierował się do miejsca, gdzie powinien go znaleźć.
_____Wchodził spokojnie do góry, z lekkim uśmiechem na ustach. Stare schody były na tyle dobrze zbudowane, że nie skrzypiały pod nogami, nie informując o jego obecności. Zdradzało go jednak coś innego – ciche pomrukiwanie, jakby śpiewał coś pod nosem. Trudno było odgadnąć jednak co takiego to faktycznie było. W końcu pokonał klatkę schodową i spojrzał na leżącego Nicolasa. Przystanął na moment i rozejrzał się po sypialni. Jego rzeczy zostały mniej lub bardziej poodkładane na miejsce, co znowu, bardzo go cieszyło. Pominął więc fakt, że telewizor przed chwilą grał, bo słyszał go, gdy wszedł na korytarz na dole. Rozumiał, że jego zabawka boi się co takiego zamierza zrobić. Jest niczym porzucony szczeniak, który boi się nowego właściciela. Mając taki obraz w głowie, nie zamierzał się niepotrzebnie gniewać. Dostanie i tak, to co chce. Siada na materacu koło nóg Hiszpana i łapie za kostkę mocnym uściskiem, ale nie zgniata jej, a delikatnie gładzi bandaż.
– Wiem, że nie śpisz. – powiedział z uśmiechem wpatrując się w kostkę. Wiedział, że nie śpi po ruchu ciała. Jego oddech nie był regularny i spokojny, a zachowywał się niczym dziecko udające przed rodzicem. – Siadaj. Mam dobry humor.
_____Nie musiał długo czekać na reakcję. Nie rozumiał co działo się w głowie Nicolasa, ale teraz średnio chciał się dowiadywać co za scenariusze tam tworzył. Może był potworem o głowie smoka, a może zwyczajnie próbował zabrać mu połowę jego piękna. Dzisiaj miał być miły, ale to nie znaczyło, że zabrał dłoń, kiedy ten usiadł czy syknął lekko z bólu. Leo nie przejmował się, że może naruszyć i pogorszyć skręconą kostkę. Lubił wyraz dwukolorowych oczy, kiedy przemykała przez nich nuta bólu, strachu czy rozpaczy. Jego stawy? To nie miało znaczenia.
– Czy coś się stało?
_____Wyszło z ust jego zabawki, przez co przypomniał sobie co za niesamowity układ dzisiaj wpadł w jego dłonie. Kto by nie chciał mieć tajnych danych wojskowych, które znalazły się u niego przez przypadek? Nie mógł jednak zdradzać tajemnic narodowych komuś kto jeszcze nie zasłużył, a Nicolas jedynie nie sprowadził na siebie kolejnych kar. Wtedy też wpadł na pomysł jak uczci swój dzisiejszy sukces.
– Tak, coś bardzo dobrego. - puści go i wstał z łóżka. Nie podróżował jednak nigdzie daleko, a zwyczajnie wtopił dalej jasne spojrzenie w Hiszpana. – Jesteś wstanie chodzić, czy mam cię nieść?
– Mogę chodzić sam, ale... Gdzie mam iść?
_____To było dobre pytanie. Z jednej strony mógłby go zabrać na dwór, ale czuł, że nie miał wystarczająco dobrego humoru i wiele cierpliwości, aby nie zmusić go do czołgania się ze zniszczonymi kolanami w połowie spaceru po ogrodzie. Mógł jednak pokazać mu dwa inne miejsca. Uśmiechnął się tylko prostując plecy, poprawiając barki do tyłu, jakby patrzał z góry na siedzącego jeszcze chłopaka przed nim, ale odwrócił głowę w bok i spojrzał przez okno na zewnątrz. Pogoda była dobra, ale powoli robił się zmrok. To już nie był środek lata, drzewa zmieniały kolor. Nie mógł zabrać go do basenu. Pozostała więc zabawa w innej wodzie.
– Mam dobry humor. - pomilczał przez chwilę zastanawiając się jak ująć słownie swoje pomysły, aby nie zdradzić wszystkiego od razu Nicolasowi, a jednak przedstawić w jego języku. - Zobaczysz, gdzie pracuje i może spotkasz jeszcze kogoś albo idziemy sprawdzić jak dokładnie posprzątałeś łazienkę.
_____Co kryło się dokładnie za tymi pomysłami? To za chwile miało wyjść na świat zewnętrzny. Wystarczyło, że ktoś podejmie decyzję, niestety, okazało się, że ciemnowłosy nie potrafił poradzić sobie z tym zadaniem w ciągu kilku sekund. Wstał z łóżka i zaczął się zastanawiać, więc Leo podszedł do niego, bo jednak nie chciał czekać, nie musiał zresztą. Jego zabawka, jego dom, jego zasady. Złapał dość czule od tyłu, przyciągając do siebie. I chociaż dotyk czy zachowanie było miłe, pełne czułości to nie można było tego wyczuć w samej twarzy blondyna. Cały czas miał swój uśmiech na twarzy, lecz znaczenie za nim się lekko zmieniło. Wręcz w powietrzu można było wyczuć, jak zmienia się jego nastawienie, ucieka cierpliwość.
- Pośpiesz się, bo sam podejmę decyzję. - powiedział szeptając do ucha. - Wtedy na pewno zaproszę kogoś do zabawy.
_____Tak, to była groźba. Fio na pewno pomógłby mu w zabawie z Nico. Tak samo każdy inny na terenie tego domu. Niezależnie czy zrobiłby to z pełną chęcią uczestnictwa czy z połowicznym zaangażowaniem. To nie byłby pierwszy raz, kiedy wejdzie z hukiem do Wolfa do warsztatu proszą o dodatkowego penisa do pracy, bo ktoś musi zamknął pewien otwór. I chyba ta groźba była skuteczna, bo Nicolas bardzo szybko podjął decyzję niepewnym głosem.
– M –możemy sprawdzić łazienkę
– Haha. – zaśmiał się i puścił go ze swoich ramion. – W takim razie chodź. – obszedł wątłe i niższe ciało, kierując się do klatki schodowej. Wszedł na pierwszy stopień po czym odwrócił się i spojrzał na Nicolasa, który cały czas nie wiedział co faktycznie wybrał – Mam nadzieję, że się nie boisz się wisieć w powietrzu.
_____Następnie odwrócił się zadowolony z siebie, mając już wizję zabawy, która trafi w jego ręce za chwilę, pognał podskakując po stopniach do łazienki, gdzie zaraz po otworzeniu drzwi rozejrzał się. Szukał błędów, szukał jakiegoś niedociągnięcia pracy, nic jednak nie rzucało mu się bardzo w oczu. Mógł zawsze coś podrzucić, ale czy miał ochotę bawić się potem w karanie za to? Kliknął językiem i westchnął zakładając ręce na piersi. Do jego oczu dotarły źle poukładane produkty do kąpieli. W tym opakowanie, którym rzucił wczoraj. Cóż. Miał właśnie powód, żeby zagrać w grę. To przywróciło mu lekkie zadowolenie. Odwraca się, gdy słyszy, że w drzwiach pojawił się Nico witając go z uśmiechem i podchodzi kładąc swoje dłonie na ramionach niższego chłopaka.
– There is something standing in wrong place. – obchodzi go I łapiąc od tyłu, przesuwając lekko w stronę wbudowanego prysznica zaraz po prawej stronie od drzwi. – Come on, tell me, we need to know what is wrong to have a nice shower together, right?
_____Leo widział po nim, że rozgląda się, szukając winowajcy, który pokrzyżował mu plany. Cóż. Informator nie odsprzeda zbyt łatwo tej wiedzy. Dawała mu to za dużo satysfakcji, poza tym, mówił, że będzie wisiał i nie zamierzał tego zmieniać. Chociaż będzie to trochę inne wiszenie niż pętlą na szyję i podduszenie. Kto miałby coś takiego we własnej łazience? Lubi życie.
– I have no idea, I cleaned everything thoroughly
– Oh. Bu bu! – wydał z siebie dźwięk udając złą odpowiedź z teleturnieju. – Niepoprawna odpowiedź. – złapał za szczękę Nicolasa i przechylił do tyłu z lekko sadystycznym uśmiechem na twarzy. – Nie martw się. We will use it as a lubricant in a minute.
_____W kilka kroków wstawił Nicolasa pod prysznic z uśmiechem i rzucił, żeby zdjął ciuchy zanim włączy prysznic. Nie potrzebowali kolejnych mokrych szmat, tak jak wczoraj. Sam obrócił się i podszedł do źle ustawionego szamponu biorąc go do ręki i pokazując co takiego nie znajdowało się na nie swoim miejscu. Po czym chwycił też za żel pod prysznic stojący obok.
– So, we will wash and fuck a little bit.
_____Przyznał się do wszystkiego co ma w planie. Z jednej strony był zainteresowany jak zareaguje Nicolas. Gdyby zaczął się rzucać lub uciekać… gdzie miałby się schować? Jeśli tylko zrobiłby mu krzywdę, niczym niepotrzebny nikomu pies dostałby kulkę w łeb. W pewien sposób Leo nie chciał do tego dopuścić, bo jednak patrząc na niego oczy miały mieć jakiś wyraz. Ostatecznie zadowoli się parą w słoiku, ale to była ostateczność. Zwłaszcza gdy masz całość przed sobą. Postawił produkty w pustym uchwycie sięgając na głowę Hiszpana po czym odwrócił się i zaczął zdejmować z siebie swój garnitur odkładając złożone idealnie ciuchy na jedną górkę na blacie koło umywalek. Ciało Leo nie było pokryte bliznami od początku do końca czy tatuażami, ale miało kilka dziwnych znaków, które ciężko było określić na pierwszy rzut oka. Niczym stara rana po strzale albo miejsce, gdzie został uderzony batem. Kto jednak podniósłby na niego rękę? Odwrócił się do Nicolasa widząc jak nieudolnie wykonuje swoją rolę w pozbywaniu się ciuchów i westchnął z wyczuwalną irytacją, lecz nie pomógł mu od razu. Wcześniej wyciągnął dwa ręczniki i przerzucił je przez pobliską toaletę, żeby były bardziej pod ręką, gdy skończą.
_____Teraz, stojąc przed Nico, złapał za materiał, który próbował zdjąć z siebie pomagając mu przy tym. Wiedział, że nie operuje idealnie swoim ciałem przez kostkę. Czy zamierzał być miły i kochany? Może dzisiaj, jak wszystko pójdzie po jego myśli. Ostatnio wziął go od tyłu trochę z przymusu. Dzisiaj zamierzał to zrobić trochę spokojniej. Na razie jednak poradził sobie w zawrotnym tempie z resztą ciuchów swojej zabawki i wprowadził go pod prysznic odkręcając wodę i ustawiając ją na ciepłą, lecz nie wrzątek. Nie byli kobietami, aby doprowadzać się z biegu do oparzeń trzeciego stopnia. Chwycił za gąbkę i zmoczył ją, po czym nałożyć żelu i spienił. Nicolas znajdował się między nim, a ścianą więc nie miał żadnej drogi ucieczki, kiedy zaczął go dokładnie myć. Podnosząc rękę do góry, czy obracając, aby zająć się plecami. Gdy jednak z nimi skończył. Gąbka opadła na ziemię, a on łapiąc jedną dłonią kark Nicolasa, zmusił go, żeby się pochylił, drugą łapiąc za nieszczęsny szampon i otwierając go, aby wylać płyn na skórę pośladków. Odstawił butelkę na miejsce, zamykając ją i rzucił wyraźnie zadowolony w głosie.
– Teraz czas na drugi punkt.

_____To nie był pierwszy raz. Leo doskonale wiedział, że ma dobre ciało, że podoba się zarówno kobietą jak i mężczyznom. Był lwem z piękną grzywą, ale paskudnym charakterem i samoświadomość była pierwszym krokiem do poprawy i samodoskonalenia, tylko po co? Lepiej być chujem, robić to co chcesz, dostawać na co masz ochotę. Teraz – był to tyłek jego zabawki, który znajdował się przed nim. Po reakcjach, które otrzymywał wiedział, że podoba mu się to co widzi, to co robił do tej pory. Był jednak w pełni świadomy i jak podniecało go to, że słuchał się grzecznie poleceń nie robiąc za dużo szumu, problemów, tak czekał, kiedy przyjdą słowa, co by nie był chętny na resztę przedstawienia. Zwłaszcza kiedy wylał już płyn na jędrne pośladki czekające na jego interwencje, pozostawienie czerwonych śladów po sobie, może wypalenie symbolu? „Własność Leo”. Na myśl o tym prychnął rozbawiony w sercu, bo brzmiało to jak świetny pomysł, ale na kiedy indziej. Zwłaszcza gdyby jeszcze wraz z pogrzewaczem przy tyłku pieprzył jego usta spuszczając się głęboko w gardle.
– Kitty, you don’t have a choice – odpowiedział zbierając palcami rozlany szampon i traktując go niczym lubrykant zaczął krążył na około otworu, na którego rozluźnieniu mu zależało. – Lubisz trochę bólu?
_____Spytał, chociaż czy zamierzał faktycznie wykorzystać tą informację? Może kiedyś… Teraz wiedział doskonale co zamierza zrobić, niezależnie od odpowiedzi. Wsunął w końcu paliczek do środka, bawiąc się samym wejściem i mięśniem, który bardzo silnie pokazywał, że nie zamierza ustępować. Jego rozbawienie rozbrzmiało po pomieszczeniu połowicznie ukryte przez lejącą się wodę, która uderzała o ich ciała. Po kilkunastu ruchach czując mniejsze lub większe rozluźnienie ze strony Nicolasa, zaczął poruszać palcami głębiej, starając się znaleźć jego prostatę, a gdy w końcu, przez obserwację mniejszego chłopaka, znalazł ją – wyciągnął jednym zgrabnym ruchem dłoń i złapał go za talię wkładając sterczącego i gotowego do akcji kompana między pośladkami, ocierając się ruchami, jakby starał się nawilżyć samego członka w ten sposób, zgarniając resztki szamponu, które jeszcze nie spłukała woda. W końcu, puścił kark Nicolasa i trzymając obie dłonie na jego biodrach, zaczął powoli wsuwać się do środka.
– Fuck. – wycedził przez zęby. – Wiem, że nikt dawno cię nie pieprzył, ale nie jesteś zbyt głodny?
_____Zaśmiał się czując jak ciało Hiszpana wręcz nie chce go puścić, kiedy bawił się czubkiem swojego penisa wchodząc i wychodząc płytkimi ruchami, spacerując coraz głębiej i głębiej, lecz nie wchodząc do końca, nie uderzając w miejsca, które uprzednio zbadał palcami wydobywać z gardła Nicolasa dźwięki aprobaty. Niestety, Leo znał się na robieniu komuś dobrze. Lubił spacerować ze swoimi zabawkami po krawędzi przyjemności bólu, rozkładając doznania na kawałki i składając później człowiek na nowo. Zdolnego brać więcej i więcej co oferował. Czy to ból czy jego mieszanina z przyjemnością. Gdy poczuł, że jego zabawka rozpoczęła samej poszukiwania czegoś więcej poruszając biodrami, zabrał dłoń i uderzył go w pośladek, pozostawiając czerwony ślad jednocześnie czując jak zacisnął się na nim przy okazji mięśniami mówiąc, aby wchodził dalej, mocniej. Jakby mógł odmówić takiemu zaproszeniu? Jednym, silnym ruchem zanurzył się w całości swoimi akcesoriami idealnie masując prostatę, która do tej pory była tylko drażniona chwilowymi doznaniami, jakby ktoś rzucał jej zaproszenia.
_____Jęk, który towarzyszył temu czynowi sprawił, że na ustach Leo pojawił się uśmiech zadowolenia, zwłaszcza gdy tak przyjemny dźwięk uderzył o jego skórę powodując falę gorąca. Rozpoczął więc poruszanie się wykonując mocne pchnięcia i leniwy powrót ocierając się, zapewniając doznania i pomruki z gardła Nicolasa. Musiał mu pokazać, że nie każdy raz będzie wypełniony bólem, a go podnieca dźwięk, który opuszcza gardło jego zabawki. Pochylił się łapiąc jego dłonie pod swoje.
– Come on, pleasure yourself – powiedział pomrukiem i po czym złożył pocałunek i zaczął pogryzać szyję łapiąc za dłoń poprowadził ją do członka, kierując ruchami Nicolasa poruszał dłonią do góry i na dół po całej długości przyrodzenia. – Dojdź, kiedy pieprzę cię od tyłu.
_____Odezwał się i przyśpieszył ruch wkradając się mocniej i intensywniej do wnętrza chłopaka przy okazji pozostawiając coraz mocniejsze znaki swojej własności na jego skórze. Ugryzienia pokazujące jego uzębienie, różowe malinki, podgryzienia. Z każdym ruchem zbliżając swoja zabawkę i siebie do szczytu. W końcu udało mu się dosięgnąć orgazmu kończąc głębokim ruchem w środku, a na jego palcach poczuł spermę, która wypłynęła z główki trzymanego mocno penisa. Puścił go i wysunął się odsuwając o krok, aby obejrzeć swoje dzieło, zabawkę z uniesionym do góry tyłkiem, zgiętymi kolanami oraz spermą wypływającą powoli z zaczerwienionego od znęcania się, dziurki. Podobał mu się ten widok. Zwłaszcza z lekko widocznym odciskiem swojej dłoni na skórze Nicolasa. Złapał go za ramiona, aby wyprostować i obrócić przodem do siebie. Następnie złapał go i podniósł opierając o ścianę i założył jego nogi o swoją talię.
– Obiecałem ci wiszenie.
_____Wyszczerzył się i wsunął penisa do środka patrząc w dwukolorowe oczy przed nim. Wiedział, że jest teraz wrażliwy zaraz po tym jak doszedł, ale właśnie tego chciał. Ból i przyjemność w jednym. Zamiast skupiać się na przygwożdżonym miedzy ścianą, a jego ciałem, skupił się na szyi. Z tyłu, na plecach zostawił już swoje ugryzienia oraz malinki. Teraz był czas powtórzyć to z przodu, aby nosząc T-Shirty każdy widział, że świetnie się bawił. Chociaż czy ktoś będzie tak tutaj patrzył na Nicolasa? To nie było istotne. Przez obecność własnej spermy oraz wcześniejsze nawilżenia, ruchy Leo nie były sztywne czy niesamowicie delikatne, lecz cały czas się ograniczał. Mocno osuwając ciemnowłosego na członka, żeby wyraźnie go poczuł, w całości, do pełna. Tak głęboko jak tylko się dało, a następnie unosił lekko wyczerpane ciało, powtarzając ruch ponownie, a grawitacja pomagała faktycznie pozwalając na bycie coraz intensywniej we wnętrzu Hiszpana.

_____Skończyć po jednym razie? Nie, Leo podziękuje, ale nie. Nigdy nie wiesz czy to przypadkowe posłuszne zachowanie Nicolasa się utrzyma czy nie. Poza tym – zaczynać i kończyć tak szybko? Nie leżało w gestii blondyna. Był fanem posiadania jak największej ilości przyjemności i zabawy w życiu. Chociaż pewnie powinien gdzieś być dopisek, że także kosztem innych. W tym wypadku, kosztem swojej nowej zabawki. Może nie pozwolił na odpoczynek po pierwszym razie od razu przechodząc do kolejnego, aby właśnie zaspokoić swoje potrzeby kosztem jego? Cóż, Leo lubił trenować psy z Anną, a człowiekowi, nawet jeśli miał większe zwoje, można było wmówić komendy podświadomie. Nauczyć zachowania, które prowadzi do nieprzyjemnych skutków i komplementować poprawne, te, których chcesz więcej.
– Chce być jeszcze głębiej.
_____Zaśmiał się lekko łapiąc oddech, bo nawet jeśli niedożywiony, to trzymał i operował ciężarem ciała Hiszpana. Pomagał sobie tym, że obejmował go w pasie, kafelki na ścianie pozwalały na mały poślizg i tak dalej. Dużo czynników grało w taki sposób, żeby cała akcje przebiegała sprawnie. Nawet grawitacja zmuszająca Nicolasa, żeby schodził niżej biorąc całego członka do swojego wnętrza, które zaciskało się, pulsując na nim. Informując, że podoba mu się to, nawet jeśli usta mówią coś innego. Zatopiony zębami po raz kolejny w oliwkowej skórze pozwala mu dotykać swoich włosów, czując dotykający go członek Hiszpana, na nowo budzący się do akcji, chociaż jego właściciel już dawno ją dostaje. Miło jednak, że postanowił dołączyć, chociaż Leo nie zamierza się teraz z nim bawić. Jego dłonie spoczywając bowiem na ciele Nicolasa, trzymając i upewniając się, że czuje go najgłębiej jak się tylko da, wykonując silne, stanowcze ruchy w dół i do góry. Przestał bawić się w jakieś powolnego ruchy, czując, że jest blisko, a mając jeszcze Nicosia, który musiał dojść razem z nim. Szczęśliwie, to nie tak, co by tylko Leo doświadczał teraz czegoś przyjemnego. Dźwięki zadowolenia, jęki i pomruki docierające do jego uszu jasno informowały go, że nie jest sam. Pomijając już samo ciało, jasno informujące o tym jak mu dobrze. Gdy w końcu dochodzą, Leo łapie zmęczoną zabawkę w swoje ramiona i wyciąga penisa, który dokończył dzieła będąc głęboko, wraz z własną spermą, która szukała wyjścia, spływając za sprawą grawitacji w dół. Opuścił nogi ciemnowłosego na ziemię, ale widząc jak się zachowuje, zaśmiał się lekko.
– Kitty, you did great today – powiedział przytrzymując zmęczone ciało Nicolasa. Jego kolana odmówiły posłuszeństwa i jakoś im się nie dziwił. – Bierz przyjemność, którą ci daje, bo kiedy przyjdzie ból, właśnie do niej będziesz chciał wracać.
_____Wyszeptał po czym zszedł z nim przy piersi niżej, na podłogę, zakładać głowę wyczerpane i odpływającego ciemnowłosego, samemu skupiając się na wydostaniu spermy z wnętrza, gdzie przed chwilą ją sam wcisnął. Mógł nawet powiedzieć, że dość głęboko. Jedną dłonią zjeżdżał coraz niżej gładząc plecy, czując pod paliczkami swoje własne ugryzienia i ślady. Zmierzał w miłym dotyku jednak do wymęczonego tyłka młodszego chłopaka, żeby pozbyć się z jego wnętrza swojego DNA. Nie mógł go zabrać do łóżka, nagiego i ze spermą, która pewnie będzie chciała wypłynąć… i za brudzi mu pościel. Pomimo faktu, że chodziło o jego wydzieliny – nie czuł się z tym komfortowo. Nawet jeśli zlizanie jej z czyjejś skóry nie było problemem. Oparł głowę chłopaka wyżej o jego barki, aby wygodnie zająć się zaczerwienionym miejsce, które przed chwilą głodnie pożerała jego penisa. Włożył dwa palce delikatnie do środka otwierając go i pozwalając, aby wypłynęło, co zostawił.
_____Gdy pozbył się tego problemu, odłożył Nicolasa opartego o ściankę i zajął się sobą. Spłukać wszystko z siebie, włącznie ze spermą i potem, a potem zrobił to samo dla wyczerpanej zabawki. Leo nawet nie wiedział, czy kontaktuje do końca czy może już śpi lub zemdlał. Obojętnie, oddychał, to się liczy. Resztę można odłożyć na później. Wyłączył wodę, ubrał się i z ręcznikiem w dłoniach wytarł zabawkę oglądając z zadowoleniem swoją kolekcję znaków, ugryzień, czerwonych i sinych śladów. Czy ubrał go? Nah, po co. Zarzucił szlafrok i przerzucając niczym worek ziemniaków przez bark zabrał do góry, aby położyć w łóżku, w pościeli. Spojrzał na zegarek, aby sprawdzić godzinę i widząc, ile czasu minęło westchnął.
– Dobranoc. – wyszeptał głaszcząc Nicolasa po głowie. – Zobaczymy się za kilka godzin.
_____Wyszedł ze swojej części z małym uśmiechem na twarzy. Usiadł na swoim stanowisku, włączając wszystkie ekrany i odpalając skrzynkę pocztową, która już dawno informowała go, że no… potrzebowałabym sprawdzenia. To nie tak, że wszystkie te wiadomości były zleceniami dla niego. Aż tyle ludzie nie miało kontaktu do niego no i – pilne sprawy były wykonywane przez telefon. Za pośrednictwem mnóstwa przekaźników, aby zgubić system, rozmowę, wszystko co się dało, w tym FBI czy inne gówno. Nigdy nie wiesz kto słucha, szukając haka, drugiej strony. Jakby przez przypadek wpadli przy tym na niego – pewnie by ich zajebał, bo jednak lubił miejsce, w którym się teraz znajdowali. Mogli nazwać je domem. Jak na zawołanie, telefon zadzwonił. Numer zapisany, znany, więc Leo tylko prychnął pod nosem czytając imię i odebrał przewracając oczami, opierając się ciężko w fotelu.
– Mam nadzieje, że to coś zabawnego, bo inaczej popsujesz mi tylko humor.
– Haha, mi też dobrze cię słyszeć. – odezwał się ochrypły kobiecy głos w słuchawce. – Dzwonię za sprawą. Mam pewnego człowieka, którego muszę namierzyć. Zabrał mi coś.
– Zwiał ci sprzed nosa? – wyprostował się i sięgnął po myszkę, kładąc komórkę na głośnomówiącym przed nim. – Dawno temu? Jak wygląda?
_____Fakt, że ktoś potrafił uciec przed tą kobietą, oznaczał, że albo miał niesamowite szczęście, albo był przygotowany na to co go czeka. W tym lub w tym wypadku, Leo był zainteresowany. Mniej tym co zostało zabrane. Dostając informacje o człowieku, spisał je sobie ładnie w programie kilkoma kliknięciami myszki i widząc co takiego wyskoczyło mu z bazy danych, spytał o imię i nazwisko, które o dziwo… dostał.
– W takim razie mam wszystko. Chcesz go żywego, martwego czy sam przedmiot? - spytał na koniec, bo nie mieli co rozmawiać o cenie. Oboje wiedzieli, że zależy od tego jak szybko i sprawnie im pójdzie. Jak facet będzie robił problemy to na pewno będą żądać więcej. Słysząc długą pauzę w słuchawce, spytał ponownie – Więc?
– Chcę go żywego, ale nie obchodzi mnie w jakim stanie.

_____Z zadowolonym uśmiechem na ustach siedział i pisał coś na klawiaturze nie zwracając uwagi na podchodzącego coraz bliżej Fio, który wyraźnie poddenerwowany faktem, że nie wyjechał do Berlina z innymi – nie miał co ze sobą zrobić. Do tej pory siedział w komórce przeglądając coś, ale coraz częściej przyglądał się Leo, aż w końcu nie wytrzymał… W końcu miał pomysł jak spędzić ten czas. Gdy swoim powolnym krokiem, niczym skradający się kot, podszedł na wysokość kilku kroków od blondyna, ten nagle odwrócił głowę w jego stronę niczym maszyna szybko skanując Norwega od dołu do góry, jakby coś takiego miało mu powiedzieć co siedziało w środku, co za pomysł przynosił. Westchnął ciężko i podniósł dłonie z klawiatury w geście kapitulacji.
– Zarobiłem już dzisiaj swoje, słucham. – oparł się wygodnie w fotelu. – Mam dla ciebie cztery godziny. Wystarczy?
– Tak! – Fio od razu uśmiechnął się zadowolony od ucha do ucha. Czuł, że Leo jest w dobrym humorze. – Chcę pobawić się z twoją zabawką.
– Hm? – uniósł brwi do góry lekko, będąc zaskoczonym taką propozycją. Miał bowiem pewne wątpliwość co do zachowania Nicosia. – Wczoraj się z nim bawiłem więc raczej nie powinno być problemu, ale zakładam, że musisz go tutaj przyprowadzić.
Fio kiwnął głową i wskazał dłonią na drzwi i Leo wstał przewracając oczami. Nigdy nie odmówi zabawy, zwłaszcza takiej co planuje Norweg, ale trochę zastanawiał się jak zamierzają to rozegrać. Podszedł więc do drzwi i mając pewien plan – odwrócił się na pięcie z uśmiechem od ucha do ucha.
– Zanim wejdziemy, ustalmy plan. – światło zniknęło z jego oczu. – Zróbmy małe przedstawienie.
_____Po szybkim przedstawieniu scenariuszy, który pojawił się w głowie Leo, oczy Fio rozświetliły się chętne do czegoś takiego. Nie spotykali czegoś tak interesującego rzadko i widać informator zamierzał pobawić się w coś o wiele ciekawszego niż zwykłe odstąpienie dziury znudzonemu koledze po fachu. Chociaż ten byłby spokojnie zadowolony z takiego obrotu sprawy. Otworzyli drzwi, zza których dobiegł dźwięk telewizora, co szybko wyłapali o języku, w którym ktoś rozmawiał. Nie potrzebowali nawet momentu, aby wiedzieć, że Nicolas nie miał gości. Gdy ktoś mógł się tutaj dostać omijając ich wszystkich to na pewno nie rozmawiałby z porwanym Hiszpanem, a celował w nich ze snajperki. Przewrażliwiony Fio z daleka by to wyczuł, że coś mu się nie zgadza. Jeden z nich więc wszedł głębiej, a drzwi się zamknęły, dając wyraźny dźwięk, na który zareagowało ciało u góry. Może to strach, może ekscytacja na przyjście gościa i towarzystwo? Na pewno nie spodziewał się zobaczyć na szczycie schodów Fio, ubranego w jeansy i w luźny T-shirt. Zwykle przychodził do niego w czarnym ubraniu, które wyglądało jak coś wyciągnięte od milicji. W dłoni miał kajdanki oraz coś na wzór opaski na oczy. Z wywołującym ciarki na plecach uśmiechu podszedł do Nicolasa bez słowa i zamachnął się uderzając niczym profesjonalny bokser w bok głowy, aby go zdezorientować. Nath kiedyś tłumaczył mu jak to działało, ale nie słuchał. Pewnie Leo znał odpowiedź. Złapał padające chłopaka za ramię i zapiął jego dłonie w metalowe kajdanki, a później zakrył jego oczy chustą, po czym przerzucił przez ramię. Nie mogli się bawić w łóżku Leo. Fio doskonale o tym wiedział. Rozumiał zasady, których nie wolno łapać stąd nie zamierzał próbować. Były miejsca święte na tym świecie, łóżko tego szwajcarskiego blondyna było jednym z nich. Mężczyzna zniósł go na dół i uderzeniem pięści w drzwi spowodował, że się otworzyły.
- Hvor tar vi ham? – spytał lekko zadowolony, że chłopak jeszcze się nie szarpał cały czas dochodząc do siebie po uderzeniu. - Verksted?
_____Leo nie odpowiedział, aby nie zdradzać swojej obecności tylko kiwając głową na nie i kiwając dłonią, żeby szedł za nim. Miał już miejsce, w którym Nicolas pokaże, jak sobie radzi z zadaniem. Branie go do warsztatu nie było dobrą opcją. Mieli tam broń, ostre narzędzia, dużo, ale to dużo przedmiotów mogących wyrządzić komuś krzywdę. I pewnie normalnie to nie byłby problem, gdyby nie fakt, że Nicolas cały czas był nieobliczalny. Przeszli przez cały obrzedni pokój balowy, skręcili w lewo przed łazienkami, minęli składkę schodową na wskroś i przechodząc pod kolejnym łukiem oraz kolumnami, otworzyli drzwi to małej biblioteki, która stała wręcz nieużywana. Całość pomieszczenia była na kształt litery „V”, lecz posiadającej kąt prosty w sobie. Na obu kątach stały regały, a widok w oknach wskazywał na wielki ogród, po którym pewnie w przyszłości Nico będzie spacerował. Fio rzucił ciało na blado niebieskawą sofę znajdującą się tuż pod oknem. Leo w tym czasie splótł dłonie chłopaka i czerwonym materiałem podciągnął go do góry, przerzucając i plącząc go przez karnisz. Teraz, z rękoma do góry, zmuszony, aby stać na kolanach na niskiej kanapie – znajdował się w pozycji, w jakiej chcieli go mieć, a cały czas, gdyby bardzo im się nie podobało, to mogli go obrócić tyłkiem w swoją stronę.  Skąd się wziął ten materiał? Był to koc
– Does he still need those handcuffs? – zaśmiał się lekko Leo zamykając drzwi i zasłaniając okna. Nie chciał dać Hiszpanowi za dużo informacji. - Take the blindfold off, let’s have our fun.
– Sure – rzucił cicho łapiąc i zrywając opaskę z oczy Nicolasa, który miał przed sobą ich dwójkę, lecz zanim zdążył coś powiedzieć więcej Fio pochylił się stając na wysokość dwukolorowych oczu skanujący otoczenie. – Do you want to suck me off or do you prefer to offer you ass?
– I will take the other side – uśmiechnął się Leo łapiąc za kark Fio i zmuszając go, aby się wyprostował, a gdy to zrobił, dłonią zjechał na policzek ciemnowłose głaszcząc go lekko. – You know, i don’t like to wait for your choices.
– Let’s just count down.
– To what? – prychnął i przesunął palcem po ustach Nicolasa. – But sure, three seconds, or you will have us both in your ass.
_____Leo nie miał pojęcia czy są wstanie zmieścić się tam oboje od tak, ale od czego jest próbowanie, prawda? Trochę więcej śliny, trochę spermy lub krwi, a wszystko się zmieści. Poza tym im pasowały obie opcje. Zarówno wziąć go od tyłu w dwóch, czy wypełnić usta Hiszpana penisem jednego, gdy drugi zajmie się nim od tyłu, posuwając zmuszając, aby coraz głębiej wsuwał sobie członka do gardła.

_____Mogliby się zaśmiać zastanawiając w głowie co takiego przyczyniło się do podjętej decyzji, ale prawda była taka, że Fio został lekko zaskoczony takim obrotem sytuacji. Norweg bowiem spodziewał, się, że lalka Leo wolałaby mieć jego fiuta w ustach, z możliwością ugryzienia go. Sam pewnie też nie miałby aż tyle z tego przyjemności obawiając się, jak każdy mężczyzna w takich sytuacji, o swoje przyrodzenie. Nie mniej, jednak podjęta decyzja dała jasno do zrozumienia, że nie będzie musiał się o to martwić. Spojrzał więc ukradkiem na Leo, który cały czas ma na ustach mały uśmiech, chociaż widział w jego oczach, że trochę krew zaczynała mu wrzeć. Fio nie szukał długo odpowiedzi na pytanie “dlaczego”, bo miał ją. Zabawka się odsunęła chociaż nikt jej nie kazał. Więcej nie było potrzebne, aby na tym świecie stąpał większy psychol od ich wszystkich razem wziętych. Czerwonowłosy parsknął lekko pod nosem trochę z zamiarem rozładowania atmosfery.
- You've decided,  don't cry too much later - powiedział w kierunku Nicolasa łapiąc za czerwony materiał i lekkim gestem dłoni, odsuwając na bok całe ciało, aby usiąść i mieć go na kolanach w rozkroku z tyłkiem prawie tam gdzie go chciał. - Who would have thought I'd be so close to your dick again
_____Zaśmiał się do Leo, łapiąc za klamrę od paska swoich spodni i zsuwając je lekko, aby wyciągnąć swojego przyjaciela. To nie pierwszy raz, kiedy będzie prawie twarzą w twarz z ustami biorącymi głęboko w gardło członka innego faceta. Fio jednak to nie przeszkadzało, a nawet miał frajdę z faktu, że mógł tak blisko oglądać jak ktoś się krztusi, samemu zmuszając go ruchami bioder, aby włożył członka jego głębiej. Czuł pewną kontrolę nad całą sytuacją i to sprawiało, że się ekscytował. Czasem mocniej niż powinien, bo łapał i podduszał lub dźgał nożem, ale hej – Leo nigdy mu w tym nie przeszkadzał, po prostu odejmując od wynagrodzenia straty na piękno swoich zabawek. Nie był aż takim sadystą, aby bawić się z nowo zrobioną dziurą w brzuchu wsadzając tam penisa. Chociaż mieli osoby zdolnego do tego w grupie.  
- I don't know what you're thinking, but stop - odezwał się blondyn do kolegi, z lekko uniesionymi kącikami ust, podchodząc bliżej i złapał za podbródek Nicolasa kierując go szarpnięciem do góry i w swoją stronę. - I hope you won't die today - puścił go i odszedł krok w tył. - Have fun with him alone for a minute  
- Sure, why? - Fio spytał zdejmując odzież poniżej pasa Nicolasa zsuwając ją do kolan, ponieważ na tyle był wstanie, zupełnie nie zwracając uwagi na Leo, który w tym momencie nie wydawał się niezwykle szczęśliwy. Gdy nie dostał odpowiedzi po kilku sekundach, spojrzał zza pleców malego Hiszpana na blondyna marszcząc lekko brwi. - Why? Something happend?
- What? No. - westchnął i machnął dłonią. - I have an amazing idea and our doll right here will help us.  
_____Z dość okrutnym uśmiechem na twarzy wyszedł z pomieszczenia nie zamykając drzwi za sobą. A przez lekko uchylone drzwi można było zobaczyć kawałek korytarza, którym poszedł Leo w kierunku znanym Fio, ale pewnie zupełnie nie istotnym dla Nicolasa. Informator bowiem wybrał się do swojego gabinetu. Czerwonowłosy zostając sam na sam z zabawką, podśpiewując coś pod nosem i ignorując Nicolasa, położył dłonie na pośladki gładząc skórę i masując mięśnie, aby chwilę później rozsunąć je i bez zbędnego ostrzeżenia splunąć, aby dostarczyć sobie trochę nawilżenia, które zebrał bez zbędnego przedłużania wsadzając dwa palce. Prycha lekko pod nosem czując opór, ale nic sobie z tego nie robiąc, zaczyna nimi ruszać.  
- If you keep squeezing like that, we're gonna have to bust that hole - śmieje się mówiąc ze swoim wyraźnym akcentem i wykonuje kolejny agresywny ruch palcami. - Even Leo won’t be happy then, he like them tight, you see. - schodząc do niskiej barwy głosu łapiąc za czerwoną szmatę i ściąga węzeł niżej, aby Nicolas miał większe pole do ruchu i nie musiał klęczeć cały czas. - Maybe he will sell you to that German doctor then?  
_____To pytanie nie miało mieć odpowiedzi, a tylko pokazać, że cały czas mają opcję. Ten pojeb Dollmaker pewnie nie pierwszy raz brałby trochę używany towar. W końcu to nie tak, że kobiety były teraz jakoś mocno cnotliwe więc większość porwanych lasek musiała mieć jakieś doświadczenia. Norweg objął jednym ramieniem talię Nicolasa, aby utrzymać go w miejscu, skoro miał go teraz bezpośrednio na swoich kolanach, a drugą cały czas eksplorował jego wnętrze, szukając co tam ciekawego znajdzie. Może jakiś punkt G albo prostatę? Mógł się założyć, że gdyby spytać Leo, pewnie miałby już odpowiedź. Ten zjawił się jak na zwołanie trzymając coś w ręku. Była to długa igła, a dokładniej cały ich zestaw. Norweg przełknął głośno ślinę, ale nie ważył się otworzyć pierwszy usta jakby obawiając się co takiego usłyszy.  
- You haven't started yet? - rzucił i zamknął za sobą drzwi do biblioteki. - Jeg trodde du skulle knulle han for lenge siden  
- Jeg fuktet - rzucił szybko i wyciągnął palce z wnętrza Nicolasa unosząc je w górę, aby pokazać Leo. - Jeg løy ikke
_____Blondyn tylko prychnął kiwając rozbawiony głową na takie zachowanie i podszedł z igłami bliżej trzymając je na widoku. Były w końcu tutaj głównym wydarzeniem. Widząc minę na twarzy swojej zabawki podszedł do niego i znowu złapał delikatnie za podbródek, kciuk spoczywając na dolnej wardze. Na jego twarzy widniał uśmiech, ale jego oczy były bez światła, ciemne i pełne czegoś, czego na pewno nie chciałby poczuć na swojej skórze.  
- Te igły. - podnosi opakowanie wyżej, aby było na równi ze wzrokiem mówiąc do niego po hiszpańsku, aby mieć pewność, że na pewno w pełni go zrozumie. - Za każdym razem jak się ode mnie odsuniesz jedna wyląduje w twoim ciele.  
- Hva sa du til ham?
_____Spytał zaciekawiony Norweg, na co Leo odpowiedział zgodnie z prawdą
- Litt smerte for en ulydig leke

_____Słysząc pytanie swojej zabawki, Leo popatrzył lekko zaskoczony, z pytającym spojrzeniem na kolegę, który także nie wiedział skąd ta nagła zmiana. Czyżby przestraszył się igieł i postanowił być grzeczny w związku z tym? Odłożył opakowanie z 20 igłami pobraniowymi na bok i złapał Nico za biodra podnoszą je trochę, wypinając w swoją stronę, bo stanął za nim i palcami szybko sprawdził postęp zabawy, który nie okazał się duży.  
- You don’t know how to prepare him? - zaśmiał się lekko do Fio, który od razu chciał się bronić, ale Leo go uprzedził. - Give me your hand, i will show you where it is.
_____Po czym złapał za wyciągniętą dłoń czerwonowłosego i najpierw samemu zagłębiając się w ciasne przejście chłopaka sprawdził pozycje, która była tam, gdzie pamiętał uciskając lekko prostatę, a widząc reakcję, której się spodziewał, następne dwa palce wsunęły się do środka. Te należały do Fio, który po dotyku tych Leo znalazł miejsce, które odpowiadało za większą część przyjemności ze stosunku. Blondyn szybko wycofał się ze środka pozostawiając sytuację w sprawnych palcach Norwega, który jak już raz dostał wskazówkę, zaczął faktycznie bawić się na całego z prostatą Nico. Uciskając, głaszcząc, sprawdzając czułość okolicy.  W tym czasie, uśmiechnięty Leo złapał za opakowanie z igłami, które zostało położone z boku i cały czas mając w głowie, że niestety, jego zabawka miała czelność odsunąć się od niego, wyciągnął jedną z wielu oglądając z każdej strony. Doskonale wiedział, gdzie się znajdzie, a idea, czy będzie to bolało była dla niego pomijalna. Zobaczymy, może za sprawą bólu się czegoś nauczy. Na tą chwilę Nico był oparty o Fio, który swoimi palcami i dłońmi robił sobie miejsce od tyłu. Leo zamierzał więc zajać się przodem. Oparł podbródek o ramiona Hiszpana, zaglądając przez nie w dół, aby widzieli dokładnie to samo.  
- Wanna watch what i will do? - powiedział szeptem prosto do ucha, a chwilę potem “w kadrze” pojawiły się jego dłonie, które jedną dłonią załapały za jeszcze nie do końca gotowe do akcji członka. Druga dłoń, trzymająca igłę przybliżyła się do skóry, z wyraźnym zamiarem wbicia się w nią. - Don’t worry, if you move right now, i will get second one. - w jego głosie kipiało od zadowolenia, zwłaszcza gdy w następnej sekundzie igła zanurzyła się w tkance penisa lekko pod skórą  i wyszła drugą stroną, przechodząc na wylot. Leo nie zamierzał wbijać całej igły przez sam środek, a zwyczajnie zrobił to bliżej wierzchu. - Next one will be also here, but lower.
_____Czy mogło to boleć? Na pewno trochę, ale nie był to ból, który uniemożliwiłby Nicolasowi cokolwiek. Zresztą, małym celem blondyn było, aby doprowadzić do faktu, że zupełnie nie używa swojego przyrodzenia dochodząc od emocji ze swojego tyłka. Fio przestał zabawiać się i przygotowywać chłopaka na siebie, kiedy zobaczył co robi Leo, głównie z powodu swojej własnej ciekawości. Teraz kiedy ten skończył, a Norweg wiedział, gdzie będą pojawiać się igły, uznał to za niesamowicie zabawne.  
- Let start - rzucił i informator pokiwał mu głową podnosząc lekko Nicolasa za biodra, aby Fio miał łatwiejszą drogę do środka, a kiedy zanurzył się w ciasnych ściankach chłopaka, przeklął pod nosem. - You need to fuck him more.
- I just got him, tho? - rzucił luźno - But, yes. I need to. - z prawdziwym i ciepłym uśmiechem złapał za głowę Nico odwracając w swoją stronę. - Don’t you think so?
_____To pytanie było do jego zabawki, która właśnie wręcz usiadła na kolanach, zmuszona do wzięcia całego penisa Fio w swoje wnętrze. W tej pozycji spokojnie dotykał i ocierał się o wrażliwe wnętrze, a blondyn miał przednią zabawę z oglądania jego wyrazu twarzy. Z jednej strony mieliśmy bowiem człowieka, który znał przyjemność, a Leo mógł za to poręczyć, z drugiej jednak upartą zabawkę, która nie chciała pokazać, że jest jej dobrze. Zwłaszcza z małym kawałkiem metalowej rurki zwanej igłą w skórze, która pewnie była dość niekomfortowym doświadczeniem. Norweg nie czekał na to, aż Leo postanowi wyciągnąć swojego kutasa i oddać go do Nicolasowi, posuwając się powoli, unosząc swoimi biodrami oraz dłońmi położonymi na jego talii. W ten sposób miał większą kontrolę nad ruchem. Czy obawiał się igły, która znajdowała się między ich ciałami? Nie, pewnie jeszcze bardziej podjarałby się, gdyby wbiła się w niej go przypadkiem ruszając w ten sposób także penisa Nicolasa, pewnie wywołując falę niekomfortowego odczucia. Mały, lecz stabilny ruch na dół i do góry nie sprawił, co by Leo puścił cały czas trzymaną głowę Nicolasa. Wolną dłonią rozpiął spodnie, lecz nie ściągał ich niżej, wyjmując tylko swojego przyjaciela prosto przed twarz i piekne, dwukolorowe oczy. Kolega już dłuższa chwilę domagał się jakieś uwagi, a teraz stając przed oczami zabawki, w końcu ją dostanie.  
- Come on. - powiedział cały czas w teoretycznie dobrym humorze. - Suck me off. I don’t have a whole day for this.  
_____Z jednej strony liczył na to, że chłopak odsunie się, może uniknie go w jakiś sposób. Tylko po to, aby znowu móc powiedzieć, że wycofał się, odtrącił go. Byłaby to idealna wymówka żeby wziąć do ręki kolejną z igieł i umieścić ją w penisie Nicosia, może tym razem głębiej, może pod kątem? Leo miał mnóstwo pomysłów, które bardzo chętnie spełni. Sam Norweg nie czekał też, czy chłopak będzie wstanie zająć się swoim właścicielem, powoli przyśpieszając tempo i zwiększając szansę, że penis stojący przed natrafi na zęby, a tym samym pewnie na ciele Hiszpana pojawi się igła, bo jednak Fio też do końca nie był normalny. Idea, oglądania czyjejś niezadowolonej twarzy, zwłaszcza ten w bólu, była zabawna dla niego.

_____Łzy spływające po policzku nie gasiły żaru ekscytacji w całym akcie, nawet jeśli mogły być czymś smutnym dla osoby patrzącej na to z zewnątrz. Dwójka jednak z penisami na wierzchu tak na to nie patrzyła, wyraźnie zafascynowana łzą, która spadła na Fio, z szaleńczym spojrzeniem oglądającego w tym momencie jak nieporadny i przestraszony tym wszystkim jest Nicolas. Może stąd jego poruszanie biodrami? Aby wydobyć jeszcze więcej emocji z tej twarzy, zainteresować go, zająć czas, który musi stracić. Ciekawe jakby się zachował, gdyby dowiedział, że to wszystko teraz przeżywa, bo Norwegowi się nudziło... Na pewno wywołałoby jeszcze inne uczucia, ale zbyt zajęty szukaniem i gonieniem własnej przyjemności nie interesował się kolejnymi doznaniami dla Hiszpana. Dostając też wyraźny dźwięk oznaczający, że uderza w dobre miejsce, jakby mógł się teraz zatrzymać? Nic dziwnego, że nie zwracał uwagi na Leo i na to, że chłopak ma problem, aby wziąć jego penisa do ust. Przestraszony jeszcze pewnie odpowiedzialnością, gdyby zahaczył zębami. Informator jednak nie zamierzał go poganiać, ani tym bardziej pomagać zainteresowany jak to wszystko się rozwiąże. Zwłaszcza, że dłonie chłopaka były nad jego głową, a kolana musiał poruszać się cały czas góra i dół, aby wytrzymać tempo Norwega. Może nie podobał mu się fakt, że nie patrzył na niego, specjalnie, kiedy chodziło o te oczy, dla których tutaj właśnie znajdowało się całej jego ciało. Przemilczał to jednak ze względu na to, że skupiony na jego penisie uważał z każdym ruchem, co jednak uznał za satysfakcjonujący efekt igieł. Może należałoby używać ich częściej? Nawet na innych częściach ciała.  
_____ Gdy penis, który dopiero co zaczął dostawać jakiejś większej stymulacji niż samo oglądanie przedstawienia, stracił tą nikłą radość z życia, humor Leo także opadł o kilka stopni niżej, a już był w miarę pozytywny. Głównie za sprawą reakcji Nicolasa, która była zarówno urocza jak i pociągając w niebezpieczny sposób. Mówił nie, prosił go, a ten i tak zrobił co chciał co spotkało się z czymś na wzór... strachu? Może Nicolas bał się igieł? Ale z jego informacji na nic takiego nie wskazywało. To jednak nie było teraz ważne. Miał bowiem coś o wiele istotniejszego do załatwienia niż możliwy panik ataki.  
- Fio. - odezwał się sucho na rozbawienie kolegi. - Slow down.
- Sure...
_____ Jego słowa nie były zaproszeniem, które można odrzucić czy pytaniem, które można zignorować. Wypowiedziane prawie przez zęby, lecz z lekkim uśmiechem na ustach, Norweg widząc to wiedział, że musi spoważnieć. Stąd tylko krótka i niepewna odpowiedź. Oraz zachwianie w swoich ruchach. Jakby jednym przyciskiem ktoś przełączy tryby w maszynie albo wyłączył ją zupełnie czerwonym przyciskiem. Mieli bawić się razem, a nie osobno, a Leo miał już dość swawolności w jego zachowaniu. Nie mówiąc o nieudolnej robocie jaką wyprawiał przy okazji Nicoś, jego zabawka, bo niestety, przestraszony nie był wstanie skupić się na niczym. Spojrzał na wpatrując się w niego brązowowłosego i położył mu dłoń na głowie głaszcząc go lekko.  
- Nothing happend, continue. - powiedział przesuwając swoją dłoń na potylicę i zmuszając jego głowę, aby była bliżej jego penisa. - This time, don’t make mistakes, okay? Open mouth.
_____ Można było uznać, że upiekło się Nicolasowi tym razem i nic złego się nie wydarzy, chociaż musiał się go uważnie słuchać i otworzyć wargi, aby swoją dłonią Leo nakierował członka głębiej i czując opór ze strony samych ust chłopaka to nie przestawał, zwyczajnie z większą siłą sprawiając, że jego penis był głębiej spokojnie dostając się do gardła i wypełniając przestrzeń uniemożliwiając oddychanie. Fio wpatrywał się w to, nie był na tyle odważny, aby teraz się poruszyć, sam ciekawy co takiego zrobi zaraz Leo. Blondyn natomiast wpatrywał się w łzy pojawiające się w kącikach oczu, cały czas zmuszając go, aby trzymał jego męskość głęboko. Gdy jedna z tych łez postanowiła wydostać się z kącika na policzek, starł ją kciukiem drugiej dłoni, powoli odpuszczając siły z dłoni i wyciągając swojego penisa z czerwonych warg, lecz nie odsuwał go, aby cały czas dotykały pełnych ust.  Zjechał dłonią na szyję, a potem palcami pod podbródek unosząc go lekko do góry i z zadowolonym, pełnym ciepła uśmiechem powiedział.  
- You were a good boy. - jego ton był delikatny, a dłonie szybko powędrowały do góry ściągając materiał, aby nie musiał unosić ramiona, a miał na tyle swobody, żeby złapać za jego penisa i pomóc sobie w ten sposób, chociaż cały czas go nie rozwiązał. - Now, you can help yourself. If we finish together i will answer some of your questions.  
- Wow. - gwizdnął lekko pod nosem. - You are generous! How much will you tell him? - Almost everything what he wants. - odpowiedział zgodnie z prawdą, bo zamierzał powiedzieć mu całkiem sporo jeśli odpowiednio zada pytanie i faktycznie zarówno on jak i Fio skończą w tym samym czasie. Mówimy w końcu o czymś bardzo blisko cudu. - Why he was kidnaped in first place or how much is he worth.
_____ Gdy tylko chłopak usłyszał te słowa, widział jakby obudził się z letargu. Może był zainteresowany tym co usłyszy, a może miał pytanie, które bardzo chciał zadać? W każdym razie jednak widać było, że wziął się do pracy, a Fio nie czekając długo także rozpoczął poruszanie się, aby nie ułatwiać Nico zadania, chociaż z wytrzymałością Norwega musiał się pośpieszyć z “obrabianiem” jego przyjaciela. W końcu na własnej skórze już wiedział, że Leo miał trochę więcej staminy niż czerwonowłosy. Spoglądając na minę Fio widział, że zbliża się do mety, gdy na twarzy pojawiły się pewne, dobrze mu znane grymasy. Ciekawe czy Nicolas je wyłapie w porę, zanim mężczyzna dojdzie przed nim.

_____ Patrzenie jak ktoś jest zdany na twoją łaskę jest... przyjemne. Podniecające. Rozpalające rządze, aby krzywdzić ich mocniej. Patrząc na kaszlącego Nicolasa, Leo zapamiętał sobie, żeby następnym razem zrobić tak samo zmuszając go do wzięcia penisa tak głęboko jak potrafił i trzymać go w gardle bez wyznaczonego okresu, sprawdzić, ile wytrzyma w niekomfortowej sytuacji, bez powietrza czy możliwością przełknięcia śliny. Oczywiście, jego zabawka była zdezorientowana, dlaczego zachowywał się tak łagodnie w jego kierunku, ale blondyn wiedział doskonale co takiego planuje w przyszłości i jeśli Nicoś będzie grzecznym dzieckiem – obejdzie się z mniejszą ilością krwi, płaczu i krzyków. Każdą z tych rzeczy lubił, lecz trzeba wiedzieć, kiedy rozgraniczyć przyjemność krzywdzącą na zawsze, a tą chwilową, która przejdzie. Jego słowa, nagroda za bycie w tej sytuacji i doprowadzenie do cudu - zmotywowała Hiszpana do faktycznej pracy. Widział to w jego zachowaniu i w oczach, które prawie płoneły z możliwości, chociaż ton wypowiedzi wydawał się niepewny. Cóż - Leo zamierzał w razie czego pomóc chłopakowi dokończyć sprawę w tym samym czasie, a nie mógł mu zwyczajnie powiedzieć niczego od tak. To nie było w jego stylu, żeby nic nie zyskać z przeprowadzonej wymiany. Nawet jeśli tym kimś mógł być jego ojciec, zabawka przed oczami czy policja z USA. Zresztą, były pytania, a na które na pewno nie odpowie, dając wymijającą odpowiedź.
_____ Nie zamierzał faktycznie oglądać jak Fio dochodzi nie dostając z tego nic, więc ucieszył się w sercu, kiedy Nicolas postanowił zająć się także nim. Widok, z góry, na pracujące usta, język dający mu trochę przyjemności... lecz oczy cały czas bacznie obserwujące Norwega były dopiero zabawne, sprawiając, że prawie śmiał się na głos. Cała ta sytuacja faktycznie wpływała na niego, łagodząc ciężkie myśli, które przed chwilą miał w głowie. Wiedział, że Fio ma duże szanse na zniszczenie tej możliwości dla Nicolasa i widząc po chwili, że faktycznie zbliża się niebezpiecznie tego, że dojdzie. Złapał za głowę zabawki wsuwając się tak jak chciał być, wykonując kilka ruchów jakby pieprzył dziurę bez emocji, aż zatapiając się głęboko doszedł wraz z Fio, czując jak Nicolas reaguje na spermę spływającą po gardle. Niestety, pieszczenie go językiem nie ma tak zbawiennego efektu na niego, jak zaciskające się mięśnie, bezwiednie pracujące, aby przepchnąć do żołądka przedmiot, który utkwił. Był zadowolony i miał dobry humor. Czemu więc robić pod górę Hiszpanowi. Wiedział, że skończył się spuszczać więc wyciągnął cały czas wpół twardego członka i spojrzał na przełykającego resztę Nicolasa. Słysząc jego cicho słowa tak szybko po zakończeniu “wydarzenia spojrzał zaskoczony przed siebie na chłopaka, który właśnie skończył mu obciągać i zaśmiał się po chwili.  
- You didn’t won nothing, but sure. - jego ramiona unosiły się lekko, kiedy śmiał się cicho. Kopnął jakby droczył się Fio, który wyszedł z Nicolasa i przesunął się na bok. Usiadł więc, łapiąc Nicolasa za biodra i przenosząc na swoje kolana. Mając go teraz przed sobą i patrząc lekko z dołu na Hiszpana, złapał za igłę cały czas wbitą w skórę poruszając ja lekko. Widząc minę chłopaka, złapał za nią i wyciągnął powoli pozbywając się jej z przyrodzenia, które uroniło dwie krople krwi w procesie. Starł je kciukiem, po czym przysunął i zlizał językiem, cały czas trzymając kontakt wzrokowy z Nicolasem. - Jesteś głównym podejrzanym o zabójstwo dwóch osób. Policja ma na ciebie tyle dowodów, że jesteś goniony listem gończym. Nawet jeśli krzyczałbyś o swojej niewinności nie uchroniłbyś się od więzienia.  
_____ Mówił po hiszpańsku. Tak. Widział kątem oka, że Norwegowi się to nie podoba, bo sam chciałby wiedzieć o czym rozmawiają, ale Leo postanowił, co by Nico musi zrozumieć o co chodzi, nie on. Fio co prawda nie był wtedy na miejscu, nie uczestniczył w operacji, bo to właśnie blondyn był mordercą, którego winy spadły na Nicolasa. Tego mu jednak na pewno nie powie. Pewnie Nicolas może podejrzeć o jakie morderstwa chodzi, może nie. W końcu na podstawie dedukcji mógł się domyślić, że kolega wziął na siebie ojca. Kogo więc innego mógł zabić jak nie swojego crusha i managerkę z klubu. Odłożył igłę do opakowania zamykając je, lecz nie kładł ich za daleko. Dłonie Leo powędrowały na pośladki Nicolasa zupełnie nie przejmując się jego stanem mentalnym. Właśnie zrzucił na niego bombę. Tak, to prawda. Ale co z tego? Jego palce powędrowały do miejsca, z którego wypływała akurat reszta spermy Fio i szybkim ruchem zaczął pozbywać reszty jakby czyścił miejsce dla siebie. Co prawda wiedział, że Norweg jest podwiązany i strzela ślepakami w tej kwestii, dlatego nie brzydził się w żaden sposób wchodzić tuż po nim, to jednak nadal uważał, że tym razem trochę za dużo pozostawił po sobie “śladów.”
- Doll, want to know some more stuff? - zaśmiał się po czym, bez ceremonialnie przeniósł dłonie na biodra i uniósł go do góry, opuszczając na swojego stojącego znowu penisa. Niestety, Leo nie kończył po pierwszym razie. - Let have some more fun then.  
- I want some fun too... - odezwał się markotnie Fio, wstając na równe nogi i wiedząc, że Leo będzie teraz zbyt zajęty własną zabawką. - Vil du at jeg skal få Lou hit?  
- No. - pokręcił głową i użył więcej sił zmuszając ciało Hiszpana, aby wzięło go jeszcze głębiej niż do tej pory, wręcz po same jądra. -  Sjekk telefonen min for samtaler  
_____ Norweg kiwnął głową na to i chowając swojego penisa w spodnie opuścił skocznie pomieszczenie zostawiając ich samych. Pewnie chętnie zabawiłby się teraz z ustami Nicolasa, które przed chwilą skończyły ssać kutasa Leo, ale wiedział, że nie może przeszkadzać informatorowi, kiedy miał takie spojrzenie. Było pełne... czegoś czarnego. Tak mocno, że sam Fio nie zamierzał się do tego zbliżać. Pewnie zamierzał nie być zbyt miły dla niego, a Norweg co prawda lubił ostry i brutalny seks to wyniszczenie mentalne nie było jego kinkiem. Wręcz mu opadał, kiedy reszta psuła psychikę porwanym obiektom czy zabawkom. Miał za zadanie znaleźć teraz telefon Leo i przynieść go z powrotem do właściciela, żeby sprawdził czy przypadkiem czegoś od niego nie chcą. W tą czy w tą - Nicolas na pewno jest teraz pieprzony w inny sposób niż przed chwilą. Bardzo szybko znalazł telefon leżący przy komputerze w stanie uśpienia. Złapał za niego i zaczął wracać do nich, chociaż najchętniej by tego nie robił, dając im chwilę. Chociaż bardziej dawał ją Leo, aby się nacieszył swoim dobrym humorem, bo widział, że na ekranie widniały powiadomienia o nieodebranych połączeniach. To oznaczało tylko jedno - robotę do wykonania.

_____ Jak można było się spodziewać, fakt, że dostanie w twarzy informacji o tym, że jest się mordercą, kiedy nigdy nie miało się krwi na dłoniach - było zaskoczeniem. Na szczęście, nie na tyle, aby Leo musiał przypomnieć swojej zabawce, gdzie się znajduje, co się teraz dzieje, bo reagował na jego dotyk, ruchy, wyraźnie wydając i dostarczając mu jednoznacznych znaków, że ma chociaż trochę ”frajdy”, ale czy tyle samo co on? To raczej głupie pytanie, w końcu nigdy tego nie chciał, a on brał go teraz jak swoją własność, którą w jego oczach był. Po długim obserwowaniu. W końcu. W jego dłoniach. Poruszając biodrami, aby znowu mieć penisa w sobie. Nawet jeśli z pomocą jego dłoni, jakby nie patrzeć - jego były związane. Wszystko to dawało dość wyraźny obraz szczęśliwego blondyna, który pewnie stałby się potworem, gdyby mając odpowiedź na swoje pytanie Nicolas postanowił zupełnie się wyłączyć z powodu szoku i zostawić go samego ze sobą.  
_____ Słysząc imię, a zaraz później zawód jaki wykonywało jedno z jego ostatnich morderstw - wbił się do końca, kiedy przed jego oczami przelatywały obrazy tego jak patroszył jego zwłoki w motelowym pokoju gdzieś pośrodku niczego. Było to jedno z niewielu nieidealnie przygotowanych morderstw, gdzie mogliby znaleźć ślady, gdyby nie to, że Leo usunął je skrupulatnie nawet zabierając proch z kości z pieca, aby nie mieli żadnych wskazówek do niczego. Niestety, coś takiego jak bycie Sherlokiem Holmsem nie istniało w rzeczywistości, a policjanci woleli idealnie zaplanowane morderstwo pilota, którego samolot został potem porwany. Cóż - wszystkie trzy morderstwa w miasteczku łączyła jedna osoba, która zniknęła w niewyjaśnionych okolicznościach, z pomocą jakiegoś hakera, bo jak weszła do mieszkania pewnego dnia po pracy tak nigdy nie wyszła - rozpłynęła się w powietrzu... A teraz siedziała na kolanach Leo, jęcząc zachęcająco, kiedy płynnym ruchem wchodził i wychodził z niej bez najmniejszego problemu.
_____ Mokre ramie nie było czymś obcym informatorowi, bo nie raz ktoś płakał mu na ramieniu lub ślinił się w przeszłości. Nie fascynowało go to, nie grzało i nie ziębiło, ale jednak popsuło mu trochę nastrój, zwłaszcza, że przerwał posuwanie się, stojąc w miejscu z jego własnym penisem w ciele Nikosia, który postanowił o tym zapomnieć bardziej skupiony na swoich emocjach niż na nim. To było irytujące i zżerało jego małą dobroć w sercu jaką zamierzał oddać swojej własnej zabawce. Słysząc to pytanie tylko zaśmiał się głośno, szybko zakrywając usta dłonią, a drugą kładąc na szyi chłopaka jako małego oparcia, chociaż pod silnym uciskiem Hiszpan mógł to inaczej odebrać. Jakby zaciskał się na jego szyi z zamiarem uduszenia go lub chociażby podduszenia.  
- Ahhh... - westchnął uspokajając się lekko i spojrzał ciemnymi oczami na Hiszpana przed nim, cała radość sprzed chwili uciekła, lecz uśmiech pozostał na jego twarzy. - Why should i answer? Did i came already?  
_____ Te dwa pytania jasno pokazywały postawę Leo - Nicoś nie dostanie niczego za darmo. Odpowiedzi są jedną z najcenniejszych rzeczy dla zabawki przed nim, jak informator miałby rozdawać je za darmo, bez trudu, kiedy tylko padnie pytanie? Myślał, że dobry humor sprawi, że bez najmniejszego oporu opowie mu wszystko? Pomijając możliwość nagrania jego wypowiedzi czy tego, że ktoś, gdzieś podsłuchuje, nie był na tyle głupi, aby oddawać jedno z niewielu zainteresowań jego zabawki. Zmniejszy w ten sposób swoje pole możliwość na przyszłość. Widział już, że boi się bólu lub igieł, ale to nie było to czego potrzebował. W końcu metoda kija i marchewki miała przy sobie karę i nagrodę, skuteczną w tresurze, bo co innego teraz robili? Tresowali nowego mieszkańca tego domu, aby był potulną zabawką. Dawaniu mu wszystkich nagród na raz mijało się z celem.  
_____ W tym momencie wrócił Fio z telefonem w dłoni, a patrząc po minie jaką mu prezentował nie potrzebował myśleć długo, aby wiedzieć, że czeka na niego robota. Sięgnął dłonią, w której szybko wylądował sprzęt, a widząc ekran już czuł, jak zbliża się ból głowy. Nawet na chwilę nie miał spokoju, bo z każdej strony ktoś miał coś dla niego do zrobienia. Cóż - przynajmniej pieniądze były dobre. Czytnikiem palca odblokował telefon, wolną dłonią gładząc skórę swojej zabawki, której teraz aktywnie nie posuwał. Kliknął językiem spoglądając na to kto dzwonił. Zanim jednak wybrał numer, odwrócił się do Nicolasa, patrząc mu w oczy i zagroził.
- Siedź cicho. - jego ton zimny i nieprzyjemny. - Jak cię usłyszy to będę miał wyrwać ci język, a zacząłem go lubić. - nie czekając na jakieś odpowiedzi, bo właśnie kazał mu siedzieć cicho wybrał kontakt, włączył głośnomówiący i słysząc, że druga stronę odebrała zaczął. - What you want this time? Find another missing child? - zaśmiał się lekko, a druga strona zrobiła to samo.  
- No, i have my girls locked up, I’m calling to talk about kidnapping another cutie. - w głosie rozmówcy można usłyszeć, że wręcz ślini się na myśl o tej kobiecie. - Young one, big boobs and virgin.
- Sounds like you have eyes on someone. - zaśmiał się i kiwnął głową do Norwega, który podszedł za Nicolasa i łapiąc go za ramiona, zmusił do wsunięcia penisa Leo do końca, po czym łapiąc za talię postanowił go podnieść lekko. - What this time? Normal kidnapping or some spooky shit like Skinwalker like last time?  
- No, no. I have a plan. I want her family in ruin, so i can take her in and melt into perfect shape. - ton jego głosu wyraźnie schodził niżej. Pewnie spokojnie mu stanął w spodniach myśląc o całym tym planie. - I want you to make a plan. My boys will execute it.
- Okay, less work for us. - sapnął lekko, bo akurat Norweg, bawiąc się w figlarza znowu zmusił, gwałtownym ruchem, aby Nicolas wziął go w całość w swoje ciepłe i zaciskające się wnętrze. - I will call later.
_____ Powiedział i szybko się rozłączył łapiąc za dłonie Fio i strzepując je z ciała Hiszpana, mamrocząc coś po niemiecku pod nosem, czego pewnie nikt nie zrozumiał. W końcu norweski, a niemiecki nie miały aż tak dużo ze sobą wspólnego. Tak samo z Hiszpańskim. Nie musieli rozmawiać, aby porozumieć się jednym spojrzeniem i Norweg odstąpił o krok od nich. Wcześniej, gestem głowy Leo pytał się czy Fio nie chce włożyć w usta, żeby na pewno je zamknąć, nie chodziło mu o pomoc w poruszaniu się. Teraz jednak, jak skończył rozmowę, spojrzał na Nicolasa i przysunął go do siebie, wbijając się zębami w ramię, z którego nie zeszły jeszcze do końca ślady po poprzednim razie. Słysząc dźwięk wydobywający się z ust Hiszpana, puścił ramie oglądając czerwone miejsce po ugryzieniu i zadowolony z siebie, rozpoczął bardzo szybkie i gwałtowne poruszanie się, jakby interesował się tylko swoim zaspokojeniem, niemarnowaniem czasu. Niestety, przerwa już mu się skończyła. Doszedł w Nicolasie, po czym zwyczajnie zdjął go z siebie, poprawił się i rzucając do Fio, że ma się zająć nim - wyszedł z pomieszczenia zostawiając ich samych. Norweg podrapał się lekko po głowie i spojrzał na zabawkę Leo.  
- Do you want to see something cool?

_____ Czy zostawienie Nicolasa samego z Fio było rozsądne? W normalnych sytuacjach – nie, lecz teraz nie było normalnej sytuacji. On musiał “iść do pracy”, a Norweg się nudził na tyle, że sam zaproponował zabawę z jego pieskiem. Teraz jak się pobawili, niech go zajmie czymś, dopóki on nie skończy swojego zadania. Czy obawiał się, że Nico postanowi przeskoczyć przez płot, albo zerwać się z łańcucha, aby przystąpić do ucieczki? Nie... No trochę, lecz wiedział, że za daleko nie zajdzie. Zaraz za pięknym białym płotkiem masz jeszcze jeden. W lesie, wysoki, pod napięciem, a po lesie biegają psy. Najwyżej trzeba będzie załatać rany po ugryzieniach, a potem podciąć ścięgna Achillesa, aby nie myślał o dalszym bieganiu. W końcu po jego sypialni nie musi, a znowu Leo nie był typem, który lubił polować na swoją “ofiarę”, w taki sposób. Nie był głodnym wilkiem, a raczej pająkiem tworzącym sieć. Oparł się wygodnie w fotelu przeglądając informacje, które otrzymał od swojego wieloletniego klienta, kiedy wraz z powiadomieniem o przyjściu pewnej wiadomości, uniósł lekko brwi. Złapał za myszkę, szukając jej lekko po omacku, aby przełączyć okna i zobaczyć zdjęcie zrobione zza jakieś materiału. Nie zastanawiał się długo, bo wiedział, że Eve siedział przy basenie robiąc swoje rzeczy. Na dowodzie zbrodni był jednak Fio prowadzący Nicolasa po ogrodzie. Chwilę później pojawiła się wiadomość od Włocha.  


_____ Prychnął pod nosem i wykonał dwa kliknięcia, aby odpowiedzieć emotką na to pytanie, po czym ziewnął lekko zmęczony, a może raczej znudzony? Jakąś chwilę temu się świetnie bawił dochodząc w tyłku swojej zabawki, a teraz musiał patrzeć na niedbały i nudny raport o firmie oraz rodzinie, którą trzeba zniszczyć na życzenie mężczyzny, który potrzebuje nieletniej dziewczyny do swojego łóżka. Cóż - Leo sam nie zamierzał krytykować, bo porywał swoje zabawki zwykle znajdując je na okładkach magazynów, podczas wieców, wystąpień, gdziekolwiek się pojawili. W ten sposób znalazł także swoją nową lalkę - Nicolasa, którego oczy były tym czego obsesyjnie wręcz pożądał Informator przez ostatnie miesiące. Ziewnął jeszcze raz, zakrywając usta dłonią i wrócił do pracowania, nie przejmując się w jaki sposób Eve zamierza bawić się z Hiszpanem.  
_____ Niski włoch, dostając taką informację uśmiechnął się lekko pod nosem i wyłączył ekran telefonu odkładając go obok. Miał przed sobą papierowe dokumenty, raporty z social mediów pewnych znanych ludzi, które bardzo często dla zwykłej zabawy sprawdzał, szukając powiązań, sprawdzając jakieś plotki czy inne tego typu podobne. Lubił dostarczać potem ploteczki i domysły do Leo, który kilkoma kliknięciami dostarczał mu, Annie oraz Sarah cały wieczór zabawy. Czasem dołączyła do nich Maria, ale ona zwykle bardziej zainteresowana swoją bronią siedziała z boku w piżamie, czyszcząc pistolety. Odłożył to jednak na bok, zamykając teczkę, kiedy zobaczył, że podchodząc bliżej w jego stronę. Fio się średnio przejmował, był jednym z nich, dołączył jako ostatni na ten moment, ale swoje przecierpiał i Norweg go już dawno zaakceptował.  
_____ Z daleko można było wyczuć, że Eve nie jest fanem Nicolasa i rudowłosy to czuł w kościach, zwłaszcza widząc spojrzenie, które posłał mu przed chwilą. Nie miał pojęcia skąd takie emocje w nim, lecz też nie zdążył zapytać, zanim wydarzyła się szybka akcja, na którą nie był przygotowany – Hiszpan wylądował w basenie. Westchnął i spojrzał na zadowolonego z siebie, jasnowłosego chłopaka. Czując na sobie spojrzenie Nicolasa, postanowił się schylić, lecz zatrzymała go ręką Eve.  
- What?
- I have permisson to have some fun - usta Włoch miały kształt małego półksiężyca, lecz jego oczy nie miał żadnego światła, niczym jak u martwej ryby, a Fio znał to spojrzenie. Aż nazbyt podobne do tego Leo, teraz patrzyło na niego. - Just stand back.  
- Fine... - nie był do końca, ale uniósł dłonie do góry i zrobił kilka kroków w tył. - But don’t do to much, Leo will kill me.
- Of course. - powiedział krótko i podszedł bliżej do moczącego się Nicolasa. - You don’t know who i am, but i don’t care, so...
_____ Wyciągnął dłoń i z całej siły zmusił głowę Hiszpana do zanurzenia się pod wodą, przy okazji upewniajac się, że nie może przez przypadek złapać go i wciągnąc do wody. Miał na sobie ciuchy od projektantów i nie zamierzał sprawdzać, jak materiał poradziłby sobie z chlorowaną wodą w basenie. Te szmaty były trochę warte, a ryzyko chwilowego ulżenia swojej irytacji nie było równowarte. Gdy po kilkunastu niezgrabnych rurach Nicolas przestał aż tak mocno wierzgać, puścił go, łapiąc za ciuchy i podnosząc do góry, aby oparł się o brzeg, zaczynając kaszleć, bo powoli upijał się wody.  
- Hey. - wzrok Eve utknął gdzieś na ciele leżącym przed nim. - Fio. - wykonał gwałtowny ruch głowy do Norwega. - Did you just fucked him?  
_____ Po minie lekkiego obrzydzenia Norweg mógł wywnioskować, że chłopak nie był fanem takiego stanu rzeczy. Może chodziło o to, że jeśli on go jebał, to Leo także? Eve nie miał romantycznych odczuć do blondyna, a raczej uważał go za głowę rodziny, w której się teraz znalazł. Nawet jeśli Gregory był odpowiedzialny za pieniądze czy zadania, to większość ciekawości świata znajdowała się przed nimi z powodu Leo, Informatora, Hakera... Przestępcy. Fio tylko wzruszył ramionami pod chodząc bliżej i klepiąc Nico po plecach, aby wyleciała reszta wody, którą się zachłysnął. Włoch przyglądał się temu nie przejmując się faktycznym stanem człowieka przed nim, jakby zatopiony w swoich myślach nie zainteresował się otoczeniem.  
- Toy, do you want to play with fishes or go back to your owner? - czerwonowłosy spytał nieprzejmując się tym wszystkim. Nikt nie umarł, nic się nie wydarzyło. Podtopienia kogoś to norma tutaj, a Eve pewnie będzie tylko bardziej poirytowany w przyszłości niż tylko to. - Eve, do you want to drown him once more?
- Hm? - Włoch wrócił na ziemię i machnął ręką. - I have more fun stuff to do, but i;m curious. - jego wzrok padł na Nicolasa. - Do you like fucking Leo or do you need even bigger cock for you slutty ass?  
_____ Fio westchnął ciężko i łapiąc Nico jak worek ziemniaków, wsadził sobie pod pachę opierając na biodrze i zmęczony tym wszystkim postanowił odstawić zabawkę na swoje miejsce, a potem pójść spać na kanapie. Eve nie powstrzymywał go, nawet ustąpił drogi z rozbawionym uśmieszkiem na ustach. Jakby osiągnął swój cel, nieważne co to faktycznie było. To wie tylko chora głowa Włocha.

_____ Zajęty swoją pracą nie przejmował się zbytnio otoczeniem, wiedział, że Eve zrobi coś głupiego, aby rozładować swoje emocje, ale co faktycznie? Zero zainteresowania, dopóki nie dowie się, że postanowił zabić Nicolasa. Jego oczy stracą blask, jeśli postanowi go utopić lub upuścić krew zanim wyciągnie te dwie gałki oczne. Widząc więc, że Fio przyprowadza do niego mokrego, lecz w sumie zdrowego i całego Nicolasa, był zaskoczony lekko w sercu, lecz nie komentował. Machnął tylko dłonią, żeby zabrać go za drzwi. Praca przed nim była ważniejsza. Jakoś musiał zarobić, aby utrzymywać ich wszystkich, prawda? Nie widział co się dzieje, ale doskonale słyszał otwierane drzwi, zdejmowane kajdanki, zamykane drzwi. Wiedział więc kiedy się odezwać do kolegi z drużyny, który własnie stał się ponownie wolnym duchem.  
- Jak bawił się z nim Eve? - rzucił nie odrywając wzroku od ekranu. - Miał moje pozwolenie, ale nie widzę jakiś wielkich śladów na Nico.
- Tylko go podtopił trochę.
_____ Norweg wzruszył ramionami idąc na najbliższe miejsce siedzące, aby rozłożyć się i ziewnąć znudzony i zmęczony. Leo spojrzał na niego, kręcąc lekko głową z małym uśmiechem na ustach, chowając się od razu za ekrany jak wcześniej, nie przejmując się śpiącym człowiekiem. Cały czas nie skończył bawić się z szukaniem dowodów na korupcję uczciwego mężczyzny. Jak można się domyśleć - tworzył je od zera łączyć z kilkoma ciemnymi i dziwnymi zrządzeniami losu. W końcu klient chce mieć w łóżku jego córkę, która ledwo stała się posiadaczką dwucyfrowej liczby lat. Blondyna już nic nie zaskoczy po tym jak zrozpaczona matka wynajęła go kiedyś, aby znalazł kto taki zgwałcić i w ten sposób zabił niemowlę. Gdy odkrył, że sprawcą był ojciec, w oczach świata zakochany w swoim dziecku – prawie zwymiotował. Westchnął w duchu rozmyślając o początkach swojej kariery, kiedy takie historię go jeszcze ruszały. Potem na własnej skórze przekonał się, że jednak ludzie są bardziej popierdoleni niż dają po sobie poznać.  
- Jak jesteś zmęczony to idź do siebie spać. - odezwał się damski głos, który skupił na sobie spojrzenia obu mężczyzn. Poprawiła swoje czarne długie włosy do tyłu i jej zimny wzrok przeniósł się z Fio na Leo. - Wróciliśmy, mam nadzieję, że powoli jesteś gotowy na akcję z politykami.  
_____ Kiwnął lekko głową, bo wiedział, że kobieta jest teraz w humorze na rzeź. Z tego co wiedział do tej pory to poszło im całkiem sprawnie z tym atakiem terrorystycznym. Teraz na liście mieli zajęcie się jednocześnie porwanie córki polityka oraz zabraniem dokumentów i przeprowadzeniem wymiany. Jeszcze nie było postanowione kto zajmie się czym, bo jednak chciał mieć preferencję reszty, wiedział jednak, że jego obecność będzie potrzebna. W końcu nie mógł hakować kamer z dokładną precyzją co do sekund będąc w innym kraju, bez szybkiego łącza. Niestety, przesył informacji kosztował czas.  
- Jestem gotowy, raczej. - prychnął pod nosem. - Nie wiemy tylko kto się zajmie czym, bo zadanie są dość ogólne. - wymamrotał lekko, po czym zasłonił ust, ziewając lekko. - Idę na drzemkę, za jakieś cztery godziny zwołajcie wszystkich tutaj.  
_____ Zamrugał kilka razy pozbywając się łez z kącików oka i machnął ręką na “pożegnanie” wchodząc do swojej części sypialnianej. Wraz z zamknięciem drzwi, Anna i Fio wymienili spojrzenia, po czym kobieta prychnęła ze zniewagą na Norwega, który od razu się podniósł do siadu jak zgoniony za coś pies. W tym czasie, Leo, stojący za korytarzu patrzył na podłogę przed nim. Na dywanie widniała mała mokra plama co sprawiło, że mężczyzna zatrzymał się w swoich czynach, zastanawiając się skąd wziął się mokry ślad. Szybko jednak przypomniał sobie, że Nicolas był w basenie przed chwilą. Kliknął językiem, lecz nie zamierzał się o to wkurzać. To tylko woda, która zniknie za kilka chwil. Skierował się jednak do łazienki, aby umyć samego siebie. Czy jego zabawka mogła go usłyszeć? Prawdopodobnie. Dźwięk wody przez otwarte drzwi mógł spokojnie dotrzeć na górę. Leo nie miał w naturze zamykać za sobą drzwi, kiedy szedł się umyć. Kwalifikowało się to jako swego rodzaju zapewnienie sobie bezpieczeństwa, w razie, gdyby coś się wydarzyło. Nigdy nie było potrzeby, ale z drugiej strony – nie obawiał się, że ktoś tutaj zobaczy go nago i coś się zmieni. Ubrany w szlafrok, wszedł do góry po schodach z mokrymi włosami, przykładając rękę do usta, aby zakryć swoje kolejne ziewanie. Spojrzał na Nicolasa, który robi to co do niego należało, grzał mu łóżko.  
- Mogę coś zjeść? Jestem głodny, a nie wiedziałem, czy ktoś jest za drzwiami.
- Nie. - to była szybko odpowiedź, bez większych emocji. Podszedł do łóżka i usiadł odsłaniając sobie miejsce. - Idę spać, za cztery godziny spytaj jeszcze raz.  
- Czyli wolisz słuchać mojego brzucha zamiast normalnie się wyspać? Nie ma sprawy, tak szybko z głodu nie padnę.
_____ Siedząc plecami do zabawki nie wiedział co robi na twarzy chłopak, ale wręcz słyszał w jego głosie jak przewraca oczami, a humor blondyna wręcz sięgnął dnia w ciągu milisekundy. Wstał na równe nogi i wszedł na łóżko kolanem łapiąc twarz Hiszpana i ściskając mocno, jakby chciał mu złamać kości czaszki. Jego zimne spojrzenie skrzyżowało się z zaskoczonym wzrokiem własnej zabawki. Pozbawione życia, lecz pełne morderczych intencji oczy pochwyciły wszystko co miały przed sobą.  
- Do you want to eat shit for the rest of your life? - spytał z dziwnym uśmiechem na twarzy. - I can make your sister be the one to do that. Couldn’t care less, as long as you. Shut. The. Fuck. Up. - prychnął pod nosem. - Want to give me attitude? You don’t care about yourself, but i still have those materials that will make your friend be murderer. Want that? - puścił twarz Nicolasa i wyprostował się cały czas z tak zimnym i pozbawionym “człowieczeństwa” zachowaniem jak wcześniej. - Przespałem bombardowanie, wytrzymam twój żołądek.  
_____ Następnie zszedł z łóżka i położył się na swoim miejscu, wysyłając szybką wiadomość do Anny, po czym włożył telefon pod ramię i zasnął na boku nie patrząc nawet w stronę Hiszpana. Miał w nosie co teraz zrobi, ale gdyby postanowił podnieść swoje nie wartościowe piąstki, kiedy zamknie oczy i zaśnie - pierwsze co zrobi po pobudce to będzie podcięcie mu ścięgien w dłoniach. Nie dostanie handjoba, ale zaspokoi się w inny sposób. Brak ruchomości w dłoniach i nogach? Nic potrzebnego do życia jako jego lalka.