Alteros

Uśmiechnął się słysząc tak proste słowo jak przeznaczenie. Los nigdy nie był dla niego łaskawy, jednak jeśli nazwać to przeznaczeniem i dzięki niemu trafił w miejsce, w którym się znajdował w choć minimalnym stopniu rekompensowało mu to jego życie. W chwili obecnej naprawdę czuł się dobrze, niczym na swoim miejscu. Choć z tyłu głowy miał, że sytuacja ta ulegnie kiedyś zmianie. Wystarczy, że turniej dobiegnie końca, a zgodnie z umową ich ścieżki się rozejdą. Co on wtedy zrobi? Dokąd pójdzie? W głowie miał wiele pytań, musiał dobrze to przemyśleć, jednak nie teraz. Nie chciał sobie psuć chwilowego szczęścia.
Cedrik dostrzegł wahanie na twarzy Abla, oczekiwał więc cierpliwie jakiejkolwiek odpowiedzi, a kiedy ją otrzymał uśmiechnął się łagodnie. Nie było to pełne wyznanie, jednak to mu wystarczyło, nie chodziło mu o wprowadzenie maga w zakłopotanie i wyciśniecie z niego wszystkiego. Jeśli czarodziej uznał, że temat był na inny czas, Podległy przyjął to bez dyskusji, jedynie skinął głową, by oznajmić, że zrozumiał, i że mu to nie przeszkadza.
Żart z ust Abla nieco rozbawił Cedrika, choć ten zaśmiał się i zmarszczył brwi w udawanym grymasie po czym lekko uderzył dłonią w taflę wody zmuszając pianę i kilka kropel do przefrunięcia się prosto na blondyna.
- Nie musisz być tak dosadny, zrozumiałem. Magowie zwykle to buce, a nie chciałem tak od razu odchodzić. Chwila na poukładanie sobie wszystkiego w głowie była ogromnie mi potrzebna…- westchnął zażenowany, jednak ponownie się zaśmiał. Miał dobry nastrój, woda, piana, latające delfinki tworzone przez maga, miał na czym skupiać wzrok. Choć coraz częściej spoglądał w oczy blondyna.
- No jestem, więc bierz poprawkę, na przyszłość, bo starsi mają zawsze rację..- zaśmiał się, a kiedy Abel zadał mu pytanie o sprawdzanie jego emocji tajemniczy i szelmowski uśmieszek wyrósł na twarzy Cedrika. Rozłożył się on wygodniej w wannie, ciepła woda naprawdę była czymś cudownym.
- Oczywiście, musiałem wiedzieć z jakiej gliny jesteś. Jednak niewiele tego robiłem, nasza wieź znacznie więcej mi o tobie mówi. Dlatego mój drogi jakbyś się nie starał, nie ukryjesz przede mną faktu, że w jakimś stopniu ci się podobam… ale nie przejmuj się, jestem po prostu seksi ciężko mi się oprzeć…- rozciągnął się wygodnie mówiąc swobodnie. Oczywiście cały czas sobie żartował, ale jego nastrój uległ zdecydowanej poprawie, a poliki nabierały już normlanych barw. Musiał więc wtrącić coś, co rozluźni atmosferę i trochę pozawstydza blondyna, który dowiedział się bardzo wiele o swoim podległym.
Po tym jak Abel wyjaśnił kwestię dotyczącą Yuki, Cedrik jedynie skinął głową.
- Rozumiem…- nie czuł potrzeby głębszego wnikania w temat, skoro Abel nie czuł tego czegoś, było dla niego oczywistym, czemu nie pakował się w kontrakt, tylko zraniłby taką dziewczynę. Ta robiła sobie ogromne nadzieje, więc nie było co jej złudzić.
Wyznanie o sensie jego dążeń było bardzo osobiste, dlatego podległy tego nie komentował, nie wypadało mu. Nie chciał w żaden sposób urazić blondyna, a w takim momencie mógły nawet źle dobrać słowa i miałoby to niekorzystny wydźwięk.
Pytanie o miłość było dość zaskaujące, ale skoro byli ze sobą szczerzy, to wzruszył lekko ramionami i odchrząknął, drobny rumieniec zażenowania na nowo wkroczył na jego twarz.
- Ciężko powiedzieć, ale chyba byłem… był to handlarz… dość młody… zachowywał się wobec mnie zupełnie inaczej… jak głupiec mu zaufałem… przez jakiś czas było nawet miło… niewola nie była tak uciążliwa… jednak wyszło szydło z worka. Jego zadaniem było nakłonienie mnie do walk… cóż osiągnął cel i pokazał swoją prawdziwą twarz… Cóż nie mam pojęcia czy była to miłość, ale uczucie to samo poinformuje cię o tym. Będziesz chciał być przy tej kobiecie, a kiedy jej nie będzie myśli i tak będą do niej uciekać… - wyjaśnił na tyle ile umiał, wyjawiając kolejny fakt ze swojego życia.

Cedrik w zamyśleniu przyglądał się Ablowi, jak ten ociera swą twarz w jego przyszykowany ręcznik, a następnie w pełni go kradnie owijając swe biodra przy wyjściu z wanny. Wzrok ciemnowłosego uważnie podążał za sylwetką czarodzieja.
- Liczę, że jedynie go pożyczasz, a nie przywłaszczasz, bądź że zrekompensujesz mi tę kradzież…- stwierdził odrobinę rozbawiony podpierając twarz na dłoni.
- Takich osób lepiej nie spotykać na swej drodze…- odparł nie rozwodząc się dłużej nad tym. Wspomnienia nie były niczym przyjemnym, sprowadzały dawny ból, o którym pragnęło się zapomnieć. A dzisiejsza rozmowa zmusiła do wielu refleksji, po których podległy potrzebował odpoczynku, wyciszenia się w samotności. Choć usłyszał wiele miłych i pokrzepiających słów od Abla, to potrzebował chwili dla siebie. Dlatego poczekał, aż mag opuści łazienkę i zanurzył się po ramiona w ciepłej wodzie licząc, że ta zdejmie z jego barków choć odrobinę ciężaru, który nosiły.
Poruszył się dopiero kiedy temperatura wody zaczęła mu doskwierać, nie miał pojęcia ile czasu minęło, ale podniósł się leniwie i osuszył, a potem ubrał w przyniesione ubrania. Posprzątał łazienkę i wrócił do pokoju, gdzie Abel spał już w najlepsze. Ciemnowłosy siadł na brzegu łóżka i jeszcze długo wpatrywał się w okno i jasny księżyc za szybą. Czuł pustkę, dawną pustkę, którą starał się zasklepić, jednak nie było to takie łatwe.
Puste spojrzenie przeniosło się na śpiącą twarz maga, a drobny uśmiech przyozdobił mimikę podległego. Ten jeden blondyn wniósł wiele światła w jego ciemne i mroczne życie. Ostrożnie położył się przy czarodzieju wślizgując pod kołdrę. Bijące ciepło od śpiącego ciała działało na niego teraz jak magnez. Zbliżył się niepewnie, aż w końcu zdecydował objąć nieruchomą sylwetkę szczupłego maga. W jakimś stopniu poczuł się lepiej, spokojniej i dopiero to uczucie pozwoliło mu zamknąć oczy i odpocząć powoli pogrążając się w myślach i snach.
Następne dni należały już do normalnych, uczniowie z drobnymi wyjątkami powracali do swych postaci, jednak zajęcia w okrojonym składzie i wydaniu zostały przeprowadzone.
Czas pędził, wszyscy żyli turniejem, którego pierwsza tura odbyła się w piątek, oczywiście pojawili się na widowni, by poobserwować swoich przyszłych rywali. Na Cedriku nie robiło to większego wrażenia, wyzwaniem była Nemezis, z którą treningu nie mógł się doczekać, a poziom jaki reprezentowali podlegli na arenie raczej go nie porywał. Było kilku, którzy nie dali rady rozwinąć w pełni skrzydeł ponieważ przeciwnik się wycofał bądź walka została zakończona przez ogranicznik czasowy. Jednak dzięki tym obserwacjom Cedrik widział co było punktowane, nie liczyło się samo zwycięstwo, ale i styl w jakim zostało osiągnięte. Czas, postawa, rodzaje ataków i ich wypracowanie, a także umiejętność blokowania, uników oraz kontrataków. To były cenne wskazówki, które sobie zapamiętał.
No i nadszedł w końcu dzień ich treningu. Ciemnowłosy był wręcz podekscytowany wizją ponownego starcia z tajemniczą i potężną Nemezis. Ta Podległa była z wysokiej półki, dlatego starcia z nią ekscytowały i wiele uczyły młodego podwładnego.
Po dotarciu na miejsce Louis otrzymał w końcu swoją zapłatę, o której tym razem nie zapomnieli. Trener przedstawił im swój plan na poprowadzenie ćwiczeń. Cedrik miał walczyć z Nemezis, jednak ograniczyć się mieli jedynie do walki wręcz, uznał, że dzięki temu pobór energii będzie na tyle umiarkowany, że nie powinien sprawić większych problemów Ablowi. Najwięcej magii pochłaniały czary, żywioły, używanie umiejętności, sama siła fizyczna czerpała z energii czarodzieja, jednak nie w tak zachłanny sposób.
Po drobnym omówieniu i przygotowaniu mogli przystąpić do walki. Pojedynki na turnieju będą najróżniejsze i ważna była umiejętność utrzymania się. Nie mogli utracić wszystkich sił w pierwszych minutach, by na kolejne ledwie żyć.
Cedrik nie musiał inicjować starcia, białowłosa po otrzymaniu najdrobniejszego zalążka zezwolenia, po prostu wystrzeliła w kierunku ciemnowłosego. Całe szczęście mężczyzna spodziewał się ataku z jej strony, mając na uwadze ich poprzednie spotkanie. Choć ciosy kobiety były niezwykle silne, Cedrik nadrabiał prędkością, a i próbował kontrować jej uderzenia, umiejętność blokowania w końcu była dobrze punktowana. Jednak próby te kończyły się mocarnymi odepchnięciami, po których ledwie utrzymywał się na nogach. Wraz z upływem czasu młody podwładny wyłapywał rytm ich walki, dogrywał się do niego, przez co wymiana ciosów wyglądała jak umówiona. Jakby płynęli w powietrzu, tańcząc w tylko sobie znanym rytmie wygrywanej przez szum okolicznych drzew wiśni.
Cedrik radził sobie w takiej walce znacznie lepiej niż mogli się tego spodziewać, przez lata mógł liczyć tylko i wyłącznie na sprawność swojego ciała, nad którą stale pracował. Dlatego radził sobie w starciach w ręcz. Dopiero używanie umiejętności było dla niego nowością i musiał wiele w tym doszlifować.
Regularnie ciemne tęczówki spoglądały w kierunku blondyna, w celu upewnienia się o jego stanie. W podległym stale tkwiła obawa, że może skrzywdzić swojego maga nadmiarnym poborem jego energii. Doskonale wiedział jak wiele go kosztuję, więc miał się stale na baczności, byle nie przesadzić jak poprzednim razem.

Walka z Nemezis była czymś niezwykle wciągającym i inspirującym dla młodego Podległego. Nie był to zwykły sparing, czuł moc bijącą od kobiety, a fakt, że potrafił dotrzymać jej kroku był niezwykle budujący. Ciemnowłosy zaczynał wierzyć w swe zdolności, mógł być potężny, musiał jedynie nad tym popracować. A miał jasno określony cel, jeśli pokona Nemezis znaczyć to będzie, że jest na dobrej drodze do samorozwoju. A przy niej miał niezwykle wysoko postawioną poprzeczkę.
Ich ruszy były płynne i zgrane, ktoś patrzący z boku miałby problem ze stwierdzeniem czy na pewno był to pojedynek. Wyglądało to momentami jak burzliwy taniec dwójki kochanków, jednak wyprowadzane przez białowłosa kopnięcia nadawały temu nieco mocniejszy wydźwięk. Ciosy, bloki, uniki i ataki wszystko tak zgrane jakby zaplanowany mieli przebieg pojedynku.
Dopiero kiedy Louis siedzący z Ablem gdzieś na boku wydał polecenie kobiecie ta przerwała sparing natychmiast. Cedrik nie był z tego zadowolony jednak nie miał co zaczynać dyskusji.
Posłusznie podszedł do dwójki czarodziei i zgodnie z poleceniem stanął w wyznaczonym miejscu. Słysząc pytanie nauczyciela odnośnie ich więzi oczekiwał odpowiedzi ze strony jego maga. Nie jemu było ją oceniać, jednak jeśli miałby to ubrać w słowa wybrałby określenie „krucha”, mieli gorsze i lepsze dni. Bywały momenty gdy więź stawała się mocna, jednak nadal nie posiadała elastyczności, była sztywna i podatna na złamania, na liczne uszkodzenia. Niczym nierozrobiona plastelina, po prostu się ukruszy nieważne jak gruby będzie je obwód. Potrzebowali bodźca, który ja uelastyczni, który pozwoli wyborić tę plastelinę, by bez względu na warunki była giętka i elastyczna, podatna na wszelkie rozciągania i wyginania, by nie dała się przerwać.
Dlatego Cedrik odrobinę się zdziwi ł słysząc tak krótką odpowiedź ze strony blondyna, w dodatku nieco mijającą się z prawdą. Jednak postanowił się w to nie mieszać. Dopiero otrzymując kolejne polecenie ruszył się z miejsca. Miał stanąć przed swoim magiem, dobrze zrobił to. Jednak w bezpiecznej odległości, po to by Abel mógł ja dobrać. Dla Cedrika ich bliskość nie była niczym krępującym, jednak dobrze wiedział, że blondyn odbiera to inaczej, a nie chciał wywołać odmiennego efektu od oczekiwanego zawstydzając maga już na starcie i zmuszając go do odejścia.
Zaskoczyło Cedrika to jak blisko zaczął być Abel, jednak po uchyleniu powieki dostrzegł Louisa za jego plecami, który zdecydowanie przyczynił się do tej bliskości. Zamknął na nowo ppwieki i w milczeniu pozwolił Ablowi na dotyk swojej twarzy. Wiedział już, że dłonią tą kierował Louis, jednak godził się z tym. Choć było to dosyć dziwne i jeśli czarodzieje przesadzą zdecydowanie się im odwdzięczy.
Był cierpliwy nawet kiedy Louis wystrzelił z tym pocałunkiem. Spodziewał się czegoś podobnego po mężczyźnie i nie miał z tym problemu. Jednak nie zamierzał niczego inicjować. Dobrze wiedział, że to nie po jego stronie jest bariera ich fizyczności, a nie zamierzał blondyna do niczego zmuszać. Cierpliwie stał pozwalając magowi na powolne badanie jego policzka i linii warg. Miał dzięki temu chwilę spokoju i odpoczynku po walce, jego oddech musiał wrócić do normy po tak intensywnym wysiłku.
Ciężko opisać co poczuł słysząc to proste hasło, że Abel nie da rady. Zawód? Może zawstydzenie? W jakimś drobnym stopniu liczył na ten pocałunek, jako Podległy z kontraktem czuł tę potrzebę. Czuł jak przyjemny był dla niego zwykły dotyk dłoni maga, a co dopiero było w przypadku ust bądź jeszcze intymniejszych gestów. Sama myśl była podniecająca, jednak dla nich sprawy te były nieosiągalne.
Nie ruszył się z miejsca, nawet kiedy Abel został zaatakowany przez Louisa. Uśmiechnął się pod nosem słysząc ich słowa i dopiero wtedy przeszedł kawałek na bok.
- Więc wolisz i starszych? Nic dziwnego, że nie mam szans, kobiety i starsi mężczyźni, ty to masz gusta mój drogi…- rzekł nieco rozbawiony spoglądając na Nemezis, która wyglądała na nieco niecierpliwioną ewidentnie nie podobała się jej ta sytuacja.
- Może weź u Louisa dodatkowe korepetycje, myślę, że wspólnie znajdziecie rozwiązanie tego problemu, które nie koniecznie będzie seksem.. w końcu są inne formy bliskości, może jakiś masaż? Co Abel spisałem się dziś, chyba zasłużyłem na taką nieseksualną formę nagrody? [/color]- zaśmiał się, jednak szybko opanował głos,, mówiąc niezwykle spokojnie i luźno. Nie krępowały go takiego rozmowy, naprawdę potrzebowali omówić kilka kwestii i znaleźć w tym wszystkim jakieś logiczne rozwiązanie.

Dla Podległego wyglądało to jak zwykłe wygłupy, spodziewał się chwili szamotania i zakończenia tej sytuacji. Jednak Louis nie należał do osób szybko odpuszczających, miał cel i uparcie do niego dążył. Choć przestawało to wyglądać jak zwykły żart, a mina Abla wzbudzała współczucie. Sam Cedrik poczuł coś na kształt zazdrości, nie podobało mu się, że jego mag był przez kogoś innego dotykany. Jednak przywykł już do tłumienia tego uczucia, cóż Abel stale pozwalał kleić się do siebie Yuki, a on przecież nie mógł tego robić. Było to coś, z czym podwładny się oswoił. Dlatego dawał radę się temu przyglądać, kryjąc się za głupimi komentarzami.
Dopiero kiedy z ust blondyna padło wyzwanie Cedrik drgnął, zaciskając mocniej dłoń na swoim ramieniu, które trzymał skrzyżowane na piersi. Brew aż mu drgnęła, a w gardle pojawiła się gula blokująca przepływ jakichkolwiek słów. Jak to go podglądał? Wypierał się tu jakiegokolwiek pociągu, a go podglądał?!
Ciemnowłosy pewnie zareagowałby od razu jednak go zamurowało, dopiero drugie wyznanie przybrało formę lodowatej wody wylewanej na głowę podległemu. Nie pozwalał mu się obejmować, ale to lubił? Już kompletnie namieszało to mężczyźnie w głowie. A może po prostu Abel plótł co mu ślina na język przyniosła nie myśląc o tym, wszystko byle Louis dał mu spokój?
Nie miał pojęcia, jednak po obietnicy masażu musiał się ruszyć co uczynił i odchrząknął, by wydobyć z krtani swój głos.
- Dobra Louis puść go, bo zaraz wyzna, że i pod prysznicem mnie podgląda…- stwierdził odrobinę zmieszany tą sytuacją, jednak mimika jego jak zwykle niewiele wyrażała. By ponaglić nauczyciela wypuścił na jego rękę drobny ładunek elektryczny, który był drobną iskierką, mającą na celu skubnięcie po skórze nauczyciela, by zabrał ten swoje dłonie od Abla.
- Szkoda tylko, że do chwili szczerości motywować musi cię Louis. Co tu się dziwić, że więź jest taka krucha. Skoro nie wiem o tak istotnych rzeczach…- rzekł od niechcenia. Wyznania Abla namieszały mu w głowie, sytuacja była zabawna i się uśmiał, jednak zły był na siebie, że przeoczył tak istotne fakty. Czy mógł więc wierzyć w słowa maga? Lubił gdy go obejmował, ale nie pozwalał mu na to. Gdzie tu logika? Kiedy musiał się prosić i czuć się jakby go do tego zmuszał. Naprawdę ich wieź była licha, a oni nie potrafili sobie z tym poradzić. Czy czarodziej robił to specjalnie? Przecież mieli wygrać ten turniej, a idąc tą drogą nie dadzą rady i nie przez brak sił, a dogadania.

Z nimi nigdy nie mogło być normalnie, zawsze głupie sytuacje i masa niezręczności. Chyba było to na stałe wpisane w ich kontrakt. Ciemne tęczówki zaobserwowały jak Louis odsuwa się od Abla z uniesionymi rękami, które były dość zabawne i przez to kącik ust podległego lekko się uniósł na moment. Kontrolował spojrzeniem upadek maga, który wyraźnie potrzebował chwili na oddech oraz zebranie swoich myśli. To było zrozumiałe, dlatego nie komentując już niczego po prostu czekał. Ich trening raczej już został zakończony, wiec kwestia zebrania się blondyna i mogli opuścić posesję Louisa.
Kiedy padły słowa proszące o zostawienie ich samych z początku Cedrik chciał odejść. Nie pojął, że chodziło o niego. Jednak widząc jak Nemezis odciąga swojego maga spojrzał zdziwiony na znikające za drzwiami domu sylwetki i spojrzał na Abla. Uniósł lekko brew zaskoczony, jednak jego mimika szybko wróciła do spokojnego nie zdradzającego niczego wyrazu. Słuchał uważnie poczuł ukłucie w żołądku słysząc, że wyznania czarodzieja były prawdziwe. Nie były to więc zmyślne bajeczki zapychające chciwy charakter nauczyciela, który łaknął pikantnych historyjek.
Stał w miejscu kiedy blondyn wstał i chwycił go za ramiona uważnie patrzył w jego oczy próbując jak najwięcej z nich wyczytać. Te wyznania były szczere, dlatego chłopak miał z nimi tak ogromny problem. Mimika Cedrika złagodniała przy ostatnich słowach, które wydusił z siebie mag. Miał go ostrzegać przed pocałunkami no co za hipokryzja. Milczał dłuższą chwilę, aż w końcu nie wytrzymał, ciepło się uśmiechnął i zwyczajnie roześmiał. Nie był w stanie tego powstrzymać, śmiech lekko zmusił go do pochylenia się, rozplótł ramiona i oparł dłonie o przedramiona czarodzieja, który nadal go trzymał.
- Ja mm ostrzegać ciebie? Panie wskoczę na ciebie i uduszę ustami? - nie potrafił się opanować, nie wyśmiewał Abla zwyczajnie jego słowa poprawiły nastrój podległego, a to zbyt często u niego nie występowało. Nareszcie opanował swój łagodny śmiech i obdarzył czarodzieja ciepłym uśmiechem.
- Jeśli najdzie mnie taka ochota, to będziesz o tym wiedział… - stwierdził i strącił jego dłonie ze swoich ramion, po to by objąć swym ramieniem niższego mężczyznę i skierować go do wyjścia z ogrodu.
- I dzięki za te szczerość. Rozumiem, że trochę ci w głowie mieszam, jednak nie zrobię czegoś, czego nie chciałoby twoje ciało, rozumiesz? Nie skrzywdzę cię, nasza wieź ma się wzmocnić nie osłabić. A masz przechlapane bo znacznie lepiej wiem, czego chcesz niż ty sam. Ja umiem czytać sygnały cielesne… więc właśnie poprosiłeś mnie o własną zgubę…- mówił jednak ostatnie słowa prawie wyszeptał mu do ucha prowadząc go dalej. Ciepły i sympatyczny uśmiech nabrał pikanterii i tajemniczości, a Cedrik po przekroczeniu progu budynku zamilkł nie objaśniając nic więcej. W końcu powiedzieli wystarczająco. W środku wysłuchali jeszcze kilku wskazówek od Louisa i Nemezis po czym mogli powrócić do domu. Cała podróż minęła im dość szybko i w ciszy, Cedrik delektował się świeżym powietrzem i zachodzącym słońcem lubił je obserwować.
W mieszkaniu oczywiście pojawili się jako pierwsi, do późna pracujący rodzice Abla jeszcze nie powrócili. Cedrik po zjedzeniu kolacji udał się prosto pod prysznic, był uklejony od potu po intensywnym wysiłku jaki odbył z Nemezis. Pozwolił sobie na wygrzanie ciała, a kiedy wrócił do pokoju miał na sobie jedynie spodenki, koszulę niósł w dłoni rzucił ją na łóżko, po czym sam wylądował obok niej.
- Oczekuję swojej obiecanej nagrody! - powiedział bardzo dosadnie, nie zamierzał odpuścić magowi, który zdeklarował się do zrobienia mu masażu. Rozłożył się wygodnie na brzuchu i uwiązał jeszcze wilgotne włosy w wysoki kucyk, by im nie przeszkadzały, po czym leżał i wyczekiwał, stale ponaglając blondyna. Robił to jednak dla żartu, leżąc wygodnie od razu przymrużył oczy, które po prostu same zaczynały się kleić od tak błogiego ułożenia.
- No właśnie… a zawiąż sobie oczy… wiesz może wtedy pokierujesz się bardziej odczuciami, a nie tym co widzisz, czyli widokiem faceta… wiesz chce byś przyłożył się do tego masażu… w końcu zasłużyłem, więc zakładaj opaskę…!- nalegał dumny z własnego pomysłu. W końcu tak drobna rzecz, a pomoże im w zbliżeniu się do siebie. Czując ciało, a nie skupiając się na nim wzrokowo mogli poczuć zupełnie inne doznania. A przez ich kontrakt dotyk był zdecydowanie wzmocniony i intensywniejszy niż normalnie.

Leżał wygodnie oczekując na swoją nagrodę, w końcu zapracował i zasłużył, więc nie zamierzał odpuścić Ablowi i pozwolić mu się wymigać. Nie było to coś intymnego czy zbyt śmiałego, był to najzwyklejszy w świecie masaż. Dlatego zamierzał go otrzymać.
Zadowolony uśmiechnął się pod nosem widząc, jak mag faktycznie zbliża się do niego z wspomnianą chusta. Trochę zaskoczyła go śmiałość blondyna, który wygodnie rozsiadł się na jego udach. No proszę on naprawdę sobie wybiórczo wybierał, który rodzaj bliskości mu odpowiada, a który nie. Cedrikowi było to wszystko jedno, byle otrzymać swoją zapłatę.
- A to od kiedy płaci się za nagrody?- prychnął pod nosem, po czym zamilkł kładąc się wygodnie i płasko. Sam podległy nie miał pojęcia jak to będzie wyglądać i przekroczyło to jego oczekiwania. Nie spodziewał się, że już pierwsze ruchy maga wywołają u niego gęsią skórkę. Niewiarygodnym było jak ciało reagowało na dotyk maga, z którym był związany kontraktem, to jakby magia przepływała do niego prosto z jego dłoni, a to przyjemne mrowienie temu towarzyszące doprowadzało aż do dreszczy.
Wraz z rozwojem masażu ciemnowłosy zaczął się zapominać i wydawać z siebie pomruki zadowolenia przy bardzo konkretnych ruchach i ugniataniach. Było to dla niego coś nowego i niezwykle przyjemnego, nie miał pojęcia, że ciało tak dobrze zareaguje. Miał ochotę wręcz się prężyć pod dłońmi maga, ale dobrze wiedział, że musi leżeć spokojnie, dlatego ograniczał swoje wyrażanie odczuć do pomruków i westchnięć zadowolenia.
Masaż dobiegł końca, a wraz ze zniknięciem dłoni maga z pleców podległego ten poczuł zimną pustkę.
- Juuuż?....- mruknął zawiedziony spoglądając na siadającego obok blondyna. Dobrze wiedział, że masaż był długi, ale co dobre mija błyskawicznie. Ciemnowłosy przeciągnął się leniwie niczym kocur i wygodnie uwalił ponownie na materacu. Westchnął zadowolony jego twarz wyrażała błogość i rozmarzenie. Mówiąc wprost wyglądał jak po dobrym seksie. Uśmiechnął się do Abla i podniósł na łokciach poruszając głową by wypróbować nową mobilność karku.
- Cudownie było… dziękuję…- nie podnosił się przez kilka chwil, dobrze wiedział jak ciało zareagowało na taką formę pieszczot i odczekał kilka chwil, aż wszystko wróciło do normy by usiąść.
- Wyskakuj z koszulki, odwzajemnię ci się…- rzucił krótko tonem, który nie przyjmował odmowy.
Cierpliwie poczekał nie zwracając uwagi na marudzenie i kiedy jego pacjent leżał już gotowy podniósł się do siadu. Nie zastanawiał się długo i identycznie jak czarodziej siadł jemu na udach, tak on zrobił mu. Pozycja ta zdecydowanie była najwygodniejszą przy ich obecnych warunkach. Cedrik poprawił swoje włosy znaczną część puszczając swobodnie i uwiązując jedynie kilka kosmyków z góry tak by nie wpadały mu do oczu, jednak co krótsze włosy i tak okalały ich okolicę.
Idąc za śladem Abla cały masaż zaczął powoli zwracając szczególną uwagę na dociąganie ruchów do końca sam odczuł, że było to niezwykle przyjemne, kiedy ruch nie był nagle urywany. Głaskał dość powoli i czule, a jego dłonie zaczynały się nagrzewać od tej czynności dzięki czemu mogły wydawać się jeszcze przyjemniejsze. Rozgrzewał skórę czarodzieja, a kiedy mięśnie stały się miększe zaczął ugniatać poszczególne miejsca wedle tego, gdzie jemu przynosiło to najwięcej satysfakcji. Nie krępował się pochylając nad magiem by sięgnąć aż do karku, unosił wtedy odrobinę swój tyłek do góry i zawisał nad ciałem blondyna, nie widział w tym jednak żadnego podtekstu w pełni skupiony był na dotyku, czując jak jego własne dłonie przyjemnie mrowiły od dotyku.
Nie miał pojęcia ile to wszystko trwało, jednak za oknem było już ciemno, wykończył masaż a tuż przed zabraniem swych rąk pochylił się i złożył delikatnego całusa między łopatkami blondyna. Po tym bez słowa się odsunął i zszedł z niego kładąc się na boku obok.

Kto by pomyślał, że tak prosta forma dotyku jak masaż, przyniesie ich dwójce tyle satysfakcji i przyjemności. Naprawdę udało im się rozluźnić i czerpać z tych chwil jak najwięcej. Musieli zadbać o swoją więź i znaleźć jak najwięcej efektywnych form jej pielęgnowania. Takich form, które będą odpowiadać ich dwójce, zwłaszcza magowi, który nie był przekonany do przekraczania pewnych granic, a Podległy to szanował i na nic nie naciskał.
W dość fascynujący sposób reagowało ciało blondyna, Cedrik chłonął jego odruchy, drżenie mięśni i ciche westchnięcia, w końcu dawanie komuś przyjemności było swego rodzaju jej odczuwaniem, przynajmniej tak czuł ciemnowłosy. Było mu dobrze z tym co robili i jak na to reagowali. Nie czuł się odrzucony, ani nie czuł by mag zmuszał się do czegokolwiek.
Po wszystkim obaj leżeli wygodnie na pościeli odtwarzając w głowach wspomnienia dotyku, który jeszcze chwile temu gościł na ich skórze.
- Jakby nie patrzeć powinniśmy robić to codziennie… więc możemy od dziś zacząć…- stwierdził zamykając oczy i odpoczywając. Dzień po treningu był wyczerpujący, a masaż tylko dodatkowo rozleniwił ciemnowłosego.
- Musimy wzmocnić więź z tym się zgadzam, jednak nie do końca rozumiem o czym mówisz… chcesz teraz coś posprawdzać ze mną? - dopytał otwierając na nowo oczy, a ciemne wyrażające błogość tęczówki spoczęły na twarzy blondyna. Cedrik odrobinę się do niego przysunął.
- Nie mam siły na podchody, mów wprost co ci chodzi po głowie… - posłał czarodziejowi łagodny uśmiech i ziewnął zakrywając dłonią usta. Przeciągnął się z głośnym pomrukiem i na nowo ułożył na boku tuż przy ciele blondyna.
- Nasz wzajemny dotyk jest wzmocniony przez kontrakt. Tego jestem pewien, wraz z dotykiem twojej dłoni w sumie to jakiegokolwiek miejsca na twoje skórze czuję przyjemne mrowienie, jakbym czuł tą magię, którą mi przekazujesz… masz podobne odczucie? - dopytał i musnął ramię maga opuszkiem jednego palca sunąc nim delikatnie wzdłuż jego ramienia. Po oderwaniu palca przyłożył go w całkiem innym miejscu na łopatce i powtórzył pokonaną ścieżkę po skórze.
- Jednak nie zawsze tak intensywnie to odczuwam, dopiero kiedy skupie się na dotyku. Nie działa to podczas zajęć kiedy podajesz mi kanapkę, czy jak przypadkiem miniemy się w drzwiach, ale dziś na treningu to czułem, kiedy Louis pokierował twoją dłonią, intensywność stale się nasilała. Teraz też czuje wszystko intensywnie, jednak nie w taki… hmmm nieopanowany sposób. Są momenty kiedy czuje nienasycenie, a i takie jak podczas masażu, gdzie było po prostu dobrze i przyjemnie…- był szczery, chciał dokładnie opisać swoje odczucia by mogli razem coś odpowiedniego wymyślić.

Cedrik zmarszczył lekko brwi słysząc odpowiedź swojego maga i miał ogromną ochotę strzelić mu przez czuprynę jednak nie chciało mu się podnosić ręki do tego.
- Podejrzewasz mnie o nieczyste intencje czy raczej obawiasz się tego co tobie strzeli do głowy? - odbił lekko piłeczkę po takim szturchnięciu.
Na kolejne słowa blondyna Cedrik po prostu prychnął śmiechem, takiej odpowiedzi się nie spodziewał. A w sumie ta była najbardziej prawdopodobna, mag zwykle wystrzeliwał ze śmiałą poropzycją, z której potem szybko się wycofywał, jednak sam fakt, że takie rzeczy chodziły mu po głowie był intrygujący i ciekawy. Cedrik uznał, że nie może mu odpuszczać.
- Ablu to brzmi jakbyś tracił dla mnie głowę…- zaśmiał się i westchnął ciężko kręcąc lekko głową z politowaniem.
Po przejechaniu palcem po skórze Abla otrzymał nieco zaskakujące reakcje, które mu się spodobały, to potwierdzało tylko jego hipotezę, czarodziej czuł równie intensywnie co on sam.
- Ja powiedziałbym raczej, że wyjątkowo hojny… Tak nie wielkim nakładem i zaangażowaniem możemy wzmocnić nasz kontrakt… Jeśli tak wzmacnia to nasze odczucia byle co pomoże nam wzmocnić kontrakt i o niego dbać. A wyobraź sobie jak stabilna musi tworzyć się więź kiedy ktoś wykorzystuje to maksymalnie…- mówił wprost co myślał, wszystko to było jego luźnymi przemyśleniami, którze zamiast trzymać w głowie mówił na głos, dzieląc się nimi ze swoim magiem, którego przestawał się krępować.
Pytanie jakie mu zadał blondyn zmusiło Cedrika do uchylenia zamkniętych od dłuższej chwili powiek, zaczął wpatrywać się w jego twarz i oczy zastanawiając nad odpowiedzią. Jednak mieli być ze sobą szczerzy, więc nie powinien ukrywać niczego. A przynajmniej takich rzeczy, jeśli w grę wchodziły ich odczucia powinni je znać.
- Kontrakt i to wzmaga, Louis pewnie o tym wiedział i chciał mi to uświadomić. Myślałem, że jesteś mi obojętny, jednak odpowiedź brzmi tak. Czułem zazdrość i to niewiarygodnie silną, przeradzająca się w agresję, chciałem połamać mu te ręce i spalić. Całe szczęście umiem nad sobą panować. Nie wiem czy to mój charakter czy to więź, ale nakazuje mi ona o ciebie dbać. To były żarty, a czułem gniew, nie wiem co by się działo, gdyby ktoś realnie cię krzywdził. Choć niezbyt ci się to podoba, na jakiś czas zostałeś moim magiem… moim i tylko moim… - wyznał szczerze. Choć na początku tego nie czuł i nie był tego świadom, po kilku minionych sytuacjach uświadomił to sobie. Nie wiedział co za tym dokładnie się kryło, jednak w chwili obecnej zależało mu na Ablu. Zganiał to oczywiście na winę kontraktu i ich więzi, która tak namacalnie ich ze sobą splotła. Jednak nie miał pojęcia czy odczucia te powtórzą się u boku kogoś innego. No właśnie co będzie później? Na kogo trafi? Czy kolejny kontrakt wyglądać będzie podobnie? Czy on sam chciałby kogoś innego? Nie wyobrażał sobie tego w tej chwili. Zbyt dobrze mu było z blondynem, jednak miał te świadomość, że po pewnym czasie będzie musiał odejść.
- Dzięki mnie przestało być takie nudne…- prychnął rozbawiony w odpowiedzi i przymknął oczy kiedy dłoń blondyna sięgnęła do jego twarzy odgarniając kosmyki ciemnych włosów.
- Mówiłem, że dam z siebie wszystko… nie zawiodę cię… - odparł znacznie spokojniej, jego ton był szczery i zapewniający. Za wszelką cenę chciał udowodnić Ablowi swoją wartość, że nie wybrał źle, że nie popełnił błędu ufając mu i powierzając mu swoją przyszłość.
- Więc dobrze wpływa na ciebie nagła, wymuszona bliskość? Świetnie… to jakby trochę sprzeczne z tym czego oczekiwałeś ode mnie…- zaśmiał się po analizie otrzymanych informacji co do odczuwania więzi przez maga.
- Ale masz racje w tym, że powinniśmy sprawdzać różne formy bliskości i dotyku, byśmy znaleźli coś podobnego do dzisiejszego masażu….- stwierdził ponownie uchylając oczy i spoglądając na zmęczona twarz towarzysza.
- Więc Ablu podobno lubisz jak cię obejmuję. Wolisz więc sam się wkleić w mój bok? Czy bardziej jara cię na łyżeczkę? - spytał wprost ani trochę się nie krępując doborem swoich słów. Mag w końcu wyznał na treningu kilka faktów, a Cedrik dobrze je sobie zapamiętał i nie zamierzał mu tego odpuścić. Skoro mieli dbać o więź musieli robić to co lubili wzajemnie, by ta mogła stać się silniejsza.

Równie zadziorne odpowiedzi maga były dla ciemnowłosego czymś zabawnym. Dobrze się czuł, kiedy mogli tak swobodnie pożartować, miał wrażenie jakby choć w ten drobny sposób zbliżali się do siebie.
- Przemyślany schemat? Ciekawe jak długo myślałeś nad schematem wskoczenia na mnie z jęzorem..- odparł treściwie na te wszystkie przytyki ze strony blondyna. Nie zamierzał mu teraz wymieniać wszystkich sytuacji, wystarczyła ta jedna konkretna, by w swoim przekonaniu wygrać tę dyskusję.
Cedrik leżał swobodnie z przymrużonymi oczami, które co jakiś czas tylko uchylał, by zarejestrować aktualną mimikę rozmówcy i ponownie je przymknąć. Odpoczywał, dobrze mu było po masażu, a niewielka odległość w jakiej leżeli od siebie ani trochę go nie krępowała.
- Ale pojmujesz, że nie musisz sobie wyobrażać od razu mnie? Pomyśl sobie o takiej cycatej Yuki czy innej dziuni w twoim typie. Panienka w twoim guście jako podległa da ci naprawdę ogromne możliwości do zacieśnienia więzi, a ta może być na imponującym poziomie wtedy…- mówił spokojnie, doskonale zdawał sobie sprawę, z upodobań Abla i rozumiał je przez co nie miał najmniejszych pretensji, że oni nie mogli osiągnąć takiego efektu. Nie było to najzwyczajniej możliwe. Nie da się kogoś zmusić do tego by się mu podobać.
- No racja…- odparł krótko na uwagę ze strony czarodzieja.
- Przy twoim podejściu całkiem zapominam o tym. Mam odczucie jakby nie byłbym twój, a ty mój, a jakbyśmy byli dla siebie… - wyznał dość szczerze nie otwierając nawet oczu, nie był pewny czy uda mu się ukryć własne emocje, więc wolał pozostać przy nienaruszonej mimice.
- Fakt… - prychnął przyznając mu rację lekko rozbawiony. Sam nie byłby w stanie zliczyć ile razy te słowa padły z jego ust, a mimo to przy każdej okazji ponownie to podkreślał. Nie dając szans magowi na zapomnienie o tym. Być może tak namiętnie to podkreślał, by sobie uświadamiać po co tu był, by nie rozluźnić się za bardzo. W końcu to wszystko było tylko chwilowe, do końca turnieju i koniec.
- Wiem, ale musisz się poważnie zastanowić nad wagą tego. Musimy wzmocnić kontrakt, a jeśli to działa na ciebie najintensywniej, to czy mam w ten sposób postępować? Czy raczej stosować się do naszych wcześniejszych ustaleń? - wyjaśnił po krótce. Taka sprzeczność mogła poważnie utrudniać im nawiązanie silniejszej więzi.
- Zadziwiająco krótką pamięć posiadasz… u czarodzieja powinna być ona znacznie trwalsza…- odparł beznamiętnie otwierając oczy i spokojnie obserwując nerwowe zachowanie Abla, który cały poczerwieniał i miotał się w poszukiwaniu ucieczki bądź ratunku. Cedrik nie do końca wiedział jak ma się do tego odnieść, więc po prostu go wysłuchał i obserwował.
- Twoi rodzice raczej palcem nie byli robieni i wiedzą na czym polegają kontrakty… stąd ich zawiedzenie moją osobą… powinni raczej się cieszyć, że nakryją nas na zwykłym objęciu…- stwierdził i ciężko westchnął patrząc na obrócone do siebie plecy.
- Nie pojołeś jeszcze, że nie robię tego, by ci dokuczyć. Jeśli naprawdę choć trochę to lubisz i jest szansa, że będzie mieć to dobry wpływ na naszą więź to moim obowiązkiem jest to pielęgnować. Dlatego musisz mi mówić jasno co ci się podoba, a co nie i to szczerze bez ogródek. Wiem, że jest to krępujące i nie takie proste, ale musimy nauczyć się jakoś komunikować… Jednak jeśli tak trudno jest ci mówić, mogę oprzeć się na swojej zdolności. Będę wiedzieć czy twojemu ciału podoba się to co robię… nawet jeśli byś temu zaprzeczał…- leżał za nim mówiąc prosto w jego plecy. Podniósł się lekko na łokciu, by spojrzeć na jego profil. Czuł się tym zmęczony, obiecał mu wygraną, ale jego siła była bezużyteczna bez magii czarodzieja, to jak najpotężniejsza broń świata bez zasilania, a jakość ich więzi przekładała się na jakość i ilość otrzymywanego paliwa. Jednak czy mógł robić coś wbrew maga, a dla jego dobra? A raczej dobra więzi i tym samym ich zwycięstwa?
Czyli na łyżeczkę…
Czuł pewnego rodzaju smutek, jednak był zbyt uparty, aby odpuścić, może i byli na samym początku, jednak zdążył się zaangażować.
Wsunął się pod kołdrę, którą owinął się blondyn i ułożył się tuż przy nim, jednak nawet nie musnął jego ciała, był po prostu blisko.
- Dlatego, że masz krótką pamięć to pragnę ci przypomnieć, że pozwoliłeś mi na śmielsze gesty o ile cię o nich uprzedzę. A więc uprzedzam cię, że zaraz zostaniesz obięty…- wyznał spokojnie mówiąc tuż do jego ucha. Oczywiście nie dotknął go, jednak chciał by dotarło to do Abla. Tuż po zakończeniu swego komunikatu nakrył i siebie kołdrą kładąc się za plecami blondyna i dopiero wtedy przysunął się powoli. Najpierw ułożył swoją dłoń na jego ramieniu, było to jedyne miejsce, którym się aktualnie stykali. Cedrik skupiał się na swojej zdolności, by sprawdzać jak reaguje ciało Abla, czy jest obrzydzony i zdenerwowany czy raczej ciału się ten dotyk podobał. W myśl objęcia jakie zakomunikował powinien przylgnąć do niego swoim całym ciałem, oprzeć tors o plecy, szczelniej objąć całym ramieniem, oprzeć polik o jasne włosy, przesunąć udo pod jego nogi, jednak poza dłonią spoczywającą na ramieniu nie wydarzyło się nic więcej. Choć skóra już zaczynała mrowieć od zniecierpliwienia. Ciało doskonale wiedziało jak przyjemnie będzie dotknąć drugiego organizmu, organizmu maga, jego skóry do której mogło przylgnąć z rozkoszą jaką dawał im sam dotyk. Sam Cedrik czuł to narastające napięcie, wszystko trwało sekundę, ale jemu wydawało się to wiecznością, po której odważył się przekroczyć te minimalną granicę i dosunął swoje ciało, idealnie wpasował je w sylwetkę Abla. Mocno go objął jakby było to wyczekane i wytęsknione. Musnął swoim policzkiem jego polik i mruknął przy tym zastygając tak na krótką chwilę, po której się odsunął.
- Dobrej nocy…- szepnął i odsuwając się obrócił na plecy. Znaczna odległość zsunęła kołdrę z jego ciała, więc odsunął się jeszcze kawałek i sięgnął po swoją narzucając na siebie niedbale, po czym zamknął oczy.

Mówił tak wiele chcąc w jakiś sposób dotrzeć do swojego maga, jednak ten wysłuchał go pozostając dalej pod kurtyną milczenia. Cóż Cedrik nie miał mu tego za złe, oboje byli zmęczeni, więc blondyn mógł chcieć iść najzwyczajniej spać. A mimo to gdzieś w środku Podległy liczył na odpowiedź z jego strony.
Po odsunięciu się i rezygnacji z kolejnych prób zamknął oczy i chciał zakończyć ten dzień. Udać się na zasłużony spoczynek w objęcia Morfeusza, ten był zawsze chętny je dla niego rozłożyć.
Już jego ciało ogarniała przyjemna błogość i wtedy poczuł ten nikły ruch obok siebie. Tak dyskretny i minimalny. Uchylił powiekę po tym jak poczuł, że coś dotknęło jego biodra. Zlustrował uważnie postać maga, który dalej leżał do niego plecami, zmienił jednak swoje umiejscowienie. Ciemnowłosy zmarszczył brwi orientując się, że prawdopodobnie tyłek czarodzieja przysunął się do niego na tyle, by go lekko przepchnąć. To ignoruję wszystkie próby ze strony Podległego, a sam wymusza kontakt? Cedrik westchnął bezsilnie po prostu nie rozumiejąc tego chłopaka. Przewrócił oczami i skierował twarz w stronę blond czupryny ukrytej w pościeli. Podniósł rękę i oparł ją o biodro maga, które znalazło się tak blisko niego.
- To jakaś niema propozycja? - spytał z typowym dla siebie spokojem, jakby mówił poważnie, obrócił się w stronę Abla i przysunął do niego.
- Musisz mi niestety wybaczyć, bo jestem zbyt zmęczony, by cię dziś seksualnie zadowolić. Musi ci wystarczyć zwykły przytulas…- dodał leniwie dopasowując się do tego wysuniętego w jego stronę tyłka. Był zmęczony i to bardzo, dlatego miał już kompletnie gdzieś jakiekolwiek sprzeciwy i to czy mu wypadało. Skoro maga ciągło do kontaktu to musieli w to iść, czy mu się podobało czy nie. Dlatego ponownie wślizgnął się pod tę kołdrę i ułożył tuż za plecami maga. Nie wpasował się w niego tak dokładnie jak wcześniej, pozycja ta była swobodniejsza, bardziej niedbała i luźna, po prostu leżał za nim i przerzucił przez niego ramię, by go objąć. Nie przysunął również swojego polika jak wcześniej, teraz jego nos smyrany był przez jasne kosmyki, jednak to mu nie przeszkadzało, zapach maga był dla niego czymś kojarzącym się z bezpieczeństwem, więc dość szybko zaczęła ogarniać go senność. Nie obchodziło go, że wydychane przez niego powietrze trafiało prosto na delikatną skórę karku czarodzieja, było to zbyt dla niego nieistotne w tym momencie.
- No to dobrej nocy…- szepnął ostatkami sił, nawet nie sądził, że trening z Nemezis tak wycieńczył go fizycznie, jednak co tu się dziwić przy niej mógł dawać z siebie maksimum, a i to nie wystarczało.

Podległy po objęciu swojego maga zaczął zasypiać, choć czuł, że uczucie go ogarniające jest znacznie bardziej błogie niż zazwyczaj. Czy możliwym było, że najzwyklejszy kontakt fizyczny tak na nich działał? Ich więź była czymś namacalnym i dzięki takim gestom stawała się silniejsza, więc i jego ciało odpowiednio reagowało na taki kontakt. Zmęczone mięśnie dużo szybciej zyskiwały ukojenie i regenerację.
Kiedy zasnął czuł, że jakość jego snu była zdecydowanie wydajniejsza. Spałby pewnie do samego rana gdyby nie znaczące poruszenie ze strony obejmowanego przez niego ciała. Uchylił leniwie jedną powiekę orientując się w sytuacji, Abel siadł na brzegu łóżka, na dworze szalała burza, która zapewne go zbudziła. Więc nic im nie zagrażało, dlatego podległy równie szybko zamknął oko, jednak nie był w stanie powrócić do snu. Po prostu odpoczywał wsłuchując się w to co robił mag. A nawet kiedy opuścił on pomieszczenie Cedrik nie mógł usnąć. Czuł potrzebę poczekania na powrót swojego czarodzieja. Musiał mieć pewność, że ten powróci do łóżka.
Nie miał pojęcia ile to trwało, jednak trwał w bezruchu. Oddając się płytkiemu letargowi.
Dopiero kiedy Abel wrócił do pokoju Cedrik mógł odetchnąć z ulgą. Być może była to błahostka, jednak dla podległego nie wiedza o położeniu maga była czymś irytującym i niedającym spokoju, wywołującym niepokój.
Nie czuł potrzeby informowania Abla o swoim czuwaniu, kiedy blondyn położył się obok niego wręcz chciał na nowo zasnąć, już nawet ogarniało go to błogie uczucie na nowo, nie przeszkadzało mu, że blondyn ułożył się inaczej i tak jak się domyślał leżał patrząc na niego.
Wtedy jednak czarownik się odezwał. Postawiło to świadomość Cedrika na baczność, jednak nie otworzył od razu oczu. Poczekał, aż ten odezwie się ponownie i dopiero wtedy uchylił powieki spoglądając w zielone tęczówki.
- Oczywiście, że nie…- odparł krótko ukazując bardzo nikły uśmiech, który na jego możliwości był po prostu oznaką życzliwości.
- Więc o co chodzi? - dopytał, by zachować pozory swojego zainteresowania. Choć nawet nie musiał udawać bowiem był ciekawy tego co pchnęło blondyna do próby przebudzenia go w środku nocy. Jego ton był spokojny, cichy i pełen cierpliwości, czuł jak ciało maga się w niego wtulało, nie odtrącał tego, a wręcz przeciwnie poprawił się lekko by ułatwić to chłopakowi. Podniósł dłoń odgarniając z jego twarzy jasne kosmyki, które zasłoniły jego oczy, a po zakończeniu czynności nie zabrał ręki, zostawił ją na chłodnym ramieniu czarodzieja, tak by szybciej je ogrzać.

Jego sen choć wydajny przy Ablu nadal był niewiarygodnie płytki. Ciężko było wyzbyć się starych nawyków, a czujność była w nim zakodowana. Nigdy nie mógł sobie pozwolić na beztroskość. Ta nie była przeznaczona dla takich jak on.
Obserwował w milczeniu twarz blondyna oczekując jakiejś odpowiedzi. Widział, że mag był pogrążony w swoich myślach, czuł narastający w nim niepokój, jednak jedynym co mógł zrobić była ciepła dłoń ułożona na chłodnym ramieniu.
Nieprzyjemne ukłucie pojawiło się w jego klatce piersiowej kiedy kilka łez pojawiło się w kącikach oczu czarodzieja, spływając następnie po policzkach. Dalej milczał, choć teraz był nieco spięty, oczekiwał, martwił się. Choć sam jeszcze nie był tego świadomy przejmował się stanem towarzysza.
Wraz z ujrzeniem wielkich zielonych tęczówek ulżyło mu lekko. Chłopak wrócił do aktualnej rzeczywistości i nawet zechciał się z nim podzielić swym lękiem. Cóż każdy miał swoje potwory, które nawiedzały go w chwilach słabości.
Twarz Cedrika wyrażała spokój, chciał by udzieliło się to Ablowi.
- Nie jest… jeśli to czułeś… ale nie musisz się już bać… masz mnie… więc niech ktoś spróbuję przyjść i ci zagrozić… a będzie miał do czynienia ze mną.. - uśmiechnął się pokrzepiająco i przetarł delikatnie policzek chłopaka, tak by otrzeć go z łez, po tym ujął go w dłoni i przyciągnął blondyna do siebie chowając w swych ramionach. Chciał by Abel poczuł się choć trochę bezpiecznie, by czuł, że ma w nim oparcie. Nakrył ich ciepłą pościelą, która już ugrzana była od jego ciała, po czym szczelniej skrył chłopaka jakby chciał schować go przed światem. Uścisk choć zdecydowany był delikatny i czuły. Jakby w odruchu jedna z dłoni Cedrika wplotła się w jasne włosy przeczesując je w uspokajającym geście.
Ciemne tęczówki powędrowały w kierunku okna, poczuł coś, a raczej kogoś. Zagrożenie? Burza utrudniała osąd, jednak aura była znajoma. Zmarszczył brwi kiedy skojarzył właściciela z rudowłosym przyjacielem Abla. Co robił tu Sento w środku nocy w taką pogodę? Kręcił się w okolicy? Był podejrzanie blisko domu Librabi. Nie podobało się to Podległemu, jednak zachował tę informację dla siebie. Nie było powodu dodatkowo niepokoić Abla. Smukłe, długie palce leniwie przeczesywały kosmyki, a uwaga ciemnych oczu stale skupiona była na oknie. Był w pełnym pogotowiu choć jego ciało wyrażało spokój, którym chciał wesprzeć swojego czarodzieja. Opierał swój policzek o czubek jego głowy pozwalając mu skryć się w zagłębieniu swojej szyi. Oddychał spokojnie i równo, potrafił doskonale panować nad swoim ciałem.