Alteros

Nie trudno było się domyślić, że przeciwnik uzdrowi swoje Podległe. Cóż może źle, że na to pozwolił, jednak Abel nie wydał jasnego rozkazu do dobicia rywali, a więc ciemnowłosy cierpliwie poczekał, aż ci zbiorą się do ładu i ponownie zaatakują.
Wszystkie ciosy odpierał instynktownie, starał się jak najmniej korzystać ze swych zdolności, jednak sam organizm pracujący na wyższych obrotach był wymagający energetycznie, w końcu takiego tempa i siły nie posiadali zwykli ludzie.
Walka z pnączami upodabniającymi się do biczy wręcz rozbawiła Cedrika. Tak bardzo przypominało mu to pojedynki z Nemezis, że miał ochotę pochwycić pnącze i przyciągnąć nim przeciwniczkę bądź puścić po nim płomienie. Nie chciał jednak by kolce na nich zraniły jego skórę. To uświadomiło Podległego, że powinni trochę lepiej popracować nad strojem Podległego. Owszem ciemnowłosy nie bał się drobnych skaleczeń w końcu mógł je z łatwością sam zregenerować podobnie jak i poważniejsze rany, jednak nie chciał zdradzać jeszcze tej zdolności i dodatkowo po co miał marnować energię Abla na zabawę?
Choć już się bawił, pojedynek przypominał mu zabawę kota z myszami, a kiedy i Abel pokazał pazury biorąc czynny udział w pojedynku podekscytowana widownia wiwatowała jeszcze głośniej, wynik był oczywisty, jednak przeciwnicy dalej próbowali swych sił.
Dopiero gdy obcy mag pozostał sam na placu boju odpuścił. Nic dziwnego, magowie nie lubili brudzić sobie rąk, do tego byli im właśnie Podlegli, którzy zbierali wszystkie obrażenia za nich.
Po ogłoszonym przez prowadzącego zwycięstwie Cedrik obrócił się w stronę swojego maga czując jak ten się zbliża.
- Nawet mnie nie drasnęli... a jak z tobą? - odpowiedział i dopytał sam dość mocno przejęty, w końcu podczas walki ciężko mu było panować nad sobą choć ogromnie się starał to doskonale wiedział jaką dojarką energetyczną był dla swojego maga.
Większość jurorów podarowała im max punktów, jednak trafili się i tacy bardziej wymagający, którzy dali bardzo wysokie noty, jednak nie najwyższe, zapewne chodziło o czas... W końcu dali przeciwnikowi chwilę na pozbieranie się, a zapewne powinni wtedy dobić rywali. Cóż dopiero zaczynali swoją drogę w tej dziedzinie, jednak i tak byli zadowoleni, a przynajmniej na takiego wyglądał Abel, co cieszyło Cedrika.
Oboje zeszli z areny, po to by poczekać na kolejną walkę i pozwolić odbyć się innej.
- Dobry początek...- stwierdził Cedrik kiedy szli powoli na swoje miejsce na trybunach wśród innych zawodników i gdzie był Sento z Yuki i wiele innych osób z ich szkoły. Cóż dostrzegalne były sektory, wszyscy uczniowie i zawodnicy zajmowali te najniższe, choć były i sektory vipowskie w oszklonej loży.
Obaj zajęli miejsce, by móc chwilę odsapnąć, w końcu przed ich kolejną walką miały odbyć się ze dwie albo i trzy inne. System był przemyślany i dawał szansę zawodnikom na zebranie się powalce i przygotowanie do kolejnej.

Rozmowa dwóch magów nawet trochę bawiła Cedrika, jednak postanowił się do niej nie wtrącać. W końcu to sprawa między nimi. Wolał skupić się na toczonej właśnie walce, by w pełni odciąć się od ciekawskich spojrzeń w ich kierunku po tym jak Sento zaczął zdecydowanie drażliwy dla Abla temat prawictwa i ich intymności. Cóż gadanie takich rzeczy publicznie na pewno zaowocuje cudownymi plotkami w szkole. Podległy starał sie jednak od tego odciąć, interesowały go style walk przedstawiaone przez zawodników.
Ciemne tęczówki uważnie obserwowały każdy ruch, odrywając się dopiero kiedy blondyn zwrócił się bezpośrednio do Podległego. Cedrik skinął lekko głową, jednak nie spojrzał w stronę rudzielca, o którym była mowa.
- By przejść dalej wygrać trzeba cztery walki, więc nie przejmuj się. Ze mną jest wszystko dobrze... - odparł spokojnym i opanowanym tonem, jakby wszystko miał wyliczone.
Przyjął taktykę jaką objaśnił mu Abel, po czym spojrzał jeszcze raz w stronę areny.
- Skoro już podano wam przeciwników, wiesz z kim jeszcze będziemy walczyć? Chodzi mi o style zdolności. Muszę dobrze przemyśleć alternatywę dla ognia. Wszyscy go już widzieli, a nie chcę pokazać zbyt wiele, dlatego dobór drugiej zdolności musimy dobrze przemyśleć i dobrać pod jak najszersze grono przeciwników, bym nie musiał sięgać po trzeci styl... Lepiej tego jeszcze nie zdradzać... - wokoło nich było bardzo głośno, a Cedrik mówił dość cicho, tak, by słyszał go jedynie jego mag. Wcześniej nie mieli jak przedyskutować takich opcji, gdyż nie znali przyszłych rywali, teraz mieli szansę choć w minimalnym stopniu się przygotować, kiedy wszystko było polosowane i jawnie przydzielone.

Skinął głową analizując wszystko co powiedział Abel, mimo, że nie było tego dużo. To zawsze coś, od razu zaczął myśleć o mocnych i słabych stronach swoich zdolności i tych, które poradzą sobie najlepiej z tak skrajnymi żywiołami i przy okazji nie będą zbyt wysokoenergetyczne dla maga.
- Wiesz co... chyba skorzystam z bicza Nemezis... nie jest zależny od żywiołu i pobiera energie jedynie przy tworzeniu, później jest tylko narzędziem, którego podtrzymanie jest bardzo niskoenergetyczne... - jego mózg analizował błyskawicznie. A ta opcja wydała mu się najwydajniejsza i najrozsądniejsza.
Oboje ruszyli na arenę gdzi eujrzeli swoich przeciwników. Cedrik już zajmował pozycję kiedy usłyszał wezwanie swojego maga. Obrócił się podchodząc, w końcu mogał to być ważna informacja. Jednak nie spodziewał się pochwycenia i tego mrowiącego uczucia na ustach, w tym momencie poczuł jak gorący dreszcz rozchodzi się po całym jego ciele. Kiedy było po wszystkim, a tłum gwizdał i popiskiwał ciemne oczy patrzyły lekko zszokowane na swojego maga. Rozchylone usta zostały z opóźnieniem zamknięte, a po krótkim odetchnięciu pojawił się na nich uśmiech.
Podległy nie miał pojęcia czemu, ale tak prosty gest dodał mu przysłowiowych skrzydeł. Uśmiech nie schodził z jego twarzy, a jedynie nabrał nuty zadziorności i ekscytacji.
Walka się rozpoczęła, a tak odświeżony kontrakt musiał zostać przez Cedrika odpowiednio wykorzystany. Tak jak się umawiali, jak najszybciej zakończyć walkę. To był cel, Cedrik miał skupić się na ataku, a więc do niego przeszedł widząc, że przeciwnik trzyma się twardo i obserwuje. Wysoki chłopak władał ziemią, z tego co mówił Abel. A więc od razu sięgnął po ich dodatkową kartę.
Pocałunek dał mu chwilowe lepsze połączenie, a więc energia opuściła jego rękę tworząc długi połyskujący fioletem i czernią bicz. Reprezentacyjnie ciemnowłosy nim strzelił obok siebie, po czym z impetem ruszył na przeciwnika, który zaczął sie bronić śląc w jego stronę odłamki skał.
Cedrik pamiętał słowa Abla, on miał atakować, blondyn chronić. Dlatego uskakiwał tylko kiedy było to wygodne, a tak skupił się na ataku. Po takiej zachęcie był niczym maszyna zaprogramowana, by przeć do przodu.

Zmyślne ziemne ataki ciemnowłosy forsował bez większych trudów. Przyjmując wszystko co go spotykało ze spokojem, był szybki, a więc i dzięki temu miał czas na odpowiednie reagowanie. Jego styl nie należał do pochopnych, choć kiedy Abel został zraniony instynkt nakazał mu zareagować, wrócić do maga. Cedrik z trudem opanował tą potrzebę, musieli sobie ufać. Cedrik był potężny, ale Abel wielokrotnie udowodnił mu, że też jest wiele wart, ufał mu więc i wierzył, ze ten sobie poradzi z drobnymi trudnościami, nie musiał bronić go przed wszystkim. A i nie chciał dać przeciwnikom odczuć, że mag mógłby być dobrym celem do ataków dystansowych gdyż Podległy by się wtedy wycofywał z ataku. Nie... nie z nimi takie numery. Mimo ataku na blondyna ten sobie poradził, a ciemnowłosy ani na sekundę nie wycofał się z ataków. Zareagowałby dopiero w krytycznym momencie, musieli w siebie wierzyć.
Jednak mimo, że Cedrik nie ruszył na ratunek czarownikowi to jednak był to atak wymierzony w Abla, w JEGO maga... a to mocno go podminowało i wzmogło w nim determinację i agresję. Co bardzo szybko odczuł na sobie autor skalnych ataków.
Cedrik dobrze radził sobie z łączeniem styli, walka wręcz, a po odepchnięciu przeciwnika w wkraczał bicz, który skutecznie oplatał jego ofiarę i pomagał ją ponownie przyciągnąć. A kiedy rywal był na tyle umęczony, że ledwie trzymał sie na nogach został rzucony prosto na swojego maga. Cóż albo obaj polecą albo mag osłoni się tarczą, a wtedy Podległy będzie mieć bardzo twarde lądowanie i na pewno nie będzie zdolny do dalszej walki, by utrudnić dodatkowo tej dwójce wybronienie się chwytał biczem rozsypane zgliszcza utworzonego wcześniej muru i podpalając je swoimi płomieniami ciskał w stronę przeciwników.
Po tak zmasowanym ataku, chwilę później usłyszeli komunikat o swym zwycięstwie nadany przez prowadzącego, który szybko zagłuszyły krzyki z trybunów.
Cedrik zrobił kilka płytkich oddechów jakby schodziło z n
iego całe ciśnienie nagromadzone podczas tej walki, a wraz z nim rozpłynął się bicz z jego dłoni, której mięśnie aż drżały od tak silnego uścisku na rączce broni.
Przełknął nerwowo ślinę i stanął prosto nieco bardziej rozluźniony, a potem ruszył nieco szybszym krokiem do swojego maga.
- Jak z tobą? Jak noga? - zaczął pytać z wyczuwalną nutą troski, choć starał się opanować przed widzami, musieli w końcu pokazać, że niezbyt ich to rusza. Dopiero kiedy zeszli z oczu gapiów ciemnowłosy wsparł blondyna.
- Mniej energii zużyje moja regeneracja czy twoje zaklęcie? - zapytał z troską, jednak nawet w takiej chwili starał się być rozsądny i spytać o zdanie Abla nim sam rzuci się na uzdrowienie jego rany. W końcu nie miał pojęcia ile energii przypadało na te czynności, a tą musieli dziś bardzo oszczędzać.

Chwilę musiał poczekać na decyzję Abla, jednak był cierpliwy i go nie poganiał doskonale wiedząc, że wszystko w ich przypadku wymagało rozwagi. Dlatego kiedy otrzymał odpowiedź skinął z łagodnym uśmiechem, który szybko się poszerzył po kolejnych słowach maga.
- Nie śmiałbym inaczej... - stwierdził żartobliwie i przyklęknął przed czarownikiem jedną dłoń kładąc nad jego kostką tuż pod rozcięciem, a drugą na kolanie nad nacięciem. Potrzebował chwili skupienia, jednak rana na ich oczach się zasklepiła, a na dowód tego ciemnowłosy przejechał dłonią po miejscu gdzie chwilę temu sączyła się krew i tylko ją starł odsłaniając gładka skórę z delikatnymi włoskami, które od jego dotyku się zjeżyły.
- I już... - oznajmił i podniósł twarz w kierunku blondyna patrząc z dołu. Nie za często miał okazje na taką perspektywę gdyż był wyższy od chłopaka, dlatego się łagodnie uśmiechnął i podczas wstawania złożył na jego ustach drobny całus, bądź co bądź pomagały im takowe gesty czego miał dowód przed chwilą na arenie.
- Jak zniosłeś ten bicz? Był on absorpcyjny? Czy do zniesienia..? - zapytał, by nie zapadła niezręczna cisza, w końcu mieli jeszcze chwilę przed kolejną walką, jednak ta miała nastąpić szybciej niż poprzednia i chyba niezbyt opłacało im się wracać na trybuny.

Figlarny uśmiech wkroczył na jego usta kiedy ujrzał zawstydzoną minę swojego maga. Choć ten nie raz sam go podszedł z nienacka to i tak reagował znacznie intensywniej od samego Podległego. A to podobało się ciemnowłosemu, samo oglądanie tych zaczerwienionych policzków przynosiło mu swego rodzaju satysfakcje i mrowienie w żołądku kiedy go takiego oglądał.
Skupił się dopiero przy wyjaśnieniach, których udzielił mu blondyn. Kolejna walka lada chwila, a oni mieli niewiele czasu na dogadanie istotnych faktów. Skinął jednak uśmiechnął się zadowolony słysząc to jak mówił o jego technice czarodziej. Cieszył się, że jego mag, był z niego zadowolony, czuł satysfakcję i chciał przynieść Ablowi kolejne powody do dumy i zachwytu. Choć sama technika nie należała do niego samego, to jednak ich magia dopasowała bicz do stylu Cedrika, od koloru po jego ruchy.
- Tak możemy iść... - odparł spoglądając na wejście na arenę, gdzie pojawili się zawodnicy, którzy właśnie zeszli z widoku. Czyli zaraz oni mieli wyjść.
Oboje podeszli do wyjścia i poczekali na odpowiednie wezwanie, a kiedy zostali wyczytani stawili się po raz trzeci na sypkim piasku areny. Naprzeciw nim wyszła pięknie wystrojona czarodziejka i jej Podległy wysoki, brunet o przeszywającym błękitnym spojrzeniu, które od samego początku jakby chciało prześwietlić Cedrika. Ten jednak niewiele sobie z tego robił.
Trybuny szalały i zagłuszały prawie wszystko wokół, jedyne co zdołało się przebić to okrzyk prowadzącego oznajmiający rozpoczęcie trzeciego starcia.
Cedrik przyjął pozycję jednak nie ruszył do ataku, tym razem chciał oszczędzić energię Abla, która w poprzedniej walce na pewno naruszył.
Widział jak przeciwnik mamrota coś pod nosem, jakby wypowiadał zaklęcia jednak nic się nie działo. Lekko zdezorientowany rozejrzał się wokół siebie i naprawdę nie dostrzegał żadnego ukrytego ataku, po prostu obaj stali i się na siebie patrzyli z czego brunet wyrażnie się męczył samym staniem. Czy używał jakiegoś ataku, który sprawiał mu aż tyle trudności?
Nie mógł przeciez okazać swojego zdenerwowania dlatego stanął swobodniej i popatrzył jeszcze raz wokół siebie.
- Zrobisz coś w końcu? Jak nie to ja zacznę... - odezwał sie już tym zniecierpliwiony i dopiero teraz spojrzał na swojego maga oczekując jakiegoś zezwolenia na ruszenie. Choć mina jaką dostrzegł u przeciwników w pełni go zdezorientowała, bo ci jakby byli czymś zaskoczeni i przerażeni.
- Bicz czy ogień? - zapytał spoglądając na Abla i sprawdzając tym samym jego stan.

Cedrik patrzył się na swojego maga i nie rozumiał co on robi, naprawdę zaczął wypatrywać niebezpieczeństw przed jakimi ten uskakiwał. Wszystko trwało kilka sekund nim do Podległego dotarło co tak naprawdę się wydarzyło. Nie czekał już na odpowiedź Abla, zwrócił swe ciemne oczy ku przeciwnikom, a raczej skupił się na Podległym , którego podejrzewał o magię umysłu, mentalną bądź empatyzm. W jakiś sposób ten podległy wpłynął na Abla, a to Cedrikowi bardzo się nie spodobało. Nie miał w końcu jak pomóc swojemu czarownikowi, nawet nie miał jak zatrzymać takiego ataku, który przeszedł bezproblemowo przez ich obronę. Teraz było wiadomym skąd taka pewność siebie biła od tej dwójki rywali. Byli pewni swego zwycięstwa gdyż atakowani przez nich przeciwnicy tracili zmysły stając się niezdolnymi do dalszej walki.
Trafiła jednak kosa na kamień...
Cedrik nie wiedział czy nie padł ofiarą czaru, a może jego empatyzm sprawiał, że nie mógł być celem, a rzucane w niego zaklęcia spływały po nim niczym poda po kaczce? Tak czy siak dało im to sporą przewagę. Słysząc krzyki Abla budziła się w Cedriku złość, gniew kierowany na rywali, zapragnął by ci poczuli swej własnej broni , jednak dobrze pamiętał, że nie wychodziło mu to jeszcze zbyt dobrze. Panowanie nad czyimiś odczuciami było wyższa szkołą jazdy, na którą jeszcze nie był gotowy.
Dlatego nie czekał na kolejne katusze psychiczne Abla i wycelował płomieniami prosto w przeciwników, łatwo było się domyślić, że ci bez trudu uniknęli tak jawnego ataku, jednak kiedy tylko stanęli na nogi, przed nimi zdążył pojawić się ciemnowłosy zasypując ich bezpośrednimi atakami. Nie chciał marnować energii swojego maga, który w takim rozproszeniu zużyłby jej znacznie więcej niż normalnie. Dlatego postawił na swoją sprawność fizyczną, skoro miał do czynienia z podległym mentalnym nie musiał się bać o jego skomplikowane ataki. A szybko załapał, że przeciwnik kompletnie sobie nie radził w zwarciu, wiecznie polegając na swej zdolności unieszkodliwiania przeciwników zanim ci zdążyli do niego podejśc, nie miał kompletnie doświadczenia w bezpośrednim pojedynku przez co łapał cios za ciosem ledwie trzymając się na nogach.
Wtedy do aktywnej walki włączył się wrogi mag, co mocno utrudniało Cedrikowi ataki, ponieważ musiał skupiać się również na unikaniu czarów wymierzonych bezpośrednio w niego. Cieszył się jednak, że uwaga obu skupiła się w pełni na nim, liczył, że da to Ablowi chwilę na pozbieranie się i włączenie do walki. Jakieś wsparcie z jego strony było w tym momencie mile widziane, owszem Cedrik był w stanie sobie poradzić z tą dwójką, jednak musiał liczyć się z poborem energii, tu czas grał bardzo na ich niekorzyść.
Czas... no właśnie, każda chwila zwłoki mogła być dla nich zgubna. Ciemnowłosy szybko kalkulował, była tu potrzeban szybka wygrana, nie było już czasu na efektywne strategie, które dadzą im większą ilośc punktów, nie mieli czasu na ich podbijanie. Szybka walka to szybka walka.
Zacisnął więc zeby licząc, że Abel zdążył się uspokoić po ataku mentalnym i że nie pobierze to zbyt dużej ilości jego energii. Cedrik po wyminięciu jednego z czarów ruszył bezpośrednio na wrogiego maga, zwyczajnie zmienił swój cel ataku. Podlegli mogli być w nieskończoność osłaniani i leczeni, gorzej było z magami, których ciała były też zdecydowanie kruchsze. Dlatego rozpędził się i nim mag wypowiedział kolejne zaklęcie oberwał prosto w pierś silnym uderzeniem wzbogaconym o ładunek elektryczny, którego nikt gołym okiem nie mógł dojrzeć, jedynie odczuło to ciało czarownika, który odleciał poturbowany na sporą odległość i stracił przytomność. W takiej sytuacji jego Podległy nie miał już po co walczyć, bez magii od swojego czarodzieja nie miał szans.

 

 Walka podczas, której praktycznie nie mógł korzystać z magii była sporym wzywaniem. Jednak ciemnowłosy  doskonale zdawał sobie sprawę z tego, że jeśli użyję jakiejś ze swoich zdolności to oszołomiony Abel może zostać podwójnie tym obciążony, a tego nie chcieli. Była to już trzecia walka i ich siły były mocno ograniczone.
  Kiedy wrogi mag padł Cedrik usłyszał nieco otrzeźwiony głos swojego czarownika. Odwrócił się w tamtym kierunku mimo czujności mógł sobie pozwolić na opuszczenie gardy. W końcu ich obaj przeciwnicy zostali pokonani. Zbliżył się do Abla nieco zmartwiony uważnie mu się przyglądał, jednak niewiele mówił, dał mu się wesprzeć o swoje ramię. A kiedy mogli zeszli spokojnie z areny. na dziś był to dla nich koniec zmagań na niej. Trzy walki i trzy zwycięstwa, mieli co  świętować.
 Kiedy szli korytarzami dopiero wtedy Cedrik rozluźnił swoje ciało, które jak do tej pory musiało być spięte i w pogotowiu. Siadł sobie na jednej z ławek i westchnął z ulgą opierając się o chłodną ścianę.
 - Nie przejmuj się...  użyli na tobie ataku mentalnego, nie wiem jakiego może czegoś podobnego do empatyzmu? A może zwyczajne psycho dziwactwo... no całe szczęście, że z jakiegoś powodu na mnie to nie zadziałało i udało się pchnąć walkę na naszą korzyść.... Mamy w końcu trzy zwycięstwa... - stwierdził i uśmiechnął się na koniec. Był z siebie zadowolony, w końcu wywiązał się jak do tej pory ze swojej obietnicy jaką złożył magowi, w ramach spłacenia długu za pomoc jakiej  mu udzielił.
 - Chętnie coś zjem... - stwierdził i zebrał siły podnosząc się z siedziska. Wspinał się na wyżyny swej sprawności podczas walki wręcz z minimalnym wsparciem magicznym, ale mimo obolałych mięśni czuł się wspaniale po tym wszystkim.
 - A więc gdzie mnie zabierzesz? - zaśmiał się szturchając maga w bok i uważniej mu się przyjrzał.
 - A w ogóle jak się czujesz? Wytrzymałeś trzy walki... trzymasz się jakoś? - zapytał spokojnie jakby nie chcąc tak bardzo pokazać, że troszczył się o jego stan.

Zachowanie Abla było dość niecodzienne, co lekko zbiło Cedrika z tropu. Najpierw przytyczki co do jego opiekuńczej natury, a potem zaproszenie na wspólne wyjście. Było to miłe ze strony czarownika, zwłaszcza, że ciemnowłosy spodziewał się bardziej grupowego wyjścia. Bo jakby przyjeciele Abla mieliby im odpuścić świętowanie zwycięskich rund w turnieju. Dlatego wizja wspólnego kameralnego wyjścia była dla podległego sporą ulgą. Pojedynki odrobinę go zmęczyły i nie miał sił na duże grono stale gadających osób. Czułby się przebodźcowany tym wszystkim.
Dlatego skinął z łagodnym uśmiechem przystając na propozycje swojego maga i ruszył za nim prosto na rynek. Droga minęła im dość szybko, a na miejscu z zaciekawieniem spojrzał na dłoń, która chwyciła jego rękę. Nie do końca wiedział czy był to jakiś odruch ze strony blondyna, czy celowy gest mający jakiś powód. Starał się jednak nie zwracać na to wszystko uwagi. Mieli swój układ i nie powinien sobie dodawać do tego ideologii.
Jednak kiedy stanęli przed docelowym lokalem, a Abel ich wizytę tam określił mianem "randki" zaczęło być to wszystko dla Cedrika zbyt niecodzienne. Przyjrzał się uważniej magowi i kiedy zajęli miejsca przeglądając karty otrzymane od kelnerki posłał blondynowi drobny uśmiech.
- Masz ciekawą kolejność... najpierw pocałunek na arenie, teraz romantyczna randka z drinkami, aż ciekaw jestem co zaplanowałeś dalej... - przyglądał się twarzy Abla z subtelnym lekko zadziornym uśmiechem. Oparł swe łokcie na stoliku i podparł na złączonym dłoniach podbródek. Kojące bodźce zapachowe i wizualne wporwadzały go w odprężenie, relaksował się po walkach, a przyejmnie grająca w tle melodia wręcz jakby go otulała swą delikatnością.
- To gesty z pod wpływu chwili, czy może coś ta twoja blond główka planuje? - dodał z zaciekawieniem i lekkim rozbawieniem zaczynając wertować wzrokiem kartę menu, wyszukując interesującego drinka dla siebie, jednak zważywszy na ceny i to, że te bez alkoholu wiele się nie różniły od tych z procentami uznał, że pozwoli sobie na tak drobną formę odprężenia po ciężkim dniu. Wiedział, że nie moze przesadzić, by jednak móc czuwać nad bezpieczeństwem Abla, jednak jeden czy dwa drinki nie powinny na niego źle wpłynąć.
- Wezmę drinka z czwartej pozycji... a coś na ząb polecisz? - dodał spoglądając na swojego rozmówcę.

 Uśmiechnął się na odpowiedź lekko rozbawiony, podobało mu się zachowanie maga, który potrafił mu się wprawnie odgryzać. A rozmowy dzięki temu nabierały dynamiki i robiły się bardziej interesujące dla Podległego. Choć lubił oglądać czerwień na polikach czarodzieja, to grymas zażenowania był równie zabawny.
 Wertował spojrzeniem ciemnych oczu kartę poszukując czegoś dla siebie, jednak wiadomo jak to jest kiedy wybiera się posiłek na głodnego? Ma się ochotę po prostu na wszystko i tak właśnie było z Cedrikiem, zwykłe konkretny i zdecydowany teraz miał problem z wyborem. Dlatego doceniał propozycję rzucane przez blondyna i wizja pizzy o wielu smakach wydała się najbardziej trafna, bo zaspokoi najwięcej zachcianek smakowych nie zagrażając obżarstwem.
 - Ta pizza mix brzmi dobrze... - odparł kiedy został zapytany o danie. A kiedy kelnerka dostarczyła im drinki z łagodnym uśmiechem przyglądał się swojemu i nałożonej na niego iluzji. Jednak jego wzrok szybko zboczył na twarz blondyna, przyjemnie było popatrzeć na zachwyt w jego oczach kiedy mała wróżka wspinała się po zawartości naczynia.
 - Faktycznie ciekawy efekt... - przyznał robiąc pierwszy łyk i na  moment przymykając oczy.  Uśmiech od razu wkroczył na jego twarz, to był przyjemny smak, od razu zrobił drugi łyk, chcąc dłużej delektować się tym smakiem na języku.
 - Czyli jesteś stałym bywalcem tego miejsca? - zagaił luźno skupiając spojrzenie na pływających w ozdobnym akwarium rybkach. Ich kształty i kolory naprawdę dopełniały to miejsce stwarzając niesamowity klimat.
Kilka minut później na drewnianej podstawce została postawiona między nimi zamówiona pizza. Kusiła rozmaitością swych zapachów. Cedrik przechwycił sztuce, które pomogły mu w zgrabnym ukrojeniu im po kawałku tego samego rodzaju, po czym rozłożył im na talerzach. Chciał choć w tak drobny sposób odwdzięczyć się za to spotkanie. W końcu to, że tu byli we dwojga było tylko i wyłącznie dobrą wolą czarownika.
- Smacznego... - posłał subtelny uśmiech blondynowi po czym przystąpił do posiłku, którego był już spragniony po tylu walkach. Mimo tego potrafił się opanować i jeść w pełnej kulturze.

Zaśmiał się subtelnie rozumiejąc problem blondyna. Koszty takich wyjść nie były przychylne portfelowi. A sam fakt unikatowego menu, które oferowało więcej niż większość knajp pewnie dodatkowo podbijał cenę.
Kolejne słowa Abla wymusiły na Podległym większe skupienie, temat walk był czymś dla niego priorytetowym, dlatego i spojrzenie skupił na magu. Skinął lekko głowa przyjmując wszystkie informację. Nie podzielał podejścia blondyna. Wiedział, że stać ich na wiele i jakiś tam Kento, jeśli trafi na pierwszą walkę nie będzie mieć większych szans, jednak faktem było, że musieli nauczyć się lepszej kontroli poboru energii. O to Cedrik bał się najbardziej i bardziej wymagający przeciwnik tym trudniej mu się pohamować.
Zamyślił się na chwilę i z tego stanu otrzeźwiło go dopiero bezpośrednie pytanie maga. Zamrugał kilkukrotnie lekko zdezorientowany.
- W porządku ładne miejsce, te zapachy... a tobie nie o to chodziło...- zaczął opisywać swoje odczucia co do lokalu, w którym siedzieli, jednak szybko odczuł mylną interpretację pytania.
- Stale mam to odczucie, że ktoś nas obserwuje, że mogą czekać tuż za rogiem... ciężko jest się przez to rozluźnić... a jednak kiedy jesteśmy sami u ciebie to mi się to udaje. Wiem, że mogą wejść i na teren twojego domu, ale mój umysł tego nie dopuszcza, traktuje twój pokój jak azyl, do którego nikt nie ma prawa wejść. Ten azyl i twoja obecność pozwalają mi wypocząć... Wiem, że już o tym rozmawialiśmy, ale naprawdę cieszę się, że trafiłem akurat na ciebie Ablu...- szczera odpowiedź przyszła mu nad wyraz naturalnie. Z reguły ciemnowłosy miał ogromny problem z wyjawianiem swoich emocji i odczuć, jednak uległo to sporej zmianie w odniesieniu do blondyna. Zaczął go traktować jako kogoś bardzo sobie bliskiego i nie miał pojęcia czy dobrze robił.
- Ale spokojnie, do końca turnieju i dam ci w spokoju zamoczyć w jakieś laleczce.. - dodał by nieco rozluźnić atmosferę, nie lubił poważnych ckliwych scen, zwłaszcza jeśli wychodziły one z jego strony.

 Subtelny uśmiech rozbawienia pojawił się na twarzy Cedrika, kiedy ujrzał ten urokliwy rumieniec oraz naburmuszenie Abla. Zaśmiał się krótko i zrobił kolejny kęs przepijając go drinkiem.
 - Nie wiem, być może się opanujesz, jednak weź pod uwagę kilka faktów. Juz ci ciężko, po kontrakcie będzie jeszcze ciężej, kiedy te wszystkie emocje przestana dzielić się na dwóch, a po turnieju na pewno zyskasz popularność i wiele pań będzie się wokół ciebie kręcić... -  naświetlił magowi kilka istotnych czynników, jakie mogą zadziałać tuż po ich rozstaniu. A te mogą być naprawdę sprzyjające zaspokojeniu paru podstawowych pragnień.
  - Dobrze, dobrze... porozmawiamy o tym jak juz będzie po wszystkim...- zaśmiał się, ale nie dyskutował z nim dalej. Zrobił kolejny kęs pysznej pizzy ich smaki były naprawdę rozmaite i każdy różnił się od siebie diametralnie co bardzo podobało się Cedrikowi.
 - Oczywiście, że mi się chce, dlatego masturbuje się obok ciebie kiedy śpisz...- wyznał zachowując typową dla siebie powagę, jakby rozmawiali właśnie o smaku drinków i dodatkach na pizzy. Jednak widząc minę Abla nie wytrzymał w końcu i wybuchnął śmiechem, zakrywając sobie dłonią usta, by szybciej się opanować.
 - Jeny twoja mina była bezcenna... ahh warto było.. no co mam robić... nic nie robię.. a nagromadzone ciśnienie przydaje się do walk, sprawia, że się jest dodatkowo pobudzonym... - dodał wyjaśnienie, po czym uniósł lekko jedną brew słysząc kolejne wyznanie czarodzieja.
 - Czyli muszę ci się bardzo podobać... - uśmiechnął sie dość głupkowato jak na siebie, jednak szybko to opanował i posłał czarodziejowi nieco łagodniejszy, cieplejszy uśmiech, który przerodził się w nieco zalotny.  Jego relacja z blondynem była dość specyficzna, jednak sam nie chciał na niego naciskać. Nie chciał popsuć mu jego wizji życia, pierwszych razów skoro już jeden z nich ukradł dość nachalnym atakiem, co więcej po dziś dzień zastanawiał się, czemu Abel wtedy to zaakceptował. Czemu zaakceptował kontrakt z obcym facetem, którzy wpadł na niego na ulicy? Zatwardziały hetero, który od tak przyjął nieznajomego mężczyznę. Musiał już wtedy mu się wizualnie spodobać, coś musiało mieć wpływ na te decyzję, może sam pocałunek? Coś pchnęło go do tej decyzji, bo gdyby nie to, nie siedzieliby tu dziś razem.
 Ciemnowłosy zrobił kolejny łyk drinka, czuł jak ta przyjemna dawka alkoholu rozchodzi się po ciele i je rozluźnia.
- Nie ograniczaj mojej wyobraźni, tylko ona mi pozostała do nocnych figli... - pociągnął żart biorąc kolejny kawałek pizzy.

Uśmiech nie schodził z twarzy podległego, od czasu kiedy ujrzał te cudowną panikę na twarzy swojego czarownika. Musiał przyznać, że bardzo polubił droczenie się z blondynem, a to jak swobodnie się przy nim czuł uświadomiło mu, że mag stał się mu bliższy niż się tego spodziewał. W końcu przed nikim nie zachowywał się w ten sposób, zwykle trzymał spory dystans, nie angażował się w rozmowy i nie okazywał emocji, a przy Ablu? Był zupełnie kimś innym, mógł być sobą. A przynajmniej był, bez względu na to, czy magowi to odpowiadało czy nie.
Dojedli pizzę i obaj spokojnym krokiem opuścili przytulny lokal o naprawdę smacznym jedzeniu i zmyślnych przepysznych drinkach.
W drodze do domu Abla mijali wiele miejsc, lecz kiedy czarodziej przystanął przy fontannie, która mogła wywołać istotne dla ich dwójki wspomnienia obserwował go uważnie. To jak podchodzi patrząc w dół i wyjmuje monetę. Cóż był to może nostalgiczny moment, który podległy postanowił popsuć. Nie chciał teraz by te uśmiechy przerodziły się w jakieś smętne, tęskne spojrzenia za czymś co było kiedyś.
Dlatego bez większego namysłu pchnął blondyna i delektował się soczystym chlupnięciem wody i krzykami maga, które zaraz po nim nastąpiły. On stał niewzruszony na brzegu i uśmiechał się niczym niewiniątko.
- No przecież mówiłeś, że potrzebujesz kąpieli. No to proszę.. - odparł mu spokojnie niczym oaza. A kiedy mag zerwał się na równe nogi chciał czmychnąć niczym gazela, nie przewidział jednak magicznych zdolności młodszego chłopaka, któe skutecznie ściągnęły go do wody.
Przetarł twarz i spojrzał na blondyna.
- Nie wiem, co cię tak cieszy. Bo albo będziesz mokry czekać, aż skończę kąpiel, albo przyzwyczajaj się do widoku mojego gołego tyłka bo łazienkę macie tylko jedną...- powiedział dość poważnie jak miał w zwyczaju kiedy robił sobie żarty i jak zwykle chwilę po zakończeniu swojego wywodu wybuchnął śmiechem i machnął ręką, by dodatkowo ochlapać wodą i tak już przemoczonego Abla. Po czym zerwał się, by uciec na drugą stronę fontanny, a mimo to kiedy tylko miał możliwość to chlapał wodą w stronę maga.