Alteros

Ciemnowłosy uważnie słuchał swojego maga. A kiedy ten z ekscytacją w głosie zaczął opowiadać i wymieniać rzeczy, do których podobno byli zdolni. Było to dosyć fascynujące. Możliwości jakie mieli przed sobą, były imponujące i wręcz zapierały dech w piersi. Wcześniej Podległy przyjął te informacje w dość negatywny sposób, przypomniało mu to jedynie o odrzuceniu jakiego doświadczył, że mimo swej siły został uznany za niegodnego życia wśród swoich? Życia w swoim rodzie? Bo dlaczego rodzina miałaby go porzucić? Skupił się na tym aspekcie, kompletnie nie pomyślał o możliwościach jakie niosło za sobą należenie do ów rodu. Wtedy trzymana przez niego księga stała się jeszcze bardziej interesująca, w końcu zawierała informacje o obu wiodących rodach, a w tym o Czarnych Smokach. Mógł dowiedzieć się o możliwościach swego rodu i podobnych mu. A to dawało mu spore ułatwienie pdoczas treningów, bo mógł zdobyć wiedze na temat tego na czym powinien sie skupić, co mógł mniej więcej osiągnąć.
Kiedy Abel nagle urwał i wstał by pójść się umyć zwrócił uwagę Cedrika, jednak ten nie chciał się narzucać. Tak jak i on może mag potrzebował chwili na poukładanie swoich myśli.
Cedrik spokojnie jedynie spojrzał na zamykające się drzwi, westchnął cicho po czym siadł wygodniej i na swych nogach rozłożył otrzymana księgę zagębiając się powoli w jej strony.
Kiedy Abl wrócił chłopak dalej siedział z nosem w stronach, a jego fascynacja była zdecydowanie wyraźniejsza.
-Mogę poczytać, jak na razie całkiem pominąłem rys historyczny, wiesz... dużo bardziej zaciekawiła mnie charakterystyka Czarnych Smoków.. wiesz, że tu piszą, o typowych dla tego rodu zdolnościach? - był bardzo pobudzony wręcz podekscytowany rzeczami jakie udało mu się wyczytać. Nawet wcześniej nie pojął, że pismo zawarte w księdze jest rzadkie nietypowe.
- Podobno empatyzm jest typową zdolnością rodu, taką przekazywaną i charakterystyczna dla nich. A to by się zgadzało, posiadam pierwotnie te zdolność... jednak niezbyt z niej korzystałem.. nie miałem pojęcia, że dzięki niej można osiągac takie działania... Tu piszą, że zdolność ta pozwala nie tyle co poznać emocje innych, co na nie wpłynąć! Wyobrażasz to sobie? Wywołać paniczny strach czy lęk w swym przeciwniku samym spojrzeniem! - opowiadał blondynowi spojrzeniem wetrując kolejne strony i odczytując mu treeść z nich.

Podległy był ogromnie przejęty tym co czytał, w końcu poznawał samego siebie dzięki tym zapiskom. Poznawał swoje możliwości, o których nie miał bladego pojęcia. A tu dokładne opisy zdolności, których możliwości nie znał i dlatego nie pielęgnował uznając za bezużyteczne. W końcu po co mu wiedza o samopoczuciu wroga podczas walki? Wiadomym by było, że byłby dalej jego wrogiem bądź jedynie sparingpartnerem. Jednak wpływanie na emocje innych brzmiało fascynująco i jednocześnie przerażająco. Jednak w tym wszystkim Cedrik czuł drobne podniecenie.
W tym też momencie słowa Abla zwróciły jego uwagę.
- Tak to znaczy tyle, że można by wygrać walkę bez walki... wpłynąć na kogoś, by uciekł z areny, by się poddał... byłoby to niewiarygodnie przydatne... - jego myśli oczywiście wędrowały w tych klimatach, nawet nie pomyślałby o używaniu zdolności poza ringiem, w prywatnych sytuacjach zwłaszcza tych intymnych.
Słysząc chęci Abla do wypróbowania zdolności otworzył szerzej oczy i kilka razy zamrugał przyglądając się swojemu magowi odrobinę zaskoczony. A przez ten stan zbyt długo kazał mu czekać. Po ponagleniu przez czarodzieja uśmiechnął się i podrapał po karku rozważając to.
- Nie ma sensu... na pewno chciałbym rozwinąć tę zdolność... ale jak na ten moment potrafię jedynie sprawdzić co czujesz... ale chciałbym trenować... zwłaszcza, że mamy gotowe instrukcje na czym powinniśmy się skupić, co prawda nawet Czarne Smoki jak widać mają swoje indywidualne umiejętności, ale są mniej więcej określone ich zakresy... zdolności typowe, te rzadsze, najrzadsze i nawet te mitowe... jak absorpcja... [/color]- mówił patrząc na księgę i przewracając jej strony, jednak by nie zignorować w pełni prośby Abla, gdyż jego wyczekiwanie i spojrzenie było zbyt ponaglające Cedrik położył księgę obok siebie i siadł naprzeciwko blondyna. Skupił się chwilę i skorzystał ze swej zdolności, nie pobierała ona zbyt wiele energii, jej użycie było dla maga wręcz niezauważalne w poborze mocy.
- Czujesz ciekawość... obawę i podniecenie? Podniecenie... no wiesz co? Umiem rozróżnić potencjał emocji i ciebie nie jara myśl o możliwości bojowej, ty myślisz o fizyczności... Zboczuch, nie będę nakłaniać lasek, by na ciebie leciały i pokazywały cycki! Ty to z Sento jesteś po jednych pieniądzach! - oczywiście sobie żartował sięgając po poduszkę i rzucając nią w twarz maga. Był teatralnie oburzony i jednocześnie rozbawiony, że ktoś myśli o jego zdolności w kategorii łóżkowej.
- Zobaczysz podszkolę się i sprawie, że będziesz SZALEĆ na widok fujarki i Sento! - zaczął się śmiać będąc dumnym z pomysłu swej drobnej zemsty za takie podpuszczanie.

Choć natłok tak wielu informacji przygniótł by nie jedną osobę, na Cedrika zadziałało to zdecydowanie odwrotnie. Dodało mu skrzydeł i energii, powróciła cześć jego beztroskiej osobowości, która już od paru dni w sobie dusił. Odpowiedzialność za życie Abla wziął sobie głęboko do serca i nie chciał tracić czujności nawet na moment. Jednak nie dało się w ten sposób długo funkcjonować, był coraz bardziej zmęczony, ta powaga zwyczajnie choć w jakimś stopniu wpisana w jego charakter, w takim nasileniu go męczyła i odbierała nadmierną ilość potrzebnej mu energii.
Dlatego chwila tak beztroskiego przekomarzania się dała mu odetchnąć. Ponownie na jego twarzy pojawił się szeroki, szczery uśmiech nie widziany przez nikogo już od paru długich dni. A dokładniej od czasu imprezy.
Ciemnowłosy atakowany przez maga jedynie się śmiał, niezbyt skutecznie się od niego opędzał, ewidentnie dając mu fory. Potrzebował tak beztroskiej interakcji, oddechu od zmartwień.
A sama wizja możliwości jakie się przed nimi otworzyły wręcz stała się siłą napędzającą jego emocje i siły. Naprawdę zapragnął działać, doskonalić się i szkolić. W końcu przybliży ich do o kolejny krok do zwycięstwa, które obiecał Ablowi. A był mu to winien.
- Po tych samych, ot co! - śmiał się głośno, próbując zrzucić nieudolnie maga z siebie i odpychając atakującą go poduszkę.
- AAAA gwałcą! RATUNKU! Pani mamo Abla! Panie tato Abla! Ratujcie! Jestem za młody na takie rzeczy! - zaczął się wydzierać, dobrze wiedząc, ze w mieszkaniu są sami we dwoje i oczywiście był jeszcze szwędający się po domu kot. Jednak ten zdecydowanie nie był chętny do udzielenia pomocy Podległemu, który przy swych wezwaniach miał spory ubaw.
- Dobra złaź już! Ile można po kimś skakać! - dalej się śmiejąc podjął realniejszą próbę zrzucenia z siebie Abla, a kiedy mag wylądował na plecach tuż obok Podległego, ten wspiął się na niego i siadł sobie wygodnie na jego biodrach.
- Dobra, a teraz mów, którą masz na oku, bo skoro tak Yuki zbywasz to musisz jakąś mieć na uwadze i nie próbuj mi ściemniać, bo będę o tym wiedział! - zapytał otwarcie, wyraźnie zwracając Ablowi uwagę na swój własny wykrywacz kłamstw, jakim obdarowała go natura i Ród Czarnych Smoków.

Atmosfera jaka wyniknęła przez tak proste parę żartów wybitnie poprawiła nastrój Podległego. Wreszcie pozwolił sobie na trochę luzu, na zabawę, w końcu był w bezpiecznym im domu i w dodatku byli sami. Wiedział to, bo wyczuwał energie innych magów czy podległych z kontraktami. A nikt więcej nie był w stanie im zagrozić. Dlatego bez zawahania brnął w te wygłupy.
Z satysfakcją przysłuchiwał się odpowiedzią Abla na rzucony przez siebie temat. Sądził, że mag od razu zacznie się wykręcać, jednak czuł że ten analizuje to pytanie. Wiedział również, że udzielone przez niego odpowiedzi były prawdą. A więc co tak w tamtej chwili podnieciło blondyna? Iskierka złośliwości jaka się w nim zasiała chciała, pragnęła poznać tą tajemnice, a może była to iskra ciekawości? Bez względu co kierowało ciemnowłosym, ten nie zamierzał tak łatwo odpuścić swojemu czarodziejowi.
- Ty może ją traktujesz jak siostrę, ona jednak liczy na bardziej romantyczną relację... jednak wiem, że to nie o niej pomyślałeś... a więc o kim takim? - drążył dalej. Informacja o braku zainteresowania żadną panną zbiła nieco podległego z tropu, przez co musiał się chwilę zastanowić. A wtedy padło oskarżenie w jego stronę. Zaśmiał się z tak oczywistej próby mającej odwrócić uwagę od sedna ich rozmowy. Położył się na plecach blondyna opierając na łokciach po obu stronach jego ciała i pochylił twarz tak, że ta wisiała tuż przy uchu czarodzieja, do którego zaczął mówić.
- To chyba oczywiste, że tak, dlatego pytam, kto samą myślą wywołuje w moim magu podniecenie.... Co jak co... ale jestem podwładnym, który nie lubi się dzielić. Sam z resztą czujesz jak absorbujący jestem... - jego ton nie był zbyt głośny, można by porównać go do szeptu, jakby zdradzał tajemnicę, która przeznaczona była tylko dla Abla. Jego policzek oparł się o blond czuprynę, kiedy usta wręcz muskały płatek ucha i owiewały go ciepłym oddechem.
Podniósł się i lekko wysilił, by wziąć Abla z zaskoczenia i przerzucić go na plecy, ponownie na nim siadając. Chciał widzieć jego twarz, chciał patrzeć mu w oczy.
- Może i jesteś hetero... jednak coś we mnie ci się spodobało, czy to włosy, czy to oczy, nie ma większego znaczenia. Gdyby nie to, ten kontrakt nie zostałby zawarty, nie było by to realne. A więc istotne jest dla mnie kto zaprząta myśli mojego maga, bo jakby nie patrzeć, przez czas trwania kontraktu to ja w nich powinienem być... i moja w tym rola, by tego dopilnować... - mówił pewnie i zaborczo, choć ton dalej miał barwę przekomarzania, to to , nabrało nowej odsłony, bardziej zadziornej i drapieżnej. Był zadowolony z tego, w jaki sposób udało mu się odbić przysłowiową piłeczkę, a lekko zadziorny uśmieszek zakręcił się w jednym z kącików ust, kiedy to ciemnowłosy ponownie się pochylił tym jednak razem wylądował tuż nad twarzą Abla wpatrując się prosto w jego zielone tęczówki.
- Więc... mam jakąś rywalkę bądź rywala w twoich myślach? - dodał intensywnie wpatrując się w jego oczy, był ciekaw tej odpowiedzi. Doskonale wiedział, że kwestią było odpowiednio zadane pytanie. A to bardzo go ciekawiło.

To co musiał Cedrik przyznać, to to, że świetnie się bawił. Dawno nie pozwolił sobie na taki luz. Owszem w słowach Abla było pełno protestów i pretensji, jednak Podwładny przecież czuł jak było naprawdę. Czuł, że chłopak też się bawił i że nie chciał tego kończyć, że w jakimś stopniu podobała mu się ta rozmowa i taka postawa jego podległego.
Poczuł satysfakcje słysząc pierwsze potwierdzenie, tak był absorbujący i nawet Abel to przyznał. A chodziło tu o wiele elementów, od nadzwyczajnie ogromnego poboru energii nawet przy zwykłym siedzeniu, po jego charakter i indywidualizm. Nie był typem Podwładnego nadającym się do grupy. Wiele magów szło w ten styl, przykładowo taki Sento, który posiadał kilka Podległych, o ile Cedrik to dobrze rozumiał. On nie byłby w stanie pójść na taki układ, z racji swojej wrodzonej zaborczości, po prostu czarownik by tego nie przeżył, pobór mocy byłby zbyt niestabilny i wyniszczający. Więź między nimi wymagała wybitnej pielęgnacji, a trzecia osoba by zdecydowanie ją zniszczyła. Tego Cedrik był pewien i podkreślał to na każdym możliwym kroku. Miał wygrać dla Abla turniej, a więc nie mógł pozwolić, by ktoś stanął na drodze tego przyrzeczenia, chciał spłacić swój dług. A więc był w tym bardzo stanowczy. Widział treningi z Louisem i Nemezis, czuł jak ogromne postępy zrobili, na ile mógł sobie pozwolić na początku, a na ile dziś... To była kolosalna zmiana, zmiana na lepsze, a więc udawało im się, ich wieź stale się wzmacniała, mimo, że brakowało im tej tak kluczowej intymności, to i tak dawali radę. Takie więc zwykłe droczenie się korzystnie na nich wpływało, pomagało zastąpić pewne ważne elementy pielęgnacji więzi.
Słysząc, że ma rywalkę lekko zmarszczył brwi. Spodziewał się tego, to przecież było oczywiste, a jednak udawał zdziwionego i analizował.
- A więc to tak? Wiesz, że nie pozwolę, by naszą więź osłabiał ktoś trzeci? - to wszystko było oczywiście żartem, który kontynuował z zadziornym uśmieszkiem udawanej urażonej dumy.
- I jeszcze mnie odpychasz! Kto śmiał stanąć między na...mi...? - zaciął się w połowie słowa czując dziwne zjawisko pod sobą. Kiedy siedział pochylony na magu doskonale czuł co działo się w okolicy jego bioder, a dodatkowe tłumaczenia blondyna tylko utwierdziły go w zaistniałej sytuacji.
- No jeszcze to! Mam nadzieję, że to z mojego powodu! A nie jakie....- zaciął się, gdyż jego zdolność nieustannie analizowała odczucia czarodzieja - jś... Z MOJEGO!!!? - wydarł się zszokowany i aż podniósł lekko zamierając na kilka sekund. Po chwili jednak jego usta lekko się uchyliły, a jedna brew podniosła nieco wyżej od swej sąsiadki.
- Nie mów, że twoja zboczona wyobraźnia dorobiła mi cycki... - podniósł się jakby z lekką pretensją, jednak dalej sie droczył, skrzyżował ręce na piersi i dalej nie schodził z Abla patrzył na niego siedząc dalej na jego biodrach, z tej pozycji było mu znacznie lepiej dostrzec efekt ich przekomarzań, który znajdował sie tuż pod nim.
- No o czym sprośnym pomyślałeś, że mamy tego aż taki efekt? - zapytał i zabujał lekko biodrami w przód i tył, by dobrze dać Ablowi odczuć, o jakim efekcie mówił.
- Śmiało pomidorku, nie wstydź się... w końcu jakoś musimy sobie radzić, omijamy działkę intymną, a jakoś więź trzeba wzmacniać... Więc? Co tam ci siedzi w główce? - droczył sie dalej, jednak nie dało się ukryć, że zwyczajnie był ciekawy, ciekaw jak nigdy, w końcu odczuł pewnego rodzaju satysfakcję.
- No dawaj, pograjmy w otwarte karty, w końcu już trochę się znamy, a nie możemy unikać takich tematów jeśli ten kontrakt ma być mocny i cie nie wykończyć... - dodał na zachętę przekonywująco patrząc na czarodzieja.

 Słysząc odpowiedź prychnął przewracając jedynie oczami. Nie do końca sam wiedział co o tej sytuacji myśleć, jednak zdecydowanie był bardziej opanowany od swojego maga i podchodził do sprawy z większym luzem i dystansem.
 - Dzięki...dobrze wiedzieć... - odparł wiedząc już, że Ablowi zdecydowanie marzy się jego damska wersja.
 - Nie mam pojęcia czy uznać to za komplement, bo jednak jestem w stanie podniecić nawet heteryka, czy jednak obrazę, bo wyglądam według ciebie tak zniewieściale, że możesz mnie uznać za babę w swych fantazjach... - mówił dość spokojnie, choć momentami jakby pretensjonalnie, oczywiście sobie żartował, jednak stale obserwował twarz blondyna, by nie przeoczyć żadnej reakcji. Jego intensywny kolor bawił Podległego, jednak ten nie śmiał się otwarcie.
  - Jak tam chcesz, ale nawet wtedy nie wiele ci to da... - stwierdził spoglądając na dłonie, które go unieruchomiły.
 -  Drażnię? No w końcu poznaję jakieś emocje... - odparł choć nie był zbyt z tej informacji zadowolony. Choć czego mógł się spodziewać po tak zawstydzonym magu?  
 Zamrugał dwukrotnie troszkę zaskoczony kolejną dawką informacji, jednak po tym subtelnie się uśmiechnął. Ciekawym było, że tak zadziałała zwykła przepychanka z przekomarzaniami, czyżby wystarczyła sama bliskość? Kontakt fizyczny? Była to cenna wiedza do zapamiętania. Chciał w końcu wygrać turniej, dla Abla i tym samym dla samego siebie, a wiedział doskonale, by to osiągnąć ich więź musiała zostać wzmocniona. Wiedział, że już było zdecydowanie lepiej, że robili postępy, w końcu dzisiejszy pojedynek z Nemezis był wybitny, jednak zdawał sobie sprawę, że na wali turniejowe było to za mało. Te mogą być znacznie dłuższe, a czas działał na ich niekorzyść. Więź musiała być stabilniejsza,  pobór mocy musiał być umiarkowany, stabilny i do opanowania przez Abla, a tym samym wystarczający do walki dla Podległego.
 - Zabawa? Wychodzi na to, że takie zabawy mogą korzystnie wypłynąć na kontrakt... - stwierdził, analizując plusy i minusy całego zajścia. W końcu mieli zrezygnować z intymnego aspektu kontraktu, jednak potrzebowali odnaleźć własny zamiennik. W jakiś sposób musieli pielęgnować kontrakt i stabilność więzi.
 - Złazić? Chcę zauważyć, że to ty mnie trzymasz... - odparł z podobną pretensja co mag.
 - I co więcej, jestem dokładnie w tej samej sytuacji, a do tego jęczysz mi tu, stymulujesz moje uda. Powiem ci, że to bardzo sprzeczne sygnały, zważając, że JA jestem bi, a poddajesz mnie tu niezłej próbie siły woli...   - mówił w miarę opanowanym tonem, jednak wtedy dotarł do niego impuls z ud, mocniej uciskające je kciuki, dały oczywisty efekt.  Podległy odruchowo pochylił się nad Ablem, by nie prezentować mu swojej sylwetki.
 - Kuźwa dryluj jeszcze mocniej tymi kciukami! - dodał czując jak i na niego zaczyna wpływać cała sytuacja, a miejsce w bokserkach zostało powoli wypełnione, napierając na ciało pod sobą.  Materiały ich ubrań nie były zbyt grube, przez co Podległy bardzo dokładnie odczuł na sobie występujące u Abla pulsacje w miejscu intymnym, co wybitnie mocno na niego zadziałało i przyspieszyło cały proces podniecenia.
 - Nie no świetnie... ehhh... - westchnął zrezygnowany, ta sytuacja była wybitnie niekomfortowa, a jednocześnie komiczna w oczach Podległego.
 -  Jeny... kto by pomyślał, że tak zciśnieniowani jesteśmy, by na takie pierdoły reagować... ]- stwierdził dość zażenowany, jednak będąc w tak niekomfortowej sytuacji i mając tak blisko czerwoną twarz Abla i czując jego ciało pod sobą odczuł intensywne bicie swojego serca.  Kilka mocnych uderzeń, po których poczuł ciepło na policzkach, czy naprawdę taka sytuacja zaczynała na niego wypływać?
 - Niewiarygodny z ciebie prowokator... - dodał z żartobliwym oburzeniem. Jego ciało było w bezruchu, chociaż każda komórka krzyczała i nakazywała mu się poruszyć, w końcu wystarczyło wykonać tak nikły ruch biodrami, by było im obu nieco przyjemniej i by im obu ulżyło. Ciemnowłosy mimo to potrafił nad sobą panować, choć nigdy by nie pomyślał, że będzie potrbował do tego tak wiele, że będzie to aż tak trudne.[/color]

W głowie Podległego się nie mieściło, że tak niewinne przekomarzanie może mieć takie konsekwencje. W końcu nie miał szans przewidzenia jak to wszystko się skończy i że obaj wylądują w tak niekomfortowej dla siebie sytuacji. Choć było w tym wszystkim coś i zabawnego i podniecającego. To w jakim stanie byli podczas takiej bliskości dodawało pikanterii i niezręczności całokształtowi. Stałe napięcie narastało, a oni niezbyt potrafili sobie z nim poradzić, dlatego na zmianę żartowali i się atakowali.
Cedrik nie mógł pojąć, dlaczego poinformowany o swoich czynach Abel ich nie przerwał, a dalej trzymał swoje dłonie w tak prowokacyjnych i czułych miejscach dla ciemnowłosego, doprowadzając i jego do stanu, w którym sam blondyn się znajdował.
- Nigdy wiśni nie drylowałeś?! Kuźwa po prostu nie wciskaj mi tak tych kciuków w uda! - podkreślał, jednak było już za późno, jego ciało zdążyło zareagować na tak jawne prowokacje.
Nawet nie protestował kiedy jego twarz została obrócona na bok, chyba oboje tego potrzebowali, gdyż atmosfera zaczęła robić się naprawdę gorąca, nawet pomimo ich wzajemnych dogryzek. Z początku lekko zaparł się, na próbę przyciągnięcia go przez czarownika, jednak ciepła dłoń na rozgrzanej szyi zadziałała kojąco i w końcu jej uległ. Powoli rozluźniał swoje ciało, praktycznie kładąc się na Ablu i zamykając go w swoim uścisku, jedyne czego pilnował, to by nie przygnieść drobniejszego od siebie maga. A sam fakt, posiadania jego ciała tuż pod sobą wywołał dreszcz na jego plecach i w podbrzuszu. W końcu czuł całe ciało blondyna pod sobą, jego oddech, każdy drżący mięsień i co więcej pulsujące co jakiś czas krocze, a to ostatnie nie działało dyskretnie. Jasno informowało o swoim stanie i swoich potrzebach, co jeszcze dodatkowo pobudzało samego Cedrika i jego podbrzusze.
- Hę? Za co? - był zdziwiony tymi podziekowaniami, jednak dopytał by zająć czymś swoje myśli.
- Nie drgnij, nie drgnij, a może sam się do tego też zastosujesz? - wypomniał blondynowi, czując jak ich krocza na siebie napierały, co zdecydowanie się wzmogło po tym jak Abel przyciągnął do siebie Cedrika. Ciemnowłosy przełknął nerwowo ślinę czując jak jego usta wysychają i musiał oblizać wargi. Jego temperatura znacznie się podniosła, choć naturalnie już była wyższa od przeciętnej, tak teraz ewidentnie sam czuł gorąc i coraz większe wypieki na polikach i twarzy. A ogłuszające bicie serca zaburzało jego własne myśli. Jego ciało nawet nie odważyło się drgnąć, a przynajmniej świadomie, bo pewna bardzo kluczowa część w tej sytuacji co jakiś czas o sobie przypominała nieregularnym i silną pulsacją, która wywoływała ruch tam gdzie oboje go nie chcieli.
Zacisnął gardło i zęby kiedy niepożądany dźwięk chciał opuścić usta.
- Nie no tak to my się nigdy nie uspokoimy! - wydusił w końcu z siebie mówiąc prosto do ucha Abla, jakby nie chciał by ktokolwiek inny ich usłyszał.
- Jest to na pewno korzystne dla kontraktu, dlatego konkretna decyzja, albo tak chwile zostajemy, albo na trzy ja się podnoszę, a ty mnie odpychasz... bo zboczeńcu teraz i mnie podnieciłeś, a moje ciało głupieje nie wiedząc czego od niego chcesz... - ciemnowłosy zawsze starał się być konkretny i rozsądny, jednak ta sytuacja nie wymagała rozsądku, a opanowania. Na samą myśl, że miały teraz odejść czuł swego rodzaju zawód, choć sam go nie rozumiał, bo przecież żaden z nich nie chciał obecnej sytuacji. Z drugiej jednak strony nie wyczuwał w Ablu niechęci. Wręcz przeciwnie, doszło do tego przez odczytywane emocje, obaj gdzieś tam w środku chcieli, by do tego doszło, choć nie przynaliby się do tego ani przed sobą, ani przed tym drugim.
Cedrik też mimo wypowiedzianych słów, nie drgnął, nie odsunął się ani milimetra oczekując odpowiedzi maga, podczas której nawet nie chciał patrzeć mu w oczy, w tym momencie dużo lepiej się czuł bez tego wzroku na sobie.

Podległy zamrugał kilka razy słysząc taką odpowiedź i krótko się zaśmiał. Wiele z obecnych napięć z niego zeszło.
- Naprawdę teraz? Ty to masz wyczucie czasu - był rozbawiony, jednak lekko szturchnął swoim polikiem ten należący do maga.
- Mimo wszystko też dziękuję, bo jednak jest mi tu dobrze... - odparł w pełni szczery. Choć nie był to idealny moment na takie refleksje to pozwoliło mu to nieco rozluźnić niewiarygodnie napiętą i krępującą sytuację.
Oczywiście musiało to szybko ulec zmianie, kiedy urażona duma Abla po małym pstryczku, a raczej odbitej piłeczce nakazała mu się nagle poruszyć. Cóż normalnie nie byłoby to nic dziwnego, jednak w obecnej pozycji oboje baaardzo mocno odczuli skutek takiego nagłego poruszenia. A dźwięczne jęki opuściły ich usta, nie dając im nawet cienia szansy na zatrzymanie.
- [color=purpleA ty mi karzesz nawet nie drgnąć? Może sam się do tego zastosujesz? [/color] - odparł jednak w głosie nie było pretensji jak wcześniej. Wszystko powoli wpływało na jego rozluźnienie.
Barwne rumieńce pojawiły się na ich licach. Cedrik nie miał pojęcia jak miałby teraz spojrzeć czarownikowi w oczy. Ta sytuacja była niedorzeczna.
Kiedy już myślał, że zaraz się to wszystko zakończy po krótkim odliczaniu Abel zdecydował, by jeszcze tak kilka chwil zostali. Ciemnowłosy zamrugał zaskoczony, jednak te słowa zaowocowały ciepłem jakie podległy poczuł nie tylko w kroczu, a i klatce piersiowej. Szczelniej przylgnął do maga, chciał go lepiej objąć, jednak wiadomo, że wywołało to i lepsze dopasowanie w kluczowym dla nich na ten moment miejscu. Cedrik przemienił jęk w ciche westchnięcie. Choć jego ciało nakazywało mu kolejnych ruchów, opanował się, pochłaniając po prostu tej bliskości.
- Ale wiesz, że to co robimy jest powalone? - uświadomił tak tylko maga, jednak doskonale czuł, że mag jest podobnego zdania, a jedynie jak i on nie chce zakończyć tej bliskości, a to jedynie przesuwało pewną granicę milimetr po mililitrze i obaj pragnęli, by ten drugi wykonał kolejny kroczek ku ich wspólnej przyjemności, bo sam nie był w stanie się na to odważyć. Chyba, że przytrafiała się jakaś sposobność.

W czymś tak niekomfortowym i wstydliwym oboje coraz częściej odnajdywali śmiech. Starali się w swych głowach załagodzić sens tej intymności, jej motyw i sam dotyk, tłumacząc go głupotą i wzajemnym przekomarzaniem. Było w tym coś odrobinę dla Cedrika uroczego, co go ujmowało i nie pozwalało odejść, był zbyt ciekaw jak to wszystko mogło się dalej potoczyć, nie chciał więc zakończyć z własnego postanowienia tej intymności.
- Doprawdy? Pragnę ci mój drogi przypomnieć, że wiele chwil to ty zainicjowałeś. A to teraz... wygłupiałem się, sądziłem, że będzie zabawnie.. nie .. no.. no tak... - stwierdził choć sam nie wiedział jak to ująć. Kolejne słowa maga lekko go zastanowiły. W końcu uczciwym było podzielenie się z czarownikiem swoimi przeszpiegami, bo przecież stale je robił, a obdzierany z dodatkowej energii mag doskonale o tym wiedział.
- Wiem, że nie chcesz tego kończyć, że ci się podoba, że cię podniecam. Wyczuwam też, że chciałbyś z tego więcej i choć sam czuję takie pragnienie. To wiem, że po wszystkim będziesz stale to przeżywać i rozpamiętywać. Czuje od ciebie lęk, boisz się czegoś. Nie wiem czego, czy to bliskości, czy świadomości, że do takiego stanu doprowadził cie facet... może tego co będzie później... - mówił po to, by sprawdzać reakcję w magu i doprecyzować odczytywane emocje, które był w stanie zrozumiec dopiero czytając poszczególne reakcje Abla na wypowiadane przez siebie słowa, kiedy zwracał uwagę na pewne kwestia poznawał podejście do nich czarownika.
- Wszystko po trochu... masz w sobie wiele obaw i lęków... one cię hamują... Zbyt wieloma rzeczami i pierdołami się przejmujesz... - uśmiechnął się subtelnie i ułożył swoją dłoń na policzku blondyna. Potarł je delikatnie kciukiem, podniósł się, by móc spojrzeć mu w oczy. Dłonie czarownika już go nie przytrzymywały, więc mógł swobodnie się poruszać, patrzył kilka chwil w tą zieleń, po czym się pochylił i złożył na jego ustach subtelny, delikatny całus. Czuły pocałunek niepodszyty pożądaniem, jakie teraz po nich szalało. Kiedy się odsunął posłał mu jeszcze cieplejszy uśmiech.
- Choć przez to co wyprawiasz mam na ciebie ogromną ochotę, to wiedz, że potrafię nad sobą panować. Choć czuję, że pragniesz bym teraz troszkę się powiercił, to jednak musi być to nasza jawna, wspólna decyzja nie taka wyczytana gdzieś z podświadomości.. może twoja jurność, nie jest przeznaczona dla mnie... Jakoś przeżyję...- zaśmiał się i skorzystał z chwilowego oswobodzenia w sposób częściowy. Po prostu zsunął się z chłopaka, nie odsuwając nawet na milimetr zsunął lądując obok niego i częściowo dalej na nim. Sam moment otarcia przyniósł obu dość silne odczucia, które wywołały u podległego aż dreszcze na plecach i zmusiły do wstrzymania oddechu. Cóż sam dalej przylegał do ciała maga, a jego krocze wklejone było w biodro blondyna, więc ten na pewno czuł ten twardszy punkt, na przylegającym do siebie ciele. W drugą stronę również do końca nie odpuścił Ablowi i pozostawił na nim swoje zarzucone udo, a noga spoczywała na wiadomej wysokości.

Ciemnowłosy jedynie uśmiechnął się pod nosem. Dobrze się czuł będąc tak blisko blondyna. Nie miał pojęcia czy to z powodu kontraktu, czy swoich świadomych decyzji, ale odpowiadało mu takie leże nie przy blondynie. Czuł się spokojniejszy mogąc go objąć.
Przymknął oczy, nie chciało mu się dalej dyskutować z magiem. Lubił się z nim droczyć, jednak na dziś chyba oboje mieli już dosyć. W końcu kto by się spodziewał, że ten dzień będzie tak intensywny. Najpierw morderczy trening, miażdżąca dawka informacji, a na deser ich wzwody. No to ostatnie do końca dalej ich nie opuściło, jednak chwila spokoju i powinno wszystko powrócić do normy.
Próbował pogrążyć się w myślach, a potem w snach, jednak bardzo skutecznie uniemożliwił mu to śmiech maga. Uchylił zaciekawiony powiekę spoglądając na jego twarz. Po czym sam się zaśmiał i szturchnął go lekko podnosząc głowę i podpierając ją o dłoń opartego łokciem o łóżko ramienia. Tak lekko uniesiony, a jednak dalej w pełni przylegając do ciała blondyna zaczął obserwować te roześmiana twarz.
- Co cię tak bawi? Mimo, że czytam emocje, to jednak dalej lubię rozmawiać... - stwierdził zagadując z wyraźnym zaciekawieniem. Może i odczytywał odczucia i emocje targające drugą osobą, jednak dalej nie był w stanie wyczytać z niczego o czym ktoś myślał, co miał aktualnie w głowie.

 Uśmiechnął się słuchając spokojnie odpowiedzi maga, która była dość ciekawa i bardzo szczera. Podległemu zrobiło się cieplej, jednak nie na ciele, a na sercu. Sprawiło mu to niecodzienną radość. W końcu nie spodziewał się nigdy, że trafi na kogoś takiego jak Abel, że jako Podwładny będzie traktowany równie co przyjaciel, a nie zwykły niewolnik. Mimo mocy nie był idealny i wiele miał za uszami, nawet niewola nie nauczyła go pokory, może to właśnie przez ród z jakiego pochodził. Być może krew czarnych smoków była zbyt dumna, w końcu gdy patrzył na Nemezis i Louisa czuł, że ona pociągała za sznurki w tym duecie. Nie była niewolnicą czy służką, ona władała magiem.
Między Ablem i nim było jeszcze coś innego. Cedrik nie czuł potrzeby władania Ablem, owszem lubił się z nim przekomarzać i drażnić blondyna, jednak ich relacja była oparta bardziej na współpracy. A to ogromnie pasowało ciemnowłosemu.
 - Mimo wszystko dziękuję za te słowa i też się cieszę, że tamtego dnia, stałeś tam akurat ty, że byłeś pośród tych ludzi w tamtym miejscu...- uśmiechnął się i chwilę obserwował jak chłopak przymyka oczy.
 - No tak turniej... tym razem będziesz mnie wspierać podczas walki... więc faktycznie lepiej się wyśpij.. - stwierdził, po czym sam ułożył się wygodniej przy chłopaku i sięgnął po kołdrę, by ich nakryć. Bądź co bądź starał się dbać o swojego maga jak potrafił, a i takie pierdoły były ważne.
 Kolejne dni mijały dla ich dwójki błyskawicznie. Mieli chwilę na odpoczynek, jednak adrenalina jaką przynosił nadchodzący turniej stale sie odzywała. Cedrik nie czuł stresu związanego z przyszłymi walkami, raczej był podekscytowany. Nie mógł sie doczekać momentu, w którym stanie na arenie i poczuje ten dreszczyk emocji.
Uwielbiał to uczucie, kiedy stał naprzeciwko swoje rywala, to napięcie. Choć zawsze był opanowany to jak oaza wyglądał jedynie z zewnątrz, w środku przypominał bardziej wulkan, który nie mógł sie doczekać wybuchu.
 Tak było i dziś, kiedy oboje stanęli na piaszczystym podłożu,  Pozorny spokój ukrywał ekscytację tym co miało zaraz nastąpić. Ciemne tęczówki spojrzały za siebie na swojego maga, który stał lekko w tyle, ciemnowłosy posłał mu łagodny, pokrzepiający uśmiech. Wiedział, że dadzą sobie radę, nie miał jedynie pojęcia jak Abel zniesie tyle walk jednego dnia. W końcu starcia miały być trzy.  A ich więź owszem stale się wzmacniała, jednak Cedrik był wymagającym Podległym, a po tym jak podkradł tymczasowo zdolności Nemezis musiał szczególnie uważać, by nie przesadzić i nie przeciążyć Abla swoim poborem energii.  A jednocześnie by jak najszybciej zakończyć walki.  Mieli dość trudne zadanie.

Trybuny były pełne ludzi, bardziej znajomych twarzy i tych całkiem obcych. Te jednak się dla ciemnowłosego nie liczyły. Co myśleli, czego chcieli, czego oczekiwali było nieistotne. Istotna była opinia tylko jednej osoby, a tą podległy miał za swoimi plecami. To dla tej jednej osoby tu dziś był, dla niego miał wygrać.
Na wypowiedziane przez maga słowa jedynie skinął głową, jakby przyjmując rozkaz, niczym posłuszny żołnierz. Tu na arenie zachowanie Podwładnego zmieniało się diametralnie, tu widać było do czego był przystosowany, do czego szkolony, nie ważne jak bardzo by się starał zostało mu to wpojone. Jednak nie traktował tego jak czegoś złego. Choć nie zamierzał być posłusznym pupilem, to sam fakt walki go ekscytował, czuł to mrowienie podniecenia pojedynkiem, który miał zaraz nastać. Czuł na sobie wzrok tak wielu ludzi, jednak zupełnie to ignorował, w pełni skupiony był na trzech twarzach przed sobą, reszta nie istniała. Byli oni i ich rywale.
Szybka analiza i już wiedział, jakie role były przypisane poszczególnym osobą i czego mniej więcej powinien się po nich spodziewać.
Długa suknia, ataki dystansowe i wygodniejszy strój do walk kontaktowych.
Głośny sygnał i przeciwnicy ruszyli.
Ciemne tęczówki zarejestrowały atak idący tuż pod powierzchnia ziemi. Jak ogromną ochotę poczuł podległy do użycia zdolności Nemezis i wbicia w ziemię paru ostrzy w celu zatrzymania tego co na niego brnęło. Jednak się opanował, nie mógł tak szastać energią Abla, nie na samym początku. Musiał używać zdolności spektakularnych, ale o niskim poborze energetycznym.
Do takich należały ogniste ataki, które posiadał i które znali już wszyscy z jego repertuaru. Nie chciał jeszcze publicznie zdradzać iloma zdolnościami włada.
Ze spokojem na twarzy poczekał, aż podziemny atak do niego dotrze. Doskonale wiedział, że stale byli obserwowani, a ich każdy ruch był analizowany i poddawany ocenie, która w przyszłości miała zaowocować punktami. A na tych zależało Cedrikowi, wygrana wygraną, ale jej styl również był ważny.
Wyczekał cierpliwie mimo głośnych krzyków z trybun, atak był już przed nim, a druga podległa ruszyła na niego dodatkowo.
On dalej niewzruszony stał, może była to cecha czarnych smoków? Ta zimnokrwistość podczas walki?
Liczne pnącza wystrzeliły tuż przed nim chcąc oplątać kończyny i go unieruchomić. Nie zdołały jednak sięgnąć choćby jego stóp. Obie dłonie buchnęły płomieniami, które wycelowane zostały prosto w miejscu rozejścia się ziemi, pnącza paliły się błyskawicznie, a mimo ich spopielenia,
Cedrik nie przerwał ataku, spora część ognia buchnęła w ziemię, a wypełniony roślinnością tunel pod powierzchnią ziemi był idealnym nośnikiem dla płomieni, które w ukryciu przed spojrzeniami mknęły prosto do Podległej w długiej sukni, która pod swymi nogami miała początek tego roślinnego tunelu.
Cedrik nie obserwował dalszej drogi swych płomieni, niech myślą, że jedynie odparł atak. Zamiast tego energicznie ruszył do biegnącej na niego kobiety.
W tej walce jego obroną przed atakami były potężniejsze niż te przeciwnika ataki.
Chciał tym samym wywrzeć presje na kolejnych przeciwnikach, by ci czuli lęk przed podejmowaniem ataków na niego.
Nie dał Podległej wykonać nawet jednego ciosu, od razu w jej stronę poleciały dwie ogniste kule, a ta zmuszona ich unikać, nie miała już szans obronić się przed wymierzonym w jej korpus uderzeniem, które Cedrik wzbogacił małym niezauważalnym dla gapiów ładunkiem elektrycznym. Krótko ściętą dziewczynę odrzuciło do tyłu, upadła na kolana intensywnie kaszląc, w tym samym momencie Podległa o długiej sukni i odkrytych nogach krzyknęła z bólu, kiedy to płomienie buchnęły tuż pod jej stopami tworząc dotkliwe poparzenia na skórze.
Cedrik obserwował obie z nich bez wzruszenia na twarzy, czekał na ruch ich maga. Czy ten podejmie się jakiejś akcji ratunkowej? Leczniczej?
W jego stylu nie było atakowanie leżących, dlatego stał jakby wyczekiwał poleceń od swojego maga, co do dalszych poczynań. Dalej byli obserwowani, a jawne posłuszeństwo i pełna kontrola sytuacji przez maga na pewno były dobrze punktowane. To nie było miejsce na indywidualizm podległych i ich humorki.