60 kg P r o s z ę !

  Dzień  testów był tym  którego się Neira najbardziej obawiała.  Bo  co jak ich treningi nie były wystarczające?  Albo  obleje któryś z testów? 
    - Powodzenia, nie obawiaj się,  nie wpuszczę nikogo poza tobą- zapewniła go gdy wychodził.  Ten charakterystyczny ton pukania zdarzało, im się  czasem ćwiczyć.    Patrzyła, jak wychodził, starając się  wierzyć w niego, bo inaczej…
Wtedy ich droga znacznie się wydłuży do celu.  Brała ona wszystko,  pod uwagę  nie była optymistką  i sądząc  po charakterze   Archiego on też był pod tym względem  dość  ostrożnie nastawiony.  Siedziała, na kanapie  spoglądając  też czasem w stronę okna.  Zastanawiała się nawet czy zimna kąpiel by nie pomogła  jej w walce z tym  podenerwowaniem.  Bo o dziwo odczuwała  tego rodzaju emocje.  Bardzo chciała, wrócić do swojego świata ten tutaj był dla niej zbyt skomplikowany.  Tylko czy  Archie by tam przeżył?  Niby łowcy, którzy tam bywali, nie mieli z tym problemów, więc  i on nie powinien ich mieć.  Tyle pytań i żadnej jasnej odpowiedzi.  Z nerwów nalała, sobie wody do szklanki maczając w niej palce, by po chwili, je wyciągnąć  przyglądając się ich strukturze.  Ta woda była inna od tej, którą  pamiętała. Ta była zimna i gorąca u niej była tylko chłodna, czasem letnia, bo cóż  woda wydobywała się głównie z podwodnych jaskiń.   Niewiele mówiła Archiemu o swoim świecie, ale on też  od jakiegoś czasu za bardzo  o niego nie pytał.  Poszła  się wykapać,  dość długo  moczyła się  w wodzie, odzyskując  zupełnie siły wykorzystywane przez jej moc.
Po usłyszeniu charakterystycznego pukanie delikatnie i ostrożnie otworzyła drzwi  dostrzegając zmęczonego Archiego. Testy musiały być bardzo  meczące.  Wpuściła go do środka, zamykając szybko za nim drzwi, by nikt z sąsiadów jej nie zauważył.  Stała opodal niego z tym wyrazem oczekiwania na twarzy.
   - Zdałeś testy?  Trening na coś  się przydał?- spytała go niemal natychmiast na jednym wydechu.  Nie dając nawet czasu, by ochłonął  po wszystkim.  Chyba po raz pierwszy była tak niecierpliwa i przeklinała powolność ludzi.  Bawiła się kosmykiem czerwonych włosów,  bo musiała czymś zająć  palce.
    - Opowiadaj wszystko, co zapamiętałeś. Na pewno coś nie coś  widziałeś, w ich filii jak sądzę?- spytała go, mając nadzieję na jakieś ciekawe lub pomocne informacje.  Na ten moment to Archie miał, tam robić za szpiega.  O ile zdał  testy. Bo tego nadal  się nie dowiedziała,  z tego zdenerwowania nawet oddech trochę jej przyspieszył.

   Wysłuchała wszystkiego bardzo uważnie  na temat tego co zauważył  odnośnie zabezpieczeń  czy tego co znajduje się  na widoku przed lub za budynkiem.  Dużo tego nie było, ale w sumie nie była tym jakoś wybitnie zaskoczona.  Raczej to, co naprawdę tajne mają w środku budynku,  tak by kamery mogły tego pilnować.  Zaintrygowana siedziała obok niego, widząc, jego obrażenia lekko się skrzywiła, solidnie oberwał.  Ważne, że  żył i nie została sama w pustym mieszkaniu.  Dużo rzeczy ją  ciekawiło, więc nie zamierzała się powstrzymywać,  od ich zadawania.  A parę  najważniejszych  na pewno musiała zadać. 
    -  Mówiłeś, że jest  kilka grup łowców czy tam  jednostek, które  się zajmuj łapaniem mutantów.    Czy to była ta sama, której symbol miał tamten facet na swoim ubraniu?   Zgłosiłeś  się do tej, której symbol  widzieliśmy?- spytała go, chcąc się upewnić  czy zmierzają w dobrym kierunku.   Coś jej mówiło, że  tamci łowcy byli z tych bardziej elitarnych od tych zwykłych żółtodziobów.  Tylko jak bardzo była bliska, prawdy a jak bardzo  się  myliła?   Była nadal lekko zdenerwowana.  Ale nie odwracała wzroku od Archiego.
    -  Wyglądasz okropnie, jesteś pewien, że podleczysz to w tydzień?  Albo do takiego stopnia, że  dasz radę  pracować? Te żebra pewnie dają o sobie znać- nim zastanowiła się,  co robi, przejechała,  po nich  chłodną dłonią.   Miał przyjemną  w dotyku skórę, wcześniej nie zwracała  na to  aż tak uwagi.  Był tylko  jej wspólnikiem w drodze  powrotu do domu nikim  więcej.  I tak było  najlepiej, skupić się  na tym co było ich obecnym celem.  
    - Ilu kamer  się dopatrzyłeś na zewnątrz?  Podejrzewam, że było ich naprawdę  sporo, skoro to  bardzo  tajne miejsce przyjmujące niewielu rekrutów do misji.  U nas w sumie brali zawsze  najsprytniejszych, a i tak nie zawsze wracali.  W porównaniu z waszą   bronią, nasza nie obroniłaby  pewnie nikogo- mruknęła,  wspominając strzały  z gazem czy proch wulkaniczny lub jaskiniowy.  Tylko taki rodzaj broni zwykle stosowała, choć te i tak zasoby bywały mocno ograniczone.  Nie miała zbyt dobrego doświadczenia z mutantami zwiadowcami.  Prawdę mówiąc,  najchętniej by w ogóle nie miała z nimi żadnego  kontaktu. Panoszyli się, gdzie chcieli, a potem i tak padali jak muchy.
    -  Co do psów jedyny zapach, jaki wyczują to zapach ryby- prychnęła.
    - Nie mówiłam ci  w sumie nigdy.  Bo nie czułam takiej potrzeby.  Ale nigdy nie przepadałam za zwiadowcami  z mojego domu. Nigdy jakoś nie  wzbudzali, mego zaufania.  A kto  wie, czy czasem nie współpracowali z łowcami za cenę ich  uwolnienia, czy nawet dania im spokoju na jakiś czas- wymieniła to wszystko z jawną w głosie pogardą.  Tacy mutanci  zasługiwali  według niej jedynie na śmierć.  Lub na widowiskowe spalenie, co cóż już się raczej nie zdarzało.
   - Powinieneś się  wykąpać, nim ja zajmę łazienkę.  No, chyba że  jesteś głodny i coś razem zjemy?  Zapewne te testy pozbawiły  cię resztek skumulowanej od rana energii- podsumowała , wymuszając delikatny uśmiech.  Archie niezbyt go często u niej widział.  Pora by do niego przywyknął. 
   - Gdyby nie to, że nie mam ochoty robić ci na złość.  To zdjęłabym tę koszulkę, serio w tym mieszkaniu  jak na moje pochodzenie idzie się ugotować- powachlowała się ręką  drażniąc lekko  białowłosego.

Trochę była zaskoczona, że tak szybko świeżaków biorą  tam, gdzie przebywali tacy jak ona.  Czyżby potrzebowali taniej tarczy lub mięsa armatniego?  Tak to rozumiała z  tego co usłyszała.   Niezbyt się jej to spodobało, ale nie  skomentowała  tego na głos. Wolała nie przerażać mężczyzny, choć mógł sobie zdawać sprawę, dlaczego  niemal od razu tam się udaje. Cóż powód mógł  być też jeszcze jeden  stracili za dużo ludzi, i teraz muszą uzupełniać braki. Nie miała pojęcia, jak jej pobratymcy  zareagują na nowe grupy ludzi w ich  świecie.
    -  Tak czy owak  lepiej zachowaj tam czujność.   Nie każdy mutant to jedynie obserwator.  Ale o tym zapewne już wiesz, albo  cię poinformują.  Wiec jedno, jeśli skrzywdzisz, mutanta mogą wyniknąć z tego  spore problemy- wolała go uprzedzić niż gdyby  miał zawalić swój pierwszy  dzień pracy.  Chyba jej dotyk  go zaskoczył, bo ten syk nie był  zbyt przyjemny. Czyżby użyła za dużo siły?
A może to raczej przez to, że chciała za dużo wiedzieć? Tak czy owak, udzielił jej odpowiedzi, na pytanie niekoniecznie ją nimi zadowalając.  Na start to musiało jej wystarczyć.  Tylko bez wiedzy  ile jest kamer i jakie mają zabezpieczenia, nie opracują żadnego dobrego planu. Wszystko przeciągnie się bardzo w czasie.
     - W każdym razie nie zaszkodzi byś następnym razem, chociaż się tym kamerom przyjrzał.   Tylko dyskretnie Archie.  Oni na pewno są, podejrzliwi w stosunku do rekrutów.  A chyba nie chcesz wpakować  nas w  jakieś bagno- wypowiedziała te  słowa, choć  nie była pewna czy określenie jest  właściwe. Ludzie posiadali strasznie dużo  wyrażeń, i nie wszystkie rozumiała.  Taki był jej urok.  Archie był zdziwiony gdy wspomniałam o naszych, a raczej mojej rasy wojownikach.  Naprawdę ż tak  bardzo go to zaskoczyło? Mnie jakoś nie bardzo.
    - Zwykle pilnują bezpieczeństwa  mniejszych  grup.  Ale zdarza się, że są wysyłani na zwiady.  Umieją walczyć, ale cóż ich broń a ta wasza… nieważne- mruknęła, by wyczuł, że nasze bronie nie są specjalnie mocne.
Gdy poszedł  się umyć,  miała czas, by na spokojnie poczekać na posiłek.  Białowłosy wrócił  z łazienki po dość  długiej chwili. Tym razem zaproponował  coś, czego nie znała na posiłek.
    - Brzmi dziwnie, ale może być smaczne- przyznała po chwili zastanowienia.  Nigdy wcześniej nie jadła czegoś takiego.  Gdy zobaczyła  okrągłe coś  z czymś białym na nim i owocami, które kojarzyła  spojrzała to na jedzenie to na Archiego.  Niepewnie wzięła noż i widelec i ukroiła kawałek, by wziąć go do ust.  Przez chwilę jadła w milczeniu, nie wiedząc, co powiedzieć.
    - Jest to strasznie słodkie, w tym miałeś rację. Nie spodziewałam się, że coś może być aż tak słodkie- zaskoczona z tego przyjemnego smaku  jadłam już trochę pewniej.
    - Od której  godziny zaczynasz za tydzień pracę?  I co powiesz  na wznowienie  treningu, gdy  te sińce zniknął?  Nie chcę nic mówić, ale wyglądasz  jakbyś miał starcie z Salfyxem-  zachichotała, wtedy  przypomniała sobie, że on nie zna gatunków zwierząt  z jej świata.  Musiała się  zastanowić jak go zobrazować.
   - To coś  jakby skrzyżowanie psa z  jeleniem. Tylko nie ma rogów za to duże masywne nogi i dwa ogony-  nie była pewna czy umiał to sobie zobrazować.
    - Spotkasz tam wiele zwierząt. Nie wszystkie to mutanci, niektóre gatunki takie są od początku.  Jeszcze sporo przed  tobą- dodała, próbując go jakoś na to przygotować.

  Dwa  tygodnie minęły bardzo  szybko, w międzyczasie  nauczyła się  wielu nowych rzeczy  jak i trochę gotować.  Nie była może  w tym tak dobra jak  Archie. Ale najważniejsze, że  pilnował jej, by było to  zjadliwe. Przekazywał  jej też wszystkie informacje, których  sam się dopatrzył.  Zapisywała  sobie wszystko,  lub starała się  zapamiętywać.  Jak lokalizacja kamer  na zewnątrz czy  terminy  dostaw broni  lub treningów.  Archie  trenował  na całego i to nie tylko z nią, ale też  na szkoleniach. Mieli sporo pracy oraz ustaleń do ich realizacji. Ważna była  każda nawet najmniejsza informacja. Trochę się  obawiała, jak Arcie odnajdzie się w jej świecie, mimo że nie będzie tam sam.  Starała się go trochę na to przygotować przez cały ten czas.  Miała nadzieję, że jej wysiłki nie pójdą na marne.   Poszła do łazienki się umyć i schłodzić gdy białowłosy poszedł do pracy.  Skończyła  się suszyć i założyła  koszulkę, którą u niego nosiła.

Nagle coś  zwróciło jej uwagę, nie było charakterystycznego, pukania a ktoś ewidentnie dobijał się do drzwi, mimo że próbował być przy tym  dyskretny.  Nie zdążyła się wycofać, by zamknąć się  w łazience gdy została zaatakowana. I to przez łowcę.   Syknęła, czując, jak nóż wbija się  jej w ciało. Nie panując nad sobą, zaatakowała go płetwą, posyłając na ścianę.  On był jednak zbyt wytrzymały, by coś  takiego miało go  sparaliżować czy otumanić.  Była przerażona pojawieniem się  intruza, ale też  wściekła.  Napastnik znów ją zaatakował tym  razem pięścią  w ramię, na co syknęła,  łapiąc się  za nie.  Ranny bok i upływ krwi  nie był   dla niej zbyt bezpieczny. Kolejna szarpanina  skończyła się  na tym, że leżała na stole z uwięzionymi  przez łowcę rękami.
   - Zabiję cię mutancie- syknął wściekły z mściwym wyrazem twarzy.  Pewnie mutanci musieli coś  jemu  lub jego rodzinie zrobić.  Albo po prostu od zawsze pałał do nich nienawiścią, bo byli inni od zwykłych ludzi.
   - Puszczaj mnie! Bo  pożałujesz!- krzyknęła,  był wyraźnie zaskoczony, że mówiła w ich języku, tak jak wtedy Archie gdy pierwszy raz się odezwała. Wykorzystała to, by go odepchnąć i w tym momencie  pojawił się  białowłosy.  Kopnęła łowcę w kolano, by nie mógł  za szybko wstać.  Podbiegła  ranna do jej towarzysza.  Nim nad sobą zapanowała, osunęła się tak, że był zmuszony ją złapać.
   -  Sprawdź jego listę, na pewno ma listę osób, które musiał sprawdzić- nakazała, zakrywając ranę od noża  ręką.   Nadal czuła jak wypływa z niej krew.  Ale nie to było teraz najważniejsze.  Musieli zatrzymać tu łowcę nim się wyda kogo Archie tu trzyma. Syknęła, głośno czując ból  z rany, dawno nie była  tak poważnie uszkodzona.  Niektórzy mutanci regenerują się szybko… niestety ona się do nich nie zaliczała.
   - Ona mówi, ale  jak to do cholery możliwe? – warknął, łowca obserwując mutantkę.  Był znacznie wkurzony, że udało jej się go zranić.  Oboje nie wyszli z tego bez  szwanku. A i tak można było dostrzec  satysfakcję na twarzy łowcy.  Najwyraźniej liczył, że ta  kobieca mutanta po prostu się wykrwawi.